Στα ανατολικά της Αλγερίας, στη Λιβύη, η μεγάλη πετρελαϊκή εταιρεία Halliburton και η Honeywell International βρίσκονται σε συνομιλίες με την Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου για την ανάπτυξη ενός κοιτάσματος πετρελαίου και την κατασκευή ενός διυλιστηρίου στην εμπόλεμη χώρα. Οι συνομιλίες αφορούν συμφωνίες αξίας 1,4 δισ. δολαρίων, σύμφωνα με τον πρόεδρο της NOC που μίλησε στη Wall Street Journal.
Για δεκαετίες, η Βόρεια Αφρική ήταν η πηγή πολλών μεταναστευτικών προβλημάτων και κάποιου φυσικού αερίου. Υπήρξε μέρος της «ζούγκλας» στην οποία αναφέρθηκε ο ίδιος ο Μπορέλ σε μια αμφιλεγόμενη ομιλία που περιέγραψε την Ευρώπη ως «κήπο» που πρέπει να προστατευτεί από τη «ζούγκλα». Μέχρι που ανακάλυψε ότι η ζούγκλα έχει πετρέλαιο και φυσικό αέριο, όπως φαίνεται.
Η Αλγερία πωλά πάνω από το 80% του φυσικού αερίου της στην Ευρώπη. Είναι ήδη ένας από τους μεγαλύτερους προμηθευτές του αγαθού αυτού στην ήπειρο. Ωστόσο, οι αναλυτές έσπευσαν να επισημάνουν ότι η Αλγερία δύσκολα μπορεί να αντικαταστήσει τις ρωσικές ποσότητες φυσικού αερίου.
Πρώτον, η χώρα είχε περιορισμένη παραγωγική ικανότητα, κάτι που έγινε αργότερα φανερό όταν οι εξαγωγές φυσικού αερίου προς την Ευρώπη αυξήθηκαν σχεδόν σε ρεκόρ το 2021, για να υποχωρήσουν κατά 10% το 2022, ακριβώς όταν η Ευρώπη διψούσε περισσότερο για φυσικό αέριο.
Δεύτερον, η χώρα χρειάζεται μεγάλες επενδύσεις για την επέκταση της παραγωγής και δεν μπορεί να τις αντέξει μόνη της. Έτσι, άλλοι μπαίνουν στη μέση για να προμηθεύσουν αυτές τις επενδύσεις: η Wall Street Journal ανέφερε τον περασμένο μήνα ότι η Chevron εξετάζει την εξερεύνηση φυσικού αερίου στην Αλγερία, η οποία τυχαίνει να διαθέτει ακόμη μεγαλύτερους σχιστολιθικούς πόρους από ό,τι οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Η κατεύθυνση επενδύσεων σε τέτοιες περιοχές με άφθονους πόρους είναι ένα μεγάλο θετικό στοιχείο και η Αλγερία θα τις καλωσόριζε σίγουρα, αλλά η ΕΕ βάζει εμπόδια στο δρόμο της. Πέρυσι, το μπλοκ συμφώνησε σε αυτό που ουσιαστικά ισοδυναμεί με ανώτατο όριο τιμών για το φυσικό αέριο που αγοράζει από το εξωτερικό. Και η Αλγερία δεν ήταν ευχαριστημένη με αυτό.
Μία ημέρα μετά την ανακοίνωση του ανώτατου ορίου από την ΕΕ, ο υπουργός Ενέργειας της Αλγερίας Μοχάμεντ Αρκάντ δήλωσε ότι η Αλγερία «δεν υποστηρίζει την ιδέα του περιορισμού των τιμών», προσθέτοντας ότι «οι αγορές ενέργειας πρέπει να παραμείνουν ελεύθερες», εάν πρόκειται να συνεχίσουν να ρέουν επενδύσεις σε περισσότερη παραγωγή.
«Η Αλγερία θεωρείται αξιόπιστος και ασφαλής προμηθευτής της Ευρώπης και είμαστε σε πλήρη συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους μας για τη μακροπρόθεσμη τιμολόγηση», δήλωσε ο Αλγερινός αξιωματούχος και οι Ευρωπαίοι ομόλογοί του θα πρέπει να συμφωνήσουν μαζί του, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Εν τω μεταξύ, στη Λιβύη, η ιταλική Eni και η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου σφράγισαν πρόσφατα μια συμφωνία αξίας 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων, την οποία η Eni θα επενδύσει σε δύο υπεράκτια κοιτάσματα φυσικού αερίου, καθώς η Ιταλία, όπως και ο μητρικός της οργανισμός, επιδιώκει να διαφοροποιήσει τις πηγές ενέργειας.
«Η Λιβύη είναι σαφώς για εμάς ένας στρατηγικός οικονομικός εταίρος», δήλωσε η πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι, ακόμη και όταν ο Λίβυος υπουργός πετρελαίου χαρακτήρισε τη συμφωνία με την Eni παράνομη και δήλωσε ότι η NOC δεν είχε συμβουλευτεί το υπουργείο του σχετικά με αυτήν.
Η συμφωνία, παρεμπιπτόντως, έχει διάρκεια 40 ετών και προβλέπει την αύξηση της παραγωγής φυσικού αερίου της Λιβύης σε 800 εκατομμύρια κυβικά πόδια ημερησίως. Σε αντάλλαγμα για την επένδυσή της, η Eni θα διατηρήσει την κυριότητα του 38% του φυσικού αερίου που παράγει στο πλαίσιο της συμφωνίας για περίοδο 15 ετών.
Η αντίδραση του υπουργού Μοχάμεντ Αούν υπενθυμίζει ότι η Λιβύη δεν είναι μια πολιτικά σταθερή χώρα και αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα δύσκολο επενδυτικό περιβάλλον. Ωστόσο, η αλήθεια που έχει γίνει αντιληπτή στην Ευρώπη τον τελευταίο περίπου χρόνο είναι ότι χρειάζεται φυσικό αέριο, και αυτό το αέριο πρέπει να έρθει από κάπου.
«Η Βόρεια Αφρική άργησε να αναπτύξει τις δυνατότητές της λόγω πολιτικών κινδύνων, που σχετίζονται είτε με την ανασφάλεια είτε με τη γραφειοκρατία», δήλωσε στην WSJ ο πρόεδρος μιας εταιρείας με έδρα τις ΗΠΑ, της North Africa Risk Consulting. Ωστόσο, καθώς η Ευρώπη αναζητά επειγόντως αντικαταστάτες της ρωσικής ενέργειας, "αυτή είναι η στιγμή τους", δήλωσε επίσης ο Geoff Porter.
Η Αλγερία έχει εκτιμώμενα 707 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου παγιδευμένα σε σχιστολιθικούς σχηματισμούς - το τρίτο μεγαλύτερο στον κόσμο μετά την Κίνα και την Αργεντινή. Η Λιβύη κατέχει περίπου 1,5 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, ή περίπου 53 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια.
Αυτές είναι σίγουρα ποσότητες που αξίζουν το ενδιαφέρον των εταιρειών του μεγέθους και του βεληνεκούς της Chevron, της Eni και της Halliburton. Ειδικά με την ευρωπαϊκή ζήτηση να έχει μόλις ξυπνήσει και παρά την επιμονή της ηγεσίας της ΕΕ να μειώσει την εξάρτηση του μπλοκ από τους υδρογονάνθρακες σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Η επιμονή αυτή είναι σίγουρα ισχυρή και η ΕΕ έχει ασχοληθεί με τη σύνταξη σχετικής νομοθεσίας τους τελευταίους μήνες. Ωστόσο, τώρα που συνειδητοποίησε ότι χρειάζεται υδρογονάνθρακες για να επιβιώσει, η Ευρώπη ίσως είναι έτοιμη να συνειδητοποιήσει και κάτι άλλο: ότι δεν μπορείς να πείσεις χώρες να παράγουν περισσότερο φυσικό αέριο για σένα χωρίς να τους προσφέρεις κάτι σε αντάλλαγμα.
Η Ιταλία το έχει καταλάβει αυτό, εξ ου και η συμφωνία με την NOC της Λιβύης. Οι αμερικανικοί γίγαντες φαίνεται να το έχουν καταλάβει επίσης και βάζουν στοίχημα με τη Βόρεια Αφρική. Οι πιθανότητες να αποδειχθεί επιτυχημένο το στοίχημα είναι αρκετά αξιοπρεπείς. Η Ευρώπη γνωρίζει ήδη ότι δεν μπορεί να επιβιώσει μόνο με το αμερικανικό LNG.
