Όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του περασμένου έτους, ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν υπολόγιζε ότι η επιβολή ουσιαστικών οικονομικών κυρώσεων στη χώρα του δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση. Η επιρροή του Πούτιν στη Δύση και σε πολλές άλλες βασικές οικονομίες παγκοσμίως, αυξανόταν εδώ και χρόνια, καθώς μια σταθερή ροή φθηνού και μέχρι τώρα αξιόπιστου πετρελαίου και φυσικού αερίου περνούσε από τα ρωσικά σύνορα. Για να χτυπήσει τη Ρωσία εκεί που πονάει, ο κόσμος θα πρέπει να υπομείνει πολύ πόνο στις αντλίες και στους λογαριασμούς ενέργειας και θέρμανσης. Οι οικονομίες όλων θα έπρεπε να υποφέρουν.
Αλλά μέχρι στιγμής, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταφέρει να αυξήσει σιγά σιγά τις ενεργειακές κυρώσεις κατά της Ρωσίας χωρίς να υποστεί μεγάλη ζημιά στις δικές της οικονομίες. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε μια πολύ τυχερή συγκυρία. Αντί για έναν κρύο χειμώνα που θα ωθούσε την ικανότητα παραγωγής ενέργειας της Ευρώπης στα όριά της και ενδεχομένως θα έστελνε εκατομμύρια Ευρωπαίους στην ενεργειακή φτώχεια και θα έθετε σε κίνδυνο ζωές σε επικίνδυνα χαμηλές θερμοκρασίες, η Ευρώπη βίωσε μια ασυνήθιστα ήπια εποχή που της επέτρεψε να αποφύγει μια μεγάλη κρίση.
Ωστόσο, η Ρωσία κατάφερε επίσης να αποφύγει πολλές από τις οικονομικές ζημιές που ανέμενε ο κόσμος. Αν και η Ευρώπη επέβαλε σιγά σιγά περισσότερες ενεργειακές κυρώσεις και εισήγαγε λιγότερο ρωσικό φυσικό αέριο, άργησε πολύ να τραβήξει τη σκανδάλη για ουσιαστικές και σαρωτικές ενεργειακές κυρώσεις που θα μπορούσαν να επιδεινώσουν σημαντικά την ενεργειακή της κρίση.
Δεύτερον, τα έσοδα από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο - το 45% του ρωσικού κρατικού ταμείου - ήταν στα ύψη χάρη στις εξαιρετικά υψηλές τιμές. Τρίτον, οι οικονομικές διασφαλίσεις της Ρωσίας ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικές. Τέταρτον, η Ευρώπη, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ μπορεί να ενώθηκαν για να πιέσουν τη Ρωσία, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου δεν το έκανε.
Από πολύ πριν από την εισβολή, η αυξανόμενη εξάρτηση της Ευρώπης από το Κρεμλίνο αποτελούσε σημείο αντιπαράθεσης με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή η πολιτική ένταση κορυφώθηκε με τον αγωγό Nord Stream 2, ο οποίος θα ήταν ο δεύτερος μεγάλος αγωγός που θα μετέφερε απευθείας φυσικό αέριο από τη Γερμανία στη Ρωσία. Ακόμη και πριν από την κατασκευή του, η Γερμανία εξαρτιόταν ήδη από τη Ρωσία για το ήμισυ των προμηθειών φυσικού αερίου. Αλλά ο αγωγός αξίας 11 δισεκατομμυρίων δολαρίων δεν τέθηκε ποτέ σε λειτουργία.
Αλλά και πάλι, η εξάρτηση του κόσμου από τη ρωσική ενέργεια απέχει πολύ από το να τελειώσει. Για παράδειγμα, η σημαντική ρωσική βιομηχανία πυρηνικής ενέργειας κατάφερε να αποφύγει εντελώς τις κυρώσεις λόγω της αναντικατάστατης συμβολής της στον παγκόσμιο τομέα της πυρηνικής ενέργειας.
Η ρωσική κρατική εταιρεία πυρηνικής ενέργειας Rosatom αποτελεί βασική παγκόσμια πηγή πυρηνικών καυσίμων, υπηρεσιών εμπλουτισμού και γραμμών χρηματοδότησης για νέες πυρηνικές εγκαταστάσεις, οι οποίες είναι απαγορευτικά ακριβές για σχεδόν κάθε ιδιωτική εταιρεία.
Σχεδόν ένας στους πέντε πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας στον κόσμο βρίσκεται είτε στη Ρωσία είτε είναι ρωσικής κατασκευής. Και ακόμη και τώρα, η Rosatom επεκτείνεται.
Επί του παρόντος, η εταιρεία συμμετέχει στην κατασκευή 15 ακόμη πυρηνικών εργοστασίων διεθνώς. Στην πραγματικότητα, η Ρωσία έχει χρησιμοποιήσει το μακρύ πυρηνικό της χέρι για να αυξήσει την επιρροή της σε αφρικανικές χώρες που δεν θα μπορούσαν διαφορετικά να αντέξουν οικονομικά να κατασκευάσουν τα πανάκριβα εργοστάσια όπως και η Κίνα.
Η εξάπλωση της πυρηνικής επιρροής της Ρωσίας έχει αποκτήσει σημαντική επιρροή σε όλο τον κόσμο, και αυτή η κυριαρχία αποδίδει επί του παρόντος. Η επιβολή κυρώσεων στη ρωσική πυρηνική ενέργεια θα ήταν ένας υλικοτεχνικός και πολιτικός εφιάλτης, χάρη σε μια «ρωσική κούκλα που αξίζει αλληλένδετες εξαρτήσεις», σύμφωνα με τα λόγια του Πολ Ντόρφμαν, προέδρου της Nuclear Consulting Group.
Οι προοπτικές δεν είναι καλές για τη ρωσική οικονομία, στο σύνολό της, φέτος, αλλά φαίνεται ότι μπορεί να συνεχίσει να βασίζεται στην πυρηνική της βιομηχανία για να συνεχίσει να εισπράττει ρούβλια. Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν ακόμη πιο μακρύ και παρατεταμένο πόλεμο στην Ουκρανία, εάν ο κόσμος δεν είναι σε θέση να μειώσει την εξάρτησή του από το Κρεμλίνο για πυρηνικά καύσιμα και χρηματοδότηση.
