Ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία των δυο πολέμων που μαίνονται στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή, αλλά και την πολεμική ατμόσφαιρα που επικρατεί στη νότια Σινική θάλασσα, ο νέος πρόεδρος που θα αναδειχθεί από τις αμερικανικές εκλογές θεωρείται βέβαιο ότι θα διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στις διεθνείς αυτές γεωπολιτικές συγκρούσεις.
Αν και είναι πολλοί οι πολιτικοί αναλυτές που θεωρούν πως όποιος και αν είναι ο ένοικος του Λευκού Οίκου, μετά τις 60ες εκλογές στις ΗΠΑ, στις 5 Νοεμβρίου, τελικά η εξωτερική πολιτική της παγκόσμιας υπερδύναμης δεν πρόκειται να αλλάξει τουλάχιστον ριζικά, οι αγορές βρίσκονται καιρό τώρα σε αναταραχή, περιμένοντας με αγωνία τον νικητή των εκλογών και νέο πρόεδρο των ΗΠΑ.
Έχει γίνει σαφές στην παγκόσμια κοινή γνώμη πως οι αγορές δεν επιθυμούν μια δεύτερη εκλογή Τραμπ, κυρίως λόγω του οικονομικού του προγράμματος του, το οποίο όμως θα έχει άμεσες συνέπειες και στην εξωτερική πολιτική.
Πρόκειται για ένα πρόγραμμα προστατευτισμού της αμερικάνικης οικονομίας, που θα δώσει ένα ισχυρό πλήγμα στο καθεστώς της παγκοσμιοποίησης που τόσο λατρεύουν οι περιβόητες «αγορές».
Και μόνο το γεγονός ότι ο Τραμπ έχει προϊδεάσει για «κλείσιμο» της αμερικανικής οικονομίας, για επιβολή δασμών 10-20% στις εισαγωγές στα δε Κινέζικα προϊόντα 60%, αρκεί για να δικαιολογήσει τους φόβους των «αγορών».
Και όποιος θεωρεί άσχετη την οικονομία και το εμπόριο από την εξωτερική πολιτική , πλανάται πλάνη οικτρά. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένες καθώς αποτελεί αξίωμα ότι οι πόλεμοι γίνονται για τα οικονομικά συμφέροντα και από οικονομικά συμφέροντα.
Και ο Ντόναλντ Τραμπ έχει δείξει πως τον ενδιαφέρει πρωτίστων η δική του χώρα, έχοντας μια άλλη αντίληψη για το πως θα κάνει την Αμερική πλουσιότερη .
Ακόμη και κατά του ΝΑΤΟ στράφηκε για καθαρά οικονομικούς λόγους στην προηγούμενη θητεία του, απειλώντας με απαξίωση της αμυντική συμμαχίας της δύσης σε περίπτωση που οι άλλες χώρες μέλη της δεν πλήρωνα περισσότερα για την ενίσχυση της.
Και δεν ήταν λίγοι αυτοί που κατηγόρησαν στο παρελθόν για τις αποφάσεις του να αποσύρει κατά της διάρκεια της προηγούμενης προεδρικής του θητείας το 2017-2021, τα στρατεύματα των ΗΠΑ από εμπόλεμες περιοχές, κατηγορώντας τον ότι έτσι δείχνει αδυναμία.
Αυτό το οποίο πάντως παρατηρείται στις ΗΠΑ, αυτή τη περίοδο, είναι πως οι ψηφοφόροι στις ΗΠΑ είναι μοιρασμένοι μεταξύ Ντόναλντ Τραμπ και Κάμαλα Χάρις, παρά το γεγονός ότι στον υπόλοιπο πλανήτη παρατηρείται μια απίστευτη επικοινωνιακή καταιγίδα κατά του Τραμπ και υπέρ της Χάρις με την κοινή γνώμη να γέρνει αισθητά υπέρ της Κάμαλα Χάρις.
Οι Αμερικανοί πολίτες, προφανώς βλέπουν διαφορετικά την κατάσταση. Περίπου οι μισοί Αμερικάνοι, όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, επικροτούν τις οικονομικές επιλογές του Τραμπ και οι άλλοι μισοί της Χάρις αποκαλύπτοντας έτσι τον μεγάλο διχασμό της αμερικανικής κοινωνίας και ταυτόχρονα την διαφοροποίηση που υπάρχει με την παγκόσμια κοινή γνώμη
Άλλωστε είναι γνωστό ότι η πλειοψηφία της αμερικανικής κοινής γνώμης δεν επιθυμεί μια συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία , θεωρώντας υπερβολικές τις δαπάνες που τελικά βαραίνουν τους Αμερικανούς φορολογούμενους, ενώ διάκειται φιλικά και προς το Ισραήλ και τον πόλεμο που διεξάγει, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Δύση.
Και η κατάσταση αυτή προφανέστατα εξυπηρετεί τους θεωρούμενους «εχθρούς» της Δύσης. Με τον CEO της JP Morgan Τζέιμι Ντάιμον,μάλιστα, στην ετήσια συνάντηση του Ινστιτούτου Διεθνούς Χρηματοοικονομικής (IIF) στην Ουάσιγκτον, να εκφράζει τη βαθιά του θλίψη για τους πολέμους στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή και την αυξανόμενη συνεργασία μεταξύ των αντιπάλων των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, της Κίνας, της Βόρειας Κορέας και του Ιράν.
Και εν κατακλείδι να προειδοποιεί πως : «Μιλάνε ξεκάθαρα για τη διάλυση του συστήματος που δημιούργησαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο».
