Το ερώτημα είναι εάν η παραγωγή υδρογόνου κατά τη διάρκεια των περικοπών θα μπορούσε να αποτελέσει μια διέξοδο για τους επενδυτές. Στο ερώτημα απάντησε ο Στέλιος Ψωμάς, ενεργειακός σύμβουλος του συνδέσμου εταιριών φωτοβολταϊκών μιλώντας την Παρασκευή, στο συνέδριο Hydrogen & Green Gases Forum.

«Σχεδόν όλο το υδρογόνο που παράγεται στη χώρα μας πηγαίνει στα διυλιστήρια και κάποιες μικρές ποσότητες στην αμμωνία. Δηλαδή με άλλα λόγια είναι περιορισμένες αυτές οι αγορές. Το συμβατικό υδρογόνο θα έχει να αντιμετωπίσει ένα αυξανόμενο κόστος, από την άλλη θα έχουμε μείωση του κόστους για «πράσινο» υδρογόνο και κάποια στιγμή αυτά τα δύο πρέπει να συναντηθούν, επομένως να έχουμε το άνοιγμα μιας αγοράς». Σύμφωνα με τον κ. Ψωμά θα πρέπει να συνυπολογίσει κανείς την ηλεκτρόλυση, τη μεταφορά του υδρογόνου και την τελική χρήση στο ερώτημα εάν συμφέρει να πουλήσει κανείς υδρογόνο από ΑΠΕ. Μάλιστα, ανέφερε τα στοιχεία έρευνας πριν από λίγους μήνες της Aurora για τη μεγάλη Βρετανία όπου για το 2025 εκτιμάται -ανάλογα με τα σενάρια- το κόστος του πράσινου υδρογόνου να διαμορφώνεται σε 6+ λίρες ανά κιλό. Στην Ελλάδα υπολογίζοντας ο κ. Ψωμάς πώς θα διαμορφωθεί το capex μιας μονάδας ηλεκτρόλυσης και θεωρώντας ως σενάριο ότι το κόστος μπορεί να μειωθεί κατά 40% έως το 2030, εάν όπως είπε υποθετικά «έχουμε ένα φ/β σταθμό 50MW και δίπλα σε αυτόν εγκαταστήσουμε μια μονάδα ηλεκτρόλυσης η οποία χρειάζεται 47.000MW περίπου το έτος θα παράγει κατά μέσο όρο στη διάρκεια ζωής της 770 τόνους. Για αυτή τη μονάδα θα χρειαστούν 7.900 κυβικά υπερ-καθαρού νερού αν έτος. Για αυτή τη μονάδα λοιπόν το σταθμισμένο κόστος παραγωγής υδρογόνου είναι περίπου 6,24 ευρώ ανα κιλό για το 2025, ενώ για το 2030 πέφτει κάτω από τα 5».

Ο κ. Ψωμάς αναφέρει πως είναι σαφές πως «όταν μιλάμε για μονάδες ΑΠΕ είναι δύσκολο αυτές να είναι κοντά σε ένα αγωγό φυσικού αερίου συνεπώς θα πρέπει να τις μεταφέρουμε με ειδικά φορτηγά. Άρα υπάρχει ένα κόστος που δεν είναι αμελητέο. Το ερώτημα είναι όμως ποιος είναι ο τελικός πελάτης. Αν το κρατήσουμε για ηλεκτροπαραγωγή σε μελλοντικό χρόνο έχουμε δύο επιλογές ή θα το κάψουμε ή θα χρησιμοποιήσουμε σε κυψέλες καυσίμου με όποιο τρόπο το χρησιμοποιήσουμε ξανά για ηλεκτροπαραγωγή το κόστος της παραγόμενης κιλοβατώρας θα είναι αρκετά υψηλό».