Το νέο κόμμα των Πράσινων χαιρετίζει, κατ’ αρχή, τις διακηρύξεις της Ευρωμεσογειακής Συνόδου Κορυφής (EUMED 9) στις 17.9.2021 στην Αθήνα για την κλιματική κρίση, την προστασία δασών και βιοποικιλότητας, την ειρήνη και τη συνεργασία. Παράλληλα, όμως, οι Πράσινοι τονίζουν ότι τα λόγια δεν φτάνουν για να αλλάξει η πραγματικότητα: απαιτούνται δράσεις κι αυτές είναι ελάχιστες και περιορισμένης κλίμακας. Μάλιστα, ιδίως στην ελληνική πραγματικότητα, τα μεγάλα λόγια έρχονται σε αντίθεση με τις πράξεις και τις πολιτικές της κυβέρνησης, που απορρυθμίζει την περιβαλλοντική προστασία, αγνοεί την υποχρέωση προστασίας των οικοσυστημάτων, νομοθετεί τη νομιμοποίηση καταπατημένων δασών και δασικών περιοχών καθώς και την παραχώρηση αιγιαλού, παραλίας και βυθών σε “στρατηγικούς επενδυτές”.
Οι επίσημες διακηρύξεις για συμμετοχή της Κοινωνίας των Πολιτών συνοδεύονται από «αποστειρωμένο περιβάλλον» για τη Σύνοδο και από επίδειξη αυταρχισμού και απαγόρευση συγκεντρώσεων. Για το κλίμα, η πανηγυρική επιβεβαίωση της κοινής δέσμευσης των κυβερνήσεων στον στόχο του +1,5°C είναι ασύμβατη με τις ισχύουσες πολιτικές τους, που οδηγούν σε καταστροφική άνοδο θερμοκρασίας +2,6°C. Οι δηλώσεις για έξοδο από τα ορυκτά καύσιμα με ουσιαστική συμμετοχή του κοινού στον σχεδιασμό των ΑΠΕ, διαψεύδονται από την επιθετική στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης σε νέες μαζικές επενδύσεις αερίου και από τον αποκλεισμό των τοπικών κοινωνιών στις αποφάσεις για τις ΑΠΕ. Οι διακηρύξεις για τα δάση και τα εναέρια μέσα παραγνωρίζουν ότι προτεραιότητα οφείλει να έχει η βιώσιμη διαχείριση των δασών, η πρόληψη των πυρκαγιών και η έγκαιρη κατάσβεσή τους με συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών, με τα εναέρια μέσα να έχουν ρόλο μόνο στην τελική αντιμετώπιση μεγάλων πυρκαγιών.
Οι Πράσινοι προσυπογράφουν τη Διακήρυξη του Μεσογειακού Δικτύου των Ευρωπαίων Πρασίνων για τη Σύνοδο, που ζητά “περισσότερη κλιματική φιλοδοξία και πράξεις για την περιοχή… γενναίες και τολμηρές αποφάσεις σε τοπικό, εθνικό κι ευρωπαϊκό επίπεδο… Η ενεργή προώθηση της ειρήνης και η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών είναι μια αντίφαση. Υπάρχει, επίσης, το ζήτημα ότι κλείνουμε τα μάτια μας στις μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε πολλές χώρες της Μεσογείου υπέρ των επιχειρηματικών συμβάσεων“.
Στο πλαίσιο αυτό το νέο κόμμα των Πράσινων υπενθυμίζει και τις πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει από κοινού και με άλλες πράσινες δυνάμεις της περιοχής για προώθηση της ειρήνης και μιας Πράσινης Συμφωνίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ είναι αναγκαίοι για μια δίκαιη πράσινη μετάβαση της περιοχής με τη βεβαιότητα ότι το κλίμα και η κοινωνική δικαιοσύνη είναι αλληλένδετα και απαιτούν νέα πολιτική από την αρχή…
Αναλυτικότερα:
Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ χαιρετίζουν, κατ’ αρχή, τις διακηρύξεις για κλιματική κρίση, προστασία δασών και βιοποικιλότητας, ειρήνη και συνεργασία που ακούστηκαν στη Σύνοδο Κορυφής EUMED 9 (πρώην EUMED 7) στις 17.9.2021 στην Αθήνα με συμμετοχή των ηγετών των κρατών μελών της ΕΕ από Μεσόγειο και Νότια Ευρώπη. Όμως, τα λόγια δεν φτάνουν για να αλλάξει η πραγματικότητα, απαιτούνται δράσεις, κι αυτές είναι ελάχιστες και περιορισμένης κλίμακας. Μάλιστα, στην ελληνική πραγματικότητα, τα μεγάλα λόγια έρχονται σε αντίθεση με τις πράξεις της κυβέρνησης.
Αποτιμώντας συνολικά τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής EUMED9, οι Έλληνες ΠΡΑΣΙΝΟΙ προσυπογράφουν την Διακήρυξη του Μεσογειακού Δικτύου των Ευρωπαίων Πρασίνων που “επισημαίνει τις ανησυχίες και απόψεις των Πράσινων σχετικά με τις πολιτικές και τις πραγματικότητες στην περιοχή της Μεσογείου και ζητάει περισσότερη κλιματική φιλοδοξία και πράξεις για την περιοχή, γενναίες και τολμηρές αποφάσεις σε τοπικό, εθνικό κι ευρωπαϊκό επίπεδο… Η έλλειψη ολοκληρωμένης, συντονισμένης και σε βάθος αντιμετώπισης για την πρόληψη των πυρκαγιών, τη διάβρωση του εδάφους και την ερημοποίηση, καθώς και μέτρα για την αντιστροφή της εγκατάλειψης της υπαίθρου και την οικοδόμηση τοπικής και κοινοτικής ανθεκτικότητας είναι ζήτημα που αναδεικνύουν τα Μεσογειακά Πράσινα Κόμματα με τις εκστρατείες τους για χρόνια“.
“Η περιοχή της Μεσογείου πρέπει να επιταχύνει την πράσινη μετάβασή της για την αντιμετώπιση της κλιματικής έκτακτης ανάγκης. Ο συνδυασμός αυξανόμενης ρύπανσης, μείωσης της βιοποικιλότητας και αλλαγών στη χρήση γης συνεπάγεται αυξανόμενους κινδύνους για την περιοχή τις επόμενες δεκαετίες. Η επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα και απαιτεί άμεση και ριζική μείωση των εκπομπών σε ενέργεια, κτίρια, μεταφορές, βιομηχανία και γεωργία“.
Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ -το νέο πράσινο κόμμα- έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες, από κοινού με άλλες πράσινες δυνάμεις της περιοχής, για προώθηση της ειρήνης και μιας Πράσινης Συμφωνίας στην Αν. Μεσόγειο. Μας εκφράζει η διαπίστωση του Μεσογειακού Δικτύου των Ευρωπαίων Πράσινων ότι “Η ενεργή προώθηση της ειρήνης και η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών είναι μια αντίφαση. Υπάρχει, επίσης, το ζήτημα ότι κλείνουμε τα μάτια μας στις μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε πολλές χώρες της Μεσογείου υπέρ των επιχειρηματικών συμβάσεων”.
Στην ελληνική πραγματικότητα υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ εύκολων λόγων και απελπιστικά λίγων πράξεων, ενώ επιπλέον η κυβέρνηση προσπαθεί με επικοινωνιακά τεχνάσματα να κρύψει μια μαύρη πραγματικότητα:
1. Αυταρχικότητα αντί για συμμετοχικότητα: Η ίδια η Διακήρυξη τονίζει την ανάγκη “συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών και του ιδιωτικού τομέα για την αντιμετώπιση της κλιματικής και περιβαλλοντικής κρίσης”. Η Σύνοδος πραγματοποιήθηκε, όμως, σε “αποστειρωμένο” περιβάλλον και επιβλήθηκε, χωρίς λογική, απαγόρευση γενικά των συγκεντρώσεων στην Αθήνα. H Σύνοδος θα έπρεπε, όμως, να είναι ευκαιρία για δομημένο διάλογο της Συνόδου με την κοινωνία των πολιτών, επαγγελματικούς και κοινωνικούς φορείς.
2. Κλιματική πολιτική: Η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι πρωτοστατεί σε θέματα κλιματικής πολιτικής, την στιγμή που η πολιτική της κινείται προς αντίθετη κατεύθυνση. Τι λέει η Διακήρυξη των EYMED9: “εκφράζει την δέσμευσή της για την επίτευξη του στόχου της συγκράτησης της ανόδου της μέσης θερμοκρασίας κάτω από 1,5 °C” και “τον προβληματισμό της ότι σύμφωνα με τη νέα έκθεση της IPCC μπορεί να φτάσουμε τον +1,5 °C στο εγγύς μέλλον”.
Το γίνεται στην πράξη: Οι πολιτικές της κυβέρνησης (της ΕΕ συνολικά και των περισσότερων Κρατών Μελών) δεν είναι αρκετά φιλόδοξες και οδηγούν ολοταχώς στην αύξηση της μέσης θερμοκρασίας κατά 2,6 °C, κάτι πλήρως καταστροφικό για τη ζωή, τον πολιτισμό και την οικονομία.
3. Έξοδος από τα ορυκτά καύσιμα με συμμετοχή των πολιτών και προσοχή στα οικοσυστήματα. Οι συμμετέχοντες στη EUMED9: “συμφωνούν να συνεργαστούν για την προώθηση της αναγκαίας μετάβασης από τα ορυκτά καύσιμα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τις τεχνολογίες με χαμηλό αποτύπωμα άνθρακα, μέσω ουσιαστικής συμμετοχής του κοινού στον σχεδιασμό και την ανάπτυξή τους με τη μέγιστη προσοχή στα φυσικά οικοσυστήματα”.
Τι κάνει η ελληνική κυβέρνηση:
– προωθεί νέες εξορύξεις υδρογονανθράκων, έχοντας (μαζί με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) παραχωρήσει μεγάλο μέρος της ελληνικής επικράτειας σε πετρελαϊκές εταιρείες,
– εγγυάται δάνειο 90.000.000 ευρώ και επιδότηση εκατομμυρίων στην εταιρεία που έχει εξαγοράσει τον Πρίνο και μερίδια άλλων πετρελαϊκών εταιρειών, την ίδια στιγμή που αυτή λαμβάνει επιπλέον δάνεια δις ευρώ,
– αντικαθιστά τους λιγνιτικούς σταθμούς στο μεγαλύτερο μέρος τους με 7 νέες μονάδες αερίου, παρά τις προειδοποιήσεις ότι αυτό είναι σε βάρος του κλίματος και της τσέπης των νοικοκυριών, όταν μάλιστα προβλέπεται διπλασιασμός της τιμής του αερίου τους επόμενους μήνες, και ίσως 10πλασιασμός της τα επόμενα χρόνια,
– ξεγελάει πολίτες και αυτοδιοίκηση, στηρίζοντας την επέκταση των δικτύων (ορυκτού) αερίου, ενώ έπρεπε να προετοιμάσει την έξοδο της χώρας από όλα τα ορυκτά καύσιμα (συμπεριλαμβανομένου του αερίου),
– νέα μονάδα αερίου 835 ΜW στη Θράκη σχεδιάζεται με ορίζοντα λειτουργίας 35 χρόνια – δηλαδή τουλάχιστον μέχρι το 2060- όταν το αργότερο μέχρι το 2050 θα πρέπει να έχουμε απεξαρτηθεί 100% από όλα τα ορυκτά καύσιμα,
– η χώρα είναι με τα λόμπι αερίου στη διαμάχη για το θέμα της χρήσης ευρωπαϊκών πόρων για στήριξη ή όχι των ορυκτών καυσίμων και νέων έργων αερίου,
– αδιαφορεί για τη σωστή χωροθέτηση των επενδύσεων ΑΠΕ αλλά και για τον διάλογο με τους πολίτες, με στόχο την “από κοινού ανάπτυξη των επενδύσεων”, όπως αναφέρει η Διακήρυξη.
4. Προστασία δασών και πρόληψη πυρκαγιών. Τι λέει η Διακήρυξη: “Συμφωνούν πως η δασική διαχείριση θα πρέπει να βασίζεται στη διαφοροποίηση των ειδών και των τόπων προέλευσής τους, με προσαρμογή στις μελλοντικές κλιματικές συνθήκες και στη διαφοροποίηση των δασικών και στατικών δομών” και “Ζητούν την επιτάχυνση ανάπτυξης ενός στόλου πυροσβεστικών ή άλλων αεροπλάνων και ελικοπτέρων και ενίσχυση των ικανοτήτων αεροδιακομιδής (MEDEVAC), με σκοπό την προστασία των Ευρωπαίων πολιτών και του φυσικού περιβάλλοντος από όλο και πιο σοβαρές και σύνθετες καταστροφές, όπως πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμούς, επιδημίες, καθώς και επενδύσεις στον τομέα ανάπτυξης δυνατοτήτων για την πρόληψη και αντιμετώπιση καταστροφών».
Τι ΔΕΝ λέει η Διακήρυξη των EUMED9 και προτείνουν οι Πράσινοι: “η προστασία των δασών απαιτεί οικολογική διαχείρισή τους και συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών στην πρόληψη και έγκαιρη αντιμετώπιση των πυρκαγιών, λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη να αναπτυχθεί περαιτέρω μια βιώσιμη, πράσινη οικονομία του δάσους, αξιοποιώντας την τοπική σοφία και τη σύγχρονη οικολογική – επιστημονική γνώση. Η προτεραιότητα πρέπει να αλλάξει, το σύστημα δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης δεν μπορεί να βασίζεται κυρίως στα μέσα αεροπυρόσβεσης, που είναι μόνο για την τελική αντιμετώπιση μεγάλων πυρκαγιών. Διαφορετικά θα έχουμε όλο και περισσότερες καταστροφές, όπως συνέβη το καλοκαίρι 2021”.
5. Για τη βιοποικιλότητα και το περιβάλλον η Διακήρυξη αναφέρει: “Δεσμεύονται να αναλάβουν δράση για τη διεύρυνση και για την καλύτερη διαχείριση του δικτύου προστατευόμενων περιοχών της Ε-Ε…Θεωρούν την ενσωμάτωση της διάστασης της βιοποικιλότητας σε όλες τις τομεακές πολιτικές ως απαραίτητη προϋπόθεση για μια πράσινη και βιώσιμη ανάκαμψη από την πανδημία COVID-19. – Δεσμεύονται να ηγηθούν με το παράδειγμα τους στην αντιμετώπιση της παγκόσμιας κρίσης βιοποικιλότητας…”
Η κυβέρνηση, αντιθέτως, απορρυθμίζει την περιβαλλοντική προστασία, αγνοεί την υποχρέωση προστασίας της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων, ανοίγει παράθυρο για καταστροφικές παρεμβάσεις ακόμα και μέσα σε περιοχές απόλυτης προστασίας και ετοιμάζεται να νομοθετήσει την “νομιμοποίηση καταπατημένων δασών και δασικών περιοχών” καθώς και την “παραχώρηση αιγιαλού, παραλίας και βυθών” σε “στρατηγικούς επενδυτές”, κλείνοντας το μάτι σε όσους το κάνουν αυθαίρετα και παράνομα, ότι μπορούν να γίνουν “στρατηγικοί επενδυτές”.
