Ενώ οι αιτίες και οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης είναι περισσότερο αισθητές από ποτέ, οι λύσεις με τη σειρά τους είναι πλέον πιο προσβάσιμες από ποτέ. Tο θέμα δεν είναι πώς θα γίνει η μετάβαση, αλλά πότε. Η ουσιαστική κλιματική δράση που χρειάζεται είναι πλέον μία: στην COP28 πρέπει να συμφωνηθεί το τέλος της εποχής των ορυκτών καυσίμων.
Στη φετινή COP, οι χώρες πρέπει να συμφωνήσουν ότι είναι επιτέλους η ώρα να απελευθερωθούμε άμεσα από όλα τα ορυκτά καύσιμα, να μπει τέλος σε νέα έργα λιγνίτη, πετρελαίου και αερίου, και να επιταχυνθεί η δίκαιη μετάβαση προς καθαρές μορφές ενέργειας. Ο Παγκόσμιος Απολογισμός (Global Stocktake) πρέπει να έχει στα συμπεράσματά του δράσεις και μέτρα που θα ενθαρρύνουν την ουσιαστική αλλαγή πορείας ώστε να περιοριστεί η άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας και να αντιμετωπιστούν οι ήδη υπάρχουσες και αυξανόμενες επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Τέλος, πρέπει να οριστεί ένα αξιόπιστο πακέτο κονδυλίων που ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των χωρών, περιλαμβάνει την εφαρμογή του Ταμείου Απωλειών και Ζημιών και οδηγεί σε ένα πλαίσιο μέτρων που υποχρεώνει τους ρυπαντές να πληρώσουν για την καταστροφή που έχουν προκαλέσει.
“Είναι μια πραγματικά μοναδική στιγμή. Οι λύσεις είναι εδώ, μεγαλύτερες και φθηνότερες από ποτέ, έτοιμες να αντικαταστήσουν τα ορυκτά καύσιμα και να μας φέρουν περισσότερη ασφάλεια. Αυτό δεν θα συμβεί αρκετά γρήγορα αν οι κυβερνήσεις δεν νομοθετήσουν για την απεξάρτηση από το πετρέλαιο, το αέριο και τον λιγνίτη. Η COP28 μπορεί να είναι το σημείο καμπής στο οποίο οι κυβερνήσεις θα αναλάβουν δράση ακούγοντας την επιστήμη, θα δεσμευτούν ότι θα προστατεύσουν τους πολίτες των χωρών τους και θα συμφωνήσουν να κάνουν τα ορυκτά καύσιμα παρελθόν”, δήλωσε ηKaisa Kosonen,Επικεφαλής της αποστολής της Greenpeace στην COP28.
Η ελληνική κυβέρνηση φέτος σχεδιάζει να έχει δυναμική παρουσία στην COP28. Όμως, θα προωθήσει τις πραγματικές λύσεις και θα ενώσει τη φωνή της με τις χώρες που απαιτούν ουσιαστική δράση για το κλίμα;
Υπό αυτό το πρίσμα, η χώρα μας φέτος οφείλει να υποστηρίξει πρωτοβουλίες κρατών μελών της Συμφωνίας του Παρισιού με στόχο να μπει ένα τέλος σε νέα έργα παραγωγής ορυκτών καυσίμων, όπως στην Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο, και ταυτόχρονα να υποστηρίξει προτάσεις για την ταχύτερη απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα σε όλους τους τομείς της οικονομίας αρκετά πιο πριν το 2050. Αντίστοιχα, η ελληνική αντιπροσωπεία αντιλαμβανόμενη από πρώτο πλέον χέρι τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης οφείλει να ενισχύσει σθεναρά την πρωτοβουλία για την ίδρυση του Ταμείου Ζημιών και Απωλειών, με τη δέσμευση ότι και η δική μας η κυβέρνηση θα εισάγει ένα νέο πλαίσιο μέτρων για την εφαρμογή φόρων και εισφορών από τους μεγάλους ρυπαντές.
“Δεν υπάρχει άλλος χρόνος. Τα περιθώρια για αλλάξουμε στενεύουν απειλητικά και η χώρα μας, με τις μεγαλύτερες οικονομικές απώλειες στην ΕΕ που σχετίζονται με το κλίμα, κλείνει το μάτι επικίνδυνα σε εξορύξεις υδρογονανθράκων και κλειδώνει εμάς και την οικονομία μας σε αχρείαστες επενδύσεις αερίου τη στιγμή που το κόστος σε ανθρώπινες ζωές, καλλιεργούμενη γη, δασικές εκτάσεις και πολύτιμα οικοσυστήματα είναι τεράστιο. Το να επικαλούμαστε το μέγεθος της κλιματικής κρίσης όταν πληττόμαστε από αυτήν και την ίδια στιγμή να επενδύουμε εμπροσθοβαρώς στις αιτίες που την προκαλούν είναι ξεκάθαρα υποκριτικό και αδιέξοδο”, τόνισε οΚωστής Γριμάνης,υπεύθυνος για θέματα κλίματος και ενέργειας στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace.
Ακόμα και ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας, μια εβδομάδα πριν την COP28, σε ειδική του έκθεση τονίζει στη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων ότι ο χρόνος τελείωσε και αναρωτιέται αν η βιομηχανία θα επιλέξει ανάμεσα στο να συμβάλλει στην κλιματική κρίση ή αν θα είναι μέρος της λύσης, υιοθετώντας τον δρόμο της καθαρής ενέργειας. Το 2030 είναι πια πολύ κοντά και η κλιματική κρίση ήδη έχει τεράστιο κόστος σε χρήματα, ανθρώπινες ζωές, περιουσίες και στην ίδια τη φύση που μας συντηρεί. Σε αυτή την COP, το 2023, πρέπει να είναι η χρονιά των αποφάσεων.
