Σύμφωνα με το εγχειρίδιο ορίζονται οι μονάδες υποχρεωτικής ένταξης, οι οποίες νοούνται ως οι ελάχιστες αναγκαίες συμβατικές μονάδες που εξασφαλίζουν μεγιστοποίηση απορρόφησης της διαθέσιμης παραγωγής ΑΠΕ, χωρίς να διακυβεύεται η ασφάλεια του συστήματος.

Σε σχέση με τα χαρακτηριστικά των σταθμών ΑΠΕ. Για τα αιολικά πάρκα χρησιμοποιείται χρονοσειρά δυνατότητας παραγωγής σε κάθε νησί. Εάν δεν υπάρχει επιλέγεται χρονοσειρά από γειτονικό ηλεκτρικό σύστημα. Για τους φωτοβολταϊκούς σταθμούς χρησιμοποιούνται διαθέσιμες χρονοσειρές από τηλεμετρούμενους φωτοβολταϊκούς σταθμούς με αναγωγή στη συνολική εγκαταστημένη ισχύ του ηλεκτρικού συστήματος. Για τους υβριδικούς σταθμούς προβλέπεται μεταξύ άλλων ο βαθμός απόδοσης πλήρους κύκλου αποθήκευσης -απόδοσης ενέργειας, το ποσοστό διαθέσιμης ισχύος μονάδων ΑΠΕ, η προτεραιότητα αξιοποίησης της διαθέσιμης παραγωγής ΑΠΕ: πρώτα συμμετοχή στην προγραμματισμένη ισχύ, μετά αποθήκευση και τέλος απευθείας έγχυση. Σε σχέση τέλος με τους σταθμούς βιομάζας-βιοαερίου θεωρείται ότι διαθέτουν ένα σταθερό προφίλ παραγωγής καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, το οποίο απομειώνεται με χρήση κατάλληλου συντελεστή που τίθεται ίσος προς 90%.

Σε σχέση με τη λειτουργία των συμβατικών μονάδων λαμβάνεται υπόψη η προβλεπόμενη σύνθεση και σειρά ένταξης τους με βάση την ονομαστική και αποδιδόμενη ισχύ, τις ειδικές καταναλώσεις σε διάφορα σημεία φόρτισης, το κόστος λειτουργίας και τις εκπομπές CO2.

Σε καταστάσεις πολύ αυξημένης διείσδυσης των ΑΠΕ ενδέχεται να μην είναι εφικτή η απορρόφηση του συνόλου της διαθέσιμης παραγωγής ΑΠΕ, ιδίως στις περιόδους χαμηλού φορτίου. Σύμφωνα, με τον οδηγό, για τη διαχείριση τέτοιων καταστάσεων υλοποιούνται ειδικοί αλγόριθμοί περικοπών των προσφορών και απένταξης σταθμών , όταν αυτό απαιτείται, οι οποίοι είναι σύμφωνοι με τις αρχές του κώδικα μη διασυνδεδεμένων νησιών και εξασφαλίζουν την κατά το δυνατόν ισότιμη μεταχείριση των σταθμών ΑΠΕ.