Το 1910, το Συνέδριο των Σοσιαλιστριών Γυναικών καθιέρωσε την 8η Μάρτη ως μέρα τιμής και αγώνα των εργατριών όλου του κόσμου. Την 8η Μάρτη του 1857 οι εργάτριες στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης συγκρούστηκαν με τα αφεντικά και με τις κρατικές δυνάμεις καταστολής για να διεκδικήσουν καλύτερους όρους δουλειάς και αμοιβής γράφοντας με το αίμα τους μια από τις πολλές φωτεινές σελίδες στην ιστορία του εργατικού κινήματος.
Βαδίζουμε όλοι μαζί, το δρόμο του συλλογικού αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης, καταπίεσης, βίας, ανισοτιμίας, εμπορευματοποίησης του ανθρώπινου οργανισμού ακόμα και της δυνατότητας τεκνοποίησης. Οι ανάγκες των γυναικών, όπως και συνολικά οι ανάγκες των εργαζομένων και του λαού, λογαριάζονται ως κόστος για το καπιταλιστικό κράτος, ακόμα και η μητρότητα θεωρείται παρωχημένη και όσα δικαιώματα απορρέουν από αυτήν. Όλες οι κυβερνήσεις, στο όνομα της “εναρμόνισης οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής” ψήφισαν νόμους που έχουν κάνει “κανονικότητα” τη ζωή και ωράρια λάστιχο, τη δουλειά τις Κυριακές, τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, την τηλεργασία, με βαριές επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία των γυναικών.
Για τον ίδιο λόγο, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων διατηρείται η απαράδεκτη διάταξη των 200 ενσήμων τα τελευταία 2 χρόνια ως προϋπόθεση για το επίδομα και την άδεια μητρότητας, που αποκλείει χιλιάδες εργαζόμενες γυναίκες και από τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας της μητρότητας. Γι’ αυτό η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, παίρνοντας τη σκυτάλη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, προχωράει ταυτόχρονα στο χτύπημα κρίσιμων κοινωνικών δικαιωμάτων στην υγεία, την πανεπιστημιακή εκπαίδευση, εντείνει την υποχρηματοδότηση και εμπορευματοποίηση της προσχολικής φροντίδας και αγωγής, της ειδικής αγωγής, της κοινωνικής προστασίας της οικογένειας.
Ορθώνουμε το ανάστημα ενάντια στη βάρβαρη, αντιλαϊκή πολιτική ΕΕ και όλων μέχρι σήμερα των κυβερνήσεων που με κριτήριο την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων μας στερούν το δικαίωμα να ζήσουμε όπως μας αξίζει και δυναμώνουμε τον αγώνα:
- Για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, αυξήσεις στις συντάξεις, για μόνιμη και σταθερή εργασία, σταθερό ωράριο, κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας, μέτρα προστασίας της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού, απαγόρευση απόλυσης εγκύων, κατοχύρωση αδειών μητρότητας, τοκετού, λοχείας για όλες τις εργαζόμενες ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης με πλήρη μισθολογικά, εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα.
- Για μέτρα προστασίας του λαϊκού εισοδήματος απέναντι στην ακρίβεια που χτυπάει κόκκινο.
- Για αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν εκτεταμένο δίκτυο κοινωνικών υπηρεσιών και δομών Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας.
Την Παρασκευή 8 Μάρτη, στις 12:00 μ. στα Προπύλαια, διαδηλώνουμε με τους φοιτητές ενάντια στην ολομέτωπη επίθεση που δέχονται τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών μας, την υποβάθμιση της αξίας των πτυχίων τους και την εμπορευματοποίηση συνολικά της Παιδείας.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στις γυναίκες πρόσφυγες και μετανάστριες που έχουν εγκαταλείψει τις πατρίδες τους και τη ζωή όπως τη γνώριζαν, κατατρεγμένες από τη φρίκη των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης. Δηλώνουμε την αδιαπραγμάτευτη διεθνιστική μας αλληλεγγύη σε όσες παραμένουν στις πατρίδες τους και πεισματικά επιμένουν να παλεύουν, δηλώνοντας ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τις εξωθεί σε φυγή, ότι είναι δικαίωμά τους η υπεράσπιση της πατρίδας τους, της ζωής τους.
Καταδικάζουμε το νέο αποτρόπαιο έγκλημα από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής που προκάλεσε το θάνατο 112 αμάχων στη βόρεια Γάζα την ώρα που προσπαθούσαν να πάρουν λίγα τρόφιμα από τη διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας. Η σφαγή στην Παλαιστίνη μετράει περισσότερους από 30.000 νεκρούς, χιλιάδες άμαχους και παιδιά ακόμα και βρέφη. Καλούμε στη συλλογή υγειονομικού υλικού αλληλεγγύης του ΠΑΜΕ για το λαό της Παλαιστίνης.
Χτίζουμε πραγματική ασπίδα προστασίας απέναντι στην πολύμορφη βία και ανισοτιμία σε βάρος των γυναικών. Μέσα από τον συλλογικό, ανυποχώρητο αγώνα κατακτάμε το δίκιο μας.
