Κατά τη διάρκεια του χθεσινού συνεδρίου του ΙΕΝΕ ο κ. Λουμάκης εξήγησε ποιο είναι το μέσο κόστος των ΑΠΕ για τους καταναλωτές. Όπως είπε αναφερόμενο στις τιμές της ενέργειας που παράγονται από ΑΠΕ το μέσο κόστος για τον καταναλωτή από όλα τα αιολικά και επαγγελματικά φωτοβολταϊκά στο διασυνδεδεμένο σύστημα και δίκτυο διαμορφώνεται σε περίπου 9,7 λεπτά/kWh. Αν δε προστεθούν και οι υπόλοιπες πιο ακριβές τεχνολογίες τότε η τιμή διαμορφώνεται σε περίπου 10,7 λεπτά/kWh. Την ίδια ώρα όμως οι καταναλωτές πληρώνουν για τις ΑΠΕ και το ΕΤΜΕΑΡ που υπολογίζεται σε 2,4 λεπτά/kWh. Αν ο μέσος όρος των τιμών λιανικής είναι τα 15 λεπτά/kWh θα πρέπει να προστεθούν και τα 2,4 λεπτά/kWh του ΕΤΜΕΑΡ με αποτέλεσμα ο καταναλωτής να πληρώνει 17,4 λεπτά/kWh στην προμήθεια για ΑΠΕ.
Παρόλα αυτά ο Ειδικός Λογαριασμός ΑΠΕ (ΕΛΑΠΕ) εμφανίζει σταθερά έλλειμμα και σύμφωνα με τον κ. Λουμάκη αιτία είναι οι πολύ χαμηλές, κάτω του κόστους, που διαμορφώνονται την ώρα κορύφωσης της ανανεώσιμης διείσδυσης. Αυτές οι χαμηλές χονδρεμπορικές τιμές ζημιώνουν τoν ΕΛΑΠΕ ενώ με τον τρόπο αυτό οι ΑΠΕ επιδοτούν συστηματικά την Προμήθεια και τα κέρδη της, τόνισε ο πρόεδρος του ΣΠΕΦ.
Παράλληλα εξέπεμψε σήμα κινδύνου για τις περικοπές ενέργειας που παράγονται από ΑΠΕ προβλέποντας ραγδαία αύξηση στα επόμενα χρόνια, καθώς η ζήτηση παραμένει σε χαμηλά επίπεδα και οι μπαταρίες ή το δίκτυο απλώς μεταφέρουν την υπερβάλλουσα παραγωγή σε διαφορετικό χρόνο ή τόπο.
Σύμφωνα με τον κ. Λουμάκη οι περικοπές το 2030, με δεδομένο ότι εγκατεστημένη ισχύς των φωτοβολταικών θα φθάνει στα 19 GW αντί 13,5 GW που προβλέπει το ΕΣΕΚ θα είναι της τάξης του 25% της ενέργειας που θα παράγεται από ΑΠΕ.
Με τον τρόπο αυτό είναι σαφές ότι το όφελος από την φθηνή πράσινη παραγωγή δεν θα φθάνει στους καταναλωτές οι οποίοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν ακριβά την ενέργεια ενώ πολλές επενδύσεις στην πράσινη ενέργεια κινδυνεύουν να είναι μη βιώσιμες.
Ο πρόεδρος του ΣΠΕΦ εμφανίζεται εξαιρετικά ανήσυχος για τις συνθήκες υπερδυναμικότητας που δρομολογούνται στην αγορά των ΑΠΕ σε συνδυασμό με την τελική ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας, κυρίως σε ότι αφορά τα προγράμματα αυτοπαραγωγής.
Όπως υποστηρίζει το πρόβλημα δεν μπορεί να θεραπευτεί από την αποθήκευση ή τα δίκτυα καθώς η αποθήκευση ετεροχρονίζει (μεταφέρει) την έγχυση της παραγωγής, αλλά δεν αυξάνει την ετήσια κατανάλωση, ενώ τα δίκτυα μόνο μεταφέρουν την ενέργεια σε διαφορετική τοποθεσία για κατανάλωση, εφόσον υπάρχει ζήτηση.
Υπό αυτές τις συνθήκες εμφανίζεται επιφυλακτικός και για τις διεθνείς διασυνδέσεις, καθώς όπως σημειώνει οι εξαγωγές και το οικονομικό όφελος τους δεν είναι διασφαλισμένα λόγω των μηδενικών ή αρνητικών τιμών και στις γειτονικές χώρες οι οποίες επίσης αναπτύσσουν έργα ΑΠΕ με γοργούς ρυθμούς. Όπως τονίζει οι σχεδιαζόμενες διασυνδέσεις με Β. Αφρική και Μ. Ανατολή θα είναι κυρίως εισαγωγικού χαρακτήρα για τη χώρα μας, όποτε αναμένεται να επιτείνουν την υπερδυναμικότητα ακόμη περισσότερο.
