Συμμετέχοντας ενεργά στην δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ), το ΙΕΝΕ κατέθεσε τα σχόλιά του πάνω στο κείμενο του νομοσχεδίου υπό τον τίτλο: «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας». Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του προς διαβούλευση νομοσχεδίου, η περιβαλλοντική αδειοδότηση στην Ελλάδα, παρά τις τροποποιήσεις που έχουν επέλθει στη νομοθεσία αλλά και στην ποιότητα των μελετών από τους ιδιώτες, εξακολουθεί να αποτελεί χρονοβόρα διοικητική διαδικασία που αποτελεί σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα για την προώθηση των επενδύσεων.
Πιο συγκεκριμένα, η διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης νέων επενδύσεων, οι οποίες αποτελούν ζητούμενο για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, υπερβαίνει σημαντικά τον χρόνο που προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία σε όλες τις κατηγορίες τους.
Με στόχο την επίσπευση και απλοποίηση των διαδικασιών, προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα της καθημερινότητας και να δημιουργηθεί ένα επενδυτικά φιλικό περιβάλλον στη χώρα μας, το ΥΠΕΝ πρότεινε νέες διατάξεις, οι οποίες αποτελούν οριζόντια παρέμβαση εκσυγχρονισμού μέσα στο πλαίσιο της ενωσιακής νομοθεσίας και εισάγουν ταχύτερο και αποτελεσματικότερο πλαίσιο περιβαλλοντικής αδειοδότησης.
Τα γενικά σχόλια του ΙΕΝΕ επικεντρώνονται στο γεγονός ότι το νομοσχέδιο αποτελεί συνέχεια των προηγούμενων νόμων και της γραφειοκρατίας και δεν επιφέρει τις αναμενόμενες ριζικές αλλαγές, τονίζοντας ότι οι υψηλοί στόχοι διείσδυσης των ΑΠΕ μέχρι το 2030 δεν μπορούν να επιτευχθούν με αυτό το θεσμικό πλαίσιο. Επίσης, το ΙΕΝΕ επισημαίνει την ανάγκη χωροθέτησης των μελλοντικών εφαρμογών ΑΠΕ, κυρίως για αιολικές και Φ/Β εφαρμογές σε συγκεκριμένες περιοχές όπου πληρούνται όλοι οι περιβαλλοντικοί όροι, οπότε δεν θα χρειάζονται αυτές οι γραφειοκρατικές διαδικασίες. Επιπλέον, οι διαχειριστές δικτύων θα ετοιμάσουν τις μελέτες επέκτασης των γραμμών χωρίς την δικαιολογία του κορεσμένου δικτύου, ενώ θα είναι προτιμότερο οι δαπάνες επέκτασης των γραμμών να αναλαμβάνονται από τους διαχειριστές και να πληρώνονται στο τέλος του χρόνου με εντολή της ΡΑΕ.
Τα ειδικά σχόλια του Ινστιτούτου συνοψίζονται ως εξής:
· Άρθρο 10, παρ. 5α Υβριδικοί Σταθμοί. Ο όρος είναι αδόκιμος και δεν αντιπροσωπεύει κάτι συγκεκριμένο. Θα ήταν σκόπιμο να περιγράφεται το πραγματικό αντικείμενο με σαφήνεια, αντί της ομιχλώδους ερμηνείας στην νομοθεσία.
· Άρθρο 10, παρ.7. Θαλάσσια Αιολικά Πάρκα: Αιολικά πάρκα, τα οποία εγκαθίστανται εντός του εθνικού θαλάσσιου χώρου. Διαγραφή της λέξης «εθνικού», τα 6νμ δεν επαρκούν για τα υπεράκτια αιολικά με τις μεγάλες ανεμογεννήτριες, όπως και τις επιπλέουσες, οι οποίες πρέπει να είναι πέραν των 10νμ από τις ακτές για περιβαλλοντικούς λόγους. Με την Ελλάδα να δικαιούται βάσει του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας ( UNCLOS) να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα μέχρι τα 12νμ και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) ακόμα περισσότερο, επείγει πλέον η διευθέτηση του όλου θέματος. Προτεραιότητα θα πρέπει να δοθεί στην επέκταση των χωρικών υδάτων, πράγμα που θα επιτρέψει την ολοκληρωμένη σχεδίαση θαλάσσιων αιολικών πάρκων.
· Άρθρο 11, παρ.13 και 14. Δια νόμου υποστηρίζεται η εμπορία των αδειών και η κατάτμηση της εγκατεστημένης ισχύος καταστρατηγώντας τους κανόνες των εφαρμογών. Προτείνεται η κατάργηση ή κατηγορηματικά η απαγόρευση.
· Άρθρο 14 Περιοχές με κορεσμένα δίκτυα. Δια νόμου περιορίζεται η υποχρέωση επέκτασης των δικτύων από τους Διαχειριστές. Με το υπάρχον δίκτυο, δεν επιτυγχάνεται ο υψηλός στόχος διείσδυσης των ΑΠΕ και οι επεκτάσεις των δικτύων και η ενίσχυση των υποσταθμών είναι απολύτως αναγκαία αντί του φραγμού «κορεσμένο δίκτυο».
