Ο πρόεδρος της Γαλλίας παρουσίασε τον οδικό χάρτη της χώρας του στον στρατηγικό τομέα της ενέργειας για τις επόμενες δεκαετίες - Ο στόχος της αυτονομίας, οι κρατικές επιδοτήσεις και οι Βρυξέλλες
«Αυτό που χρειάζεται η χώρα μας – και οι συνθήκες για να το πετύχει υπάρχουν – είναι η αναγέννηση της πυρηνικής βιομηχανίας της Γαλλίας». Με αυτά τα λόγια, ο Εμανουέλ Μακρόν παρουσίασε τον σχέδιό του για την ενεργειακή πολιτική των επόμενων δεκαετιών και τη μετάβαση στην «πράσινη εποχή» – που, όπως εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς, θα βασίζεται στον «στρατό» των αντιδραστήρων που διαθέτει η Γαλλία και προτίθεται να τον ενισχύσει σημαντικά.
Πράγματι, όπως δήλωσε ο πρόεδρός της, στόχος είναι να κατασκευαστούν έξι αντιδραστήρες νέας γενιάς, αξίας γύρω στα 50 δισ. ευρώ, τα (αρκετά) επόμενα χρόνια, ενώ παράλληλα θα παραταθεί η ζωή των υπαρχόντων και «γερασμένων» (ή τουλάχιστον των περισσότερων), έτσι ώστε να φτάσουν στον μισό αιώνα λειτουργίας ή και ακόμη περισσότερο.
Η διεύθυνση στην κρατική EDF
Η ευθύνη της κατασκευής και της διαχείρισης θα συνεχίσει να ανήκει στην κρατική EDF, καθώς το Παρίσι δεν μοιάζει διατεθειμένο να ρισκάρει σε αυτόν τον κρίσιμο και στρατηγικό τομέα με την είσοδο ιδιωτών. Μάλιστα, ο ίδιος ο Μακρόν διεμήνυσε προς την (υπερχρεωμένη σήμερα) εταιρεία ότι θα έχει όση στήριξη χρειάζεται από το κράτος – θεωρώντας, προφανώς, ότι οι Βρυξέλλες δεν θα τολμήσουν να τον κατηγορήσουν για παράνομες επιδοτήσεις.
Εξάλλου, το Παρίσι εκτιμά ότι η πρόσφατη πρόταση της Κομισιόν αίρει τα εμπόδια που υπήρχαν προς αυτή την κατεύθυνση. Όπως είναι γνωστό, εξάλλου, στις «καθαρές» και «μεταβατικές» μορφές ενέργειας θα συγκαταλέγονται, πλέον – υπό την προϋπόθεση ότι η πρόταση δεν θα μπλοκαριστεί, στην Ευρωβουλή ή το Συμβούλιο, πράγμα πολύ δύσκολο – τόσο αυτές που προέρχονται από τη σχάση του ατόμου όσο και εκείνες που χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη το φυσικό αέριο.
Η Γερμανία σε άλλο δρόμο
Με τον τρόπο αυτό και παρά τις αντιδράσεις αρκετών κρατών-μελών, ικανοποιούνται τα αιτήματα τόσο της Γαλλίας όσο και της Γερμανίας, η οποία έχει επιλέξει ένα διαφορετικό μοντέλο.
Η πρώτη, μάλιστα, θεωρεί ότι έχει στρατηγικό πλεονέκτημα, καθώς οι αντιδραστήρες την καθιστούν αυτάρκη και εξαγωγική δύναμη (καλύπτει μέσω αυτών το 70% των αναγκών της), ενώ την ίδια στιγμή οι Γερμανοί παραμένουν εξαρτημένοι από τις εισαγωγές, κυρίως από τη Ρωσία.
Ανανεώσιμες πηγές και τιμές
Παράλληλα, στις εξαγγελίες του ο Μακρόν έθεσε φιλόδοξους στόχους και για τις ανανεώσιμες πηγές και την αύξηση του μεριδίου τους στο «ενεργειακό χαρτοφυλάκιο» της Γαλλίας. Έτσι, δεσμεύτηκε για δεκαπλασιασμό της ενέργειας που παράγεται από ηλιακούς συλλέκτες ως το 2050, καθώς και για τη δημιουργία περίπου 50 θαλάσσιων αιολικών πάρκων (αλλά ελάχιστων στην ξηρά).
Σε κάθε περίπτωση, βεβαίως, το άμεσο στοίχημα για τον Μακρόν και την κυβέρνησή του – που οδεύουν προς τις κάλπες – είναι αλλού: Στην τιθάσευση των τιμών της ενέργειας, που «δαγκώνουν» και στη Γαλλία, καθώς διαμορφώνονται στην ελεύθερη αγορά και όχι σε εθνικό επίπεδο.
