Κατά το τρέχον έτος, οι Ηνωμένες Πολιτείες υπερηφανεύονται για την αναρρίχηση τους ως τον μεγαλύτερο εξαγωγέα υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στον κόσμο, καθώς οι παραδόσεις τόσο στην Ευρώπη -που βρίσκεται στη δίνη μιας σοβαρής ενεργειακής κρίσης- όσο και στην Ασία αυξάνονται κατακόρυφα. Μέχρι στιγμής, το 2022, πέντε παραγωγικές εταιρείες έχουν υπογράψει πάνω από 20 μακροπρόθεσμες συμφωνίες για την προμήθεια περισσότερων από 30 εκατομμύρια μετρικούς τόνους/έτος υγροποιημένου φυσικού αερίου ή περίπου 4 δισ. κυβικά μέτρα ημερησίως, σε αγοραστές που λιμοκτονούν από την ενέργεια στην Ευρώπη και την Ασία.
Η απέλπιδα προσπάθεια της Ευρώπης να απαλλαγεί από το ρωσικό φυσικό αέριο έγινε ακόμη πιο επείγουσα αυτή την εβδομάδα, καθώς η Μόσχα ανακοίνωσε ότι οι ροές μέσω του Nord Stream 1 προς τη Γερμανία θα παραμείνουν κομμένες έως ότου η Δύση άρει τις κυρώσεις. Αυτή η απελπισία είχε ως αποτέλεσμα η Ευρώπη να εκτοπίσει την Ασία από τον κορυφαίο προορισμό για το αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο.
Στην πραγματικότητα, η Ευρώπη λαμβάνει πλέον το 65% των συνολικών εξαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου των ΗΠΑ. Αλλά υπάρχουν αυξανόμενες ανησυχίες ότι η ανταλλαγή μιας εξάρτησης με μια άλλη ενέχει ένα άλλο είδος κινδύνου. Η τοποθέτηση όλων των αβγών στο καλάθι του αμερικανικού LNG σημαίνει να βασίζεσαι στη μητέρα φύση. Οι προμήθειες υγροποιημένου φυσικού αερίου των ΗΠΑ μπορεί να μην είναι ευάλωτες στη Ρωσία, αλλά είναι ευάλωτες σε ακραία καιρικά φαινόμενα και δύσκολες εποχές τυφώνων που διαταράσσουν την παραγωγή και τις εξαγωγές. Η Ευρώπη δεν μπορεί να αντέξει άλλες διαταραχές.
Ο κύριος όγκος των εγκαταστάσεων εξαγωγής LNG στις Ηνωμένες Πολιτείες -συμπεριλαμβανομένων των προτεινόμενων εγκαταστάσεων- στεγάζεται κατά μήκος της ακτής του Κόλπου, και μεγάλο μέρος του φυσικού αερίου που τροφοδοτεί τις εν λόγω εγκαταστάσεις προέρχεται από κοντινά αποθέματα στην ενδοχώρα, από το Νέο Μεξικό και το Τέξας έως τη Λουιζιάνα και πέραν αυτής. Πρόκειται για μια περιοχή επιρρεπή σε τυφώνες, πράγμα που σημαίνει ότι όταν οι τυφώνες έρχονται με ορμή, όλα, από την υγροποίηση μέχρι τη ναυτιλία και την εξόρυξη και την επεξεργασία, κινδυνεύουν να διακοπούν.
Αυτό έχει συμβεί και στο παρελθόν όπως και πρόσφατα
Τα τελευταία χρόνια, πολλαπλοί τυφώνες έχουν οδηγήσει σε διαφορετικού βαθμού διαταραχές για την αγορά υγροποιημένου φυσικού αερίου, με επιπτώσεις που εκτείνονται σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού από σύντομες διακοπές έως μακροχρόνιες της επεξεργασίας και της ναυτιλίας.
Ο τυφώνας Laura το 2020 είχε ως αποτέλεσμα τη διακοπή δύο εβδομάδων στην εγκατάσταση εξαγωγής LNG Sabine Pass και πολύ περισσότερο από ένα μήνα στην Cameron LNG.
Πέρυσι, ο τυφώνας Ida είχε ως αποτέλεσμα μια σημαντική και μακροχρόνια διακοπή της υπεράκτιας παραγωγής φυσικού αερίου.
Φέτος, μια έκρηξη τον Ιούνιο στην εγκατάσταση Freeport LNG στο Τέξας έθεσε εκτός λειτουργίας σχεδόν το 20% της αμερικανικής δυναμικότητας εξαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου, στέλνοντας τις αγορές υγροποιημένου φυσικού αερίου σε περιδίνηση.
Οι επιστήμονες λένε ότι οι τυφώνες στις ακτές του Κόλπου γίνονται όλο και πιο σφοδροί, προκαλώντας σύνθετες πλημμύρες ρεκόρ και θέτοντας σε κίνδυνο κρίσιμες υποδομές.
Εν τω μεταξύ, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν στα σκαριά τη μεγαλύτερη σειρά νέων έργων LNG στον κόσμο, υπάρχουν επίσης όρια στο πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτό χωρίς περισσότερη χωρητικότητα αγωγών για να φιλοξενήσει αυτό το άγρια αναπτυσσόμενο ενεργειακό τμήμα.
Στη λεκάνη των Απαλαχίων, τη μεγαλύτερη περιοχή παραγωγής φυσικού αερίου της χώρας που παράγει περισσότερα από 35 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ημερησίως, οι περιβαλλοντικές ομάδες έχουν επανειλημμένα σταματήσει ή επιβραδύνει τα έργα αγωγών και έχουν περιορίσει την περαιτέρω ανάπτυξη στα βορειοανατολικά. Αυτό αφήνει τη λεκάνη Permian και τον σχιστόλιθο Haynesville να επωμιστούν μεγάλο μέρος της προβλεπόμενης αύξησης των εξαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου. Πράγματι, ο διευθύνων σύμβουλος της EQT Corp. (NYSE: EQT) Τόντι Ράις αναγνώρισε πρόσφατα ότι η χωρητικότητα των αγωγών των Απαλαχίων έχει «χτυπήσει τοίχο».
Οι αναλυτές της East Daley Capital Inc. έχουν προβλέψει ότι οι αμερικανικές εξαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου θα αυξηθούν σε 26,3 Bcf/d έως το 2030 από το σημερινό επίπεδο των σχεδόν 13 Bcf/d. Για να συμβεί αυτό, οι αναλυτές λένε ότι θα πρέπει να τεθούν σε λειτουργία άλλα 2-4 Bcf/d δυναμικότητας παραλαβής μεταξύ 2026 και 2030 στο Haynesville.
«Αυτό προϋποθέτει σημαντική αύξηση του φυσικού αερίου από το Permian και άλλα συναφή κοιτάσματα φυσικού αερίου. Οποιαδήποτε άποψη όπου οι τιμές του πετρελαίου θα κάνουν αρκετή βουτιά για να επιβραδύνουν αυτή τη δραστηριότητα στο Permian και θα έχετε ακόμη μεγαλύτερη ζήτηση για φυσικό αέριο από πιο αεριώδεις λεκάνες», δήλωσαν οι αναλυτές.
Αν και μπορεί να είναι μάλλον αργά για το ενεργειακό παιχνίδι, η Ευρώπη αρχίζει να εξετάζει σοβαρά την Αφρική για τον μελλοντικό ενεργειακό εφοδιασμό της. Πιο συγκεκριμένα, η Μοζαμβίκη είναι έτοιμη να στείλει το πρώτο της φορτίο υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στην Ευρώπη αυτή την κρίσιμη στιγμή.
Αυτό, επίσης, είναι γεμάτο με τρωτά σημεία με τη μορφή πολιτικής αστάθειας και εξεγέρσεων.
Το έργο υγροποιημένου φυσικού αερίου της γαλλικής TotalEnergies στη Μοζαμβίκη έχει παραγκωνιστεί από τις εξεγέρσεις. Το Coral-Sul FLNG της ιταλικής Eni είναι ασφαλές από τη βίαιη έκρηξη και βρίσκεται σε καλό δρόμο για να συμβάλει στην εξυπηρέτηση της Ευρώπης, με την BP να έχει ήδη συνάψει συμφωνία για την αγορά του συνόλου της παραγωγής για 20 χρόνια από το έργο Coral-Sul αξίας 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων, το οποίο έχει σχεδιαστεί για την παραγωγή 3,4 εκατομμυρίων μετρικών τόνων υγροποιημένου φυσικού αερίου. Η ιταλική εταιρεία σχεδιάζει ήδη μια δεύτερη πλωτή πλατφόρμα εξαγωγής στη νότια αφρικανική χώρα, η οποία θα μπορούσε να ολοκληρωθεί σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια.
Αλλά τίποτα δεν είναι βέβαιο εδώ.
Στην καρδιά της εξέγερσης, η TotalEnergies ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να επαναλάβει το τεράστιο έργο της αξίας 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς το τέλος του έτους, με τον τερματικό σταθμό να αναμένεται να παράγει 13,1 εκατομμύρια τόνους υγροποιημένου φυσικού αερίου ετησίως. Αυτό ισχύει, αν ποτέ ξεπεράσει την εξέγερση που οδήγησε σε κήρυξη ανωτέρας βίας. Το έργο ελπίζει να επανεκκινήσει το πρώτο εξάμηνο του επόμενου έτους.
Η αισιοδοξία είναι μεγάλη, παρ' όλα αυτά. Η ExxonMobil λέει ότι θα λάβει οριστική απόφαση για ένα ακόμη μεγαλύτερο έργο στο εγγύς μέλλον. Εν τω μεταξύ, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει προγραμματίσει πενταπλασιασμό της οικονομικής στήριξης σε 15 εκατομμύρια δολάρια για την καταπολέμηση των μαχητών κοντά στα έργα φυσικού αερίου της Μοζαμβίκης. Η ΕΕ έχει ήδη δεσμευτεί να παράσχει στον στρατό της χώρας επιπλέον 45 εκατομμύρια ευρώ οικονομική στήριξη, ενώ μέχρι στιγμής έχει χορηγήσει σε μια αποστολή της SADC στη χώρα χρηματοδότηση ύψους 2,9 εκατομμυρίων ευρώ.
Βραχυπρόθεσμα, η Ευρώπη σημειώνει πρόοδο όσον αφορά την πλήρωση των αποθηκών φυσικού αερίου και βρίσκεται πλέον εννέα εβδομάδες μπροστά από το σημείο στο οποίο βρισκόταν πέρυσι τέτοια εποχή - έστω και αν αυτό έχει γίνει με βαρύ τίμημα. Τα ευρωπαϊκά επίπεδα αποθήκευσης φυσικού αερίου είναι πάνω από το 70% και έχουν ξεπεράσει ακόμη και τον μέσο όρο της πενταετίας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Gas Infrastructure Europe (GIE).
Μέχρι την 1η Νοεμβρίου, η ΕΕ πιθανότατα θα φτάσει το 80% της αποθηκευτικής ικανότητας φυσικού αερίου - ακριβώς εγκαίρως για την αιχμή της χειμερινής ζήτησης. Η Γερμανία στοχεύει ακόμη και στο 95% της χωρητικότητας και βρίσκεται ήδη στο 85%.
«Η ΕΕ ξεπέρασε ήδη τον ενδιάμεσο στόχο της 1ης Σεπτεμβρίου για την πλήρωση στις αρχές Ιουλίου και εξακολουθεί να βρίσκεται σε καλό ρυθμό για την επίτευξη του στόχου της 1ης Νοεμβρίου», δήλωσε στο Reuters ο Τζέικομπ Μαντέλ, ανώτερος συνεργάτης για τα εμπορεύματα στην Aurora Energy Research. Πράγματι, οι αναλυτές της Standard Chartered Plc λένε ότι το όπλο του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν για το φυσικό αέριο θα αμβλυνθεί ουσιαστικά από τη δημιουργία αποθεμάτων, με την Ευρώπη να πρόκειται να περάσει τον χειμώνα «άνετα» χωρίς ρωσικό φυσικό αέριο.
Αυτό, ωστόσο, δημιουργεί δύο διαφορετικά προβλήματα. Πρώτον, η Ευρώπη θα πρέπει να πληρώσει βαρύ τίμημα: το κόστος της αναπλήρωσης των αποθεμάτων φυσικού αερίου εκτιμάται σε πάνω από 50 δισ. ευρώ, 10 φορές περισσότερο από τον ιστορικό μέσο όρο για το γέμισμα των δεξαμενών ενόψει του χειμώνα. Δεύτερον, το μπλοκ δεν μπορεί να επιβιώσει μόνο με την αποθήκευση, εκτός αν μειώσει σημαντικά την κατανάλωση για τον χειμώνα.
Η Ευρώπη, ως έχει, είναι ευάλωτη σε κάθε ενεργειακό μέτωπο, και αν δεν είναι η γεωπολιτική και η εξέγερση, είναι η Μητέρα Φύση στα πιο άγρια της.
