Έχει αρχίσει να σπάει ο πάγος ανάμεσα στη Βενεζουέλα και την ΕΕ και σε αυτό έχει βοηθήσει αρκετά η ευρωπαϊκή ανάγκη για πετρέλαιο και φυσικό αέριο μετά τις επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία. Στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας ο υπουργός Εξωτερικών της Βενεζουέλας Κάρλος Φαρία είχε συνάντηση με τον επικεφαλής την περιοχή της Αμερικής, της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ), Μπράιαν Γκλιν. Ασφαλώς η συνάντηση δεν ήταν σε υψηλό πολιτικό επίπεδο, όμως αποτελεί μια πρώτη ένδειξη επαναπροσέγγισης των δύο πλευρών, που υπόσχεται συνέχεια.

Στο επίκεντρο της συνάντησής τους ήταν φυσικά η ενεργειακή ασφάλεια. Στις δηλώσεις του αργότερα ο υπουργός της Βενεζουέλας εξέφρασε τον ενδιαφέρον της κυβέρνησης «για ενίσχυση της συνεργασίας σε θέματα ενέργειας, περιβάλλοντος, υγείας, μεταξύ άλλων, καθώς και συνεργασίας μεταξύ των περιφερειακών μπλοκ».

Το τελευταίο καιρό η κυβέρνηση της Βενεζουέλας έχει επαναλάβει αρκετά συχνά την προθυμία της να επανεκκινήσει τις πολιτικές διαβουλεύσεις με παράγοντες της ΕΕ, αλλά και με ευρωπαϊκές χώρες ξεχωριστά. Χαρακτηριστικό ήταν το παράδειγμα του Προέδρου Μακρόν, ο οποίος είχε εκφράσει την άποψη κατά τη Σύνοδο των G7 επαναφοράς της Βενεζουέλας στις αγορές, με τον Πρόεδρο Μαδούρο να προσκαλεί τις γαλλικές εταιρείες ενέργειας να συμβάλλουν στην εξόρυξη πετρελαίου.

Σε κάθε περίπτωση η ανάγκη απελευθέρωσης του ενεργειακού εφοδιασμού έχει γίνει επιτακτική τόσο σε χώρες που συμμετέχουν στις κυρώσεις κατά τις Ρωσίας και αναζητούν διαδρόμους ενεργειακής απεξάρτησης από τη Μόσχα, όσο και σε χώρες, όπως η Βενεζουέλα, που έχει από το 2018 υποστεί νέο κύκλο κυρώσεων από τις ΗΠΑ με αποτέλεσμα την πρόκληση τεράστιων προβλημάτων εξόρυξης των αποθεμάτων της.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο γενικός γραμματέας του ΟΠΕΚ, λίγο πριν πεθάνει ξαφνικά στις αρχές Ιουλίου, σε ομιλία του στη Νηγηρία όπου βρισκόταν είχε επισημάνει το πρόβλημα και τα παράδοξά του. Δηλαδή τόσες χώρες πλέον να έχουν αυξημένες ενεργειακές ανάγκες, οι τιμές να βρίσκονται στα ύψη και τα αποθέματα πετρελαίου να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πολιτικούς λόγους.

«Θα μπορούσαμε, ωστόσο, να ξεκλειδώσουμε τους πόρους και να ενισχύσουμε την παραγωγική ικανότητα εάν το πετρέλαιο που παράγεται από την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν και τη Βενεζουέλα επιτρεπόταν να επιστρέψει στην αγορά, ενώ η Λιβύη έχει αντιμετωπίσει εσωτερικές προκλήσεις που κατά καιρούς περιόρισαν απότομα τις εξαγωγές της», είχε δηλώσει ο Μπαρκίντο και να συμπληρώσει αμέσως μετά πως οι βιομηχανίες πετρελαίου «έγιναν όμηροι της γεωπολιτικής».