Καθώς ο κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με την κλιματική αλλαγή, οι τομείς που σχετίζονται με την ηλεκτροδότηση αναζητούν νέες τεχνολογικές λύσεις για να εξασφαλίσουν την ομαλή μετάβαση και πρόοδο αναφορικά με τους στόχους που περιγράφονται τη Συμφωνία του Παρισίου. Η τεχνολογία υδρογόνου αντιπροσωπεύει ένα πολλά υποσχόμενο πεδίο και θα μπορούσε να να αποτελέσει για τις βιομηχανίες μια αποτελεσματική στρατηγική για τη μετάβαση στην εποχή των μηδενικών εκπομπών άνθρακα. Ωστόσο, το τρέχον κόστος φαίνεται να είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για ευρεία υιοθέτηση του υδρογόνου.
Το υδρογόνο, ως τεχνολογία χαμηλών εκπομπών άνθρακα, μπορεί να εφαρμοστεί σε πολλούς κλάδους όπως στις μεταφορές και τηνβιομηχανία καθώς χαρακτηρίζεται από προσαρμοστικότητα και ευελιξία. Για παράδειγμα μπορείνα αναμειχθεί με φυσικό αέριο και να ματαφερθεί διαμέσου των υπαρχόντων δικτύων φυσικού αερίου, ή μπορεί να μεταφερθεί μέσω αγωγών σε αέρια μορφή ή με πλοίο σε υγροποιημένη. Επιπλέον, το υδρογόνο μπορεί να μετατραπεί σε ηλεκτρική ενέργεια,ή σε καύσιμο για τις μεακινήσεις.
Επιπλέον, το υδρογόνο αποτελεί μία από τις κύριες επιλογές αποθήκευσης ενέργειας που παράγεται από τις ΑΠΕ χρησιμοποιώντας την τεχνολογία ηλεκτρόλυσης νερού. Επίσης, το αέριο υδρογόνο έχει την υψηλότερη ενεργειακή περιεκτικότητα από οποιοδήποτε καύσιμο, καθώς έχει την ικανότητα να αποθηκεύει σημαντικές ποσότητες ενέργειας σε μια μικρή ποσότητα υδρογόνου. Έτσι η τεχνολογία υδρογόνου θεωρείται μια χαμηλού κόστους επιλογή για την αποθήκευση ενέργειας, καθιστώντας τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μια ακόμη πιο ελκυστική πηγή ενέργειας.
Το υδρογόνο μπορεί να πάρει τρεις μορφές: την γκρι, τη μπλε και την πράσινη. Το γκρι υδρογόνο, το οποίο προς το παρόν αποτελεί τη φθηνότερη διαθέσιμη μορφή του, προέρχεται κυρίως από φυσικό αέριο. Το μπλε υδρογόνο, μια πιο καθαρή εκδοχή του, εγκλωβίζει, αποθηκεύει και επαναχρησιμοποιεί το διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπεται, όμως εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με το φυσικό αέριο. Η καθαρότερη εκδοχή του υδρογόνου είναι το πράσινο, το οποίο παράγεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Επιπλέον θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και η πυρηνική ενέργεια για την παραγωγή υδρογόνου. Με αυτόν το τρόπο θα μειωνόταν σημαντικά η χρήση άνθρακα στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και η εξάρτηση των μέσων μεταφοράς από το πετρέλαιο, σημειώνει ο Δρ. Ibrahim Khamis του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας.
Σε ανάλυση που πραγματοποίησε η McKinsey & Co. πρότεινε ότι η ετήσια ζήτηση υδρογόνου θα μπορούσε να αυξηθεί κατά δέκα φορές έως το 2050, μια ιδέα που στηρίζεται στις μελέτες της Επιτροπής Μετάβασης Ενέργειας (ETC). Η ETC προβλέπει ότι η αγορά παραγωγής υδρογόνου θα μπορούσε να φθάσει το εύρος των 425-650 εκατομμυρίων τόνων ετησίως. Από το 2005, η παγκόσμια παραγωγή υδρογόνου αυξήθηκε από 40 εκατομμύρια τόνους σε περίπου 60 εκατομμύρια τόνους, με την προβλεπόμενη αύξηση της αξίας αγοράς του από τα 103 δισεκατομμύρια δολάρια του 2017 στα 207 δισεκατομμύρια δολάρια για το 2026.
Όμως, ενώ η τεχνολογία υδρογόνου έχει πολλές δυνατότητες, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σημαντικά εμπόδια σε ό,τι αφορά το κόστος παραγωγής. Η τιμή του γκρίζου υδρογόνου καθορίζεται από την τιμή του φυσικού αερίου (1,50 ευρώ ανά χιλιόγραμμο), ενώ του μπλε καθορίζεται από την τιμή του φυσικού αερίου και από το κόστος συλλογής και επαναχρησιμοποίησης των εκπομπών άνθρακα, το οποίο αγγίζει τα 50-70 ευρώ ανά τόνο διοξειδίου του άνθρακα.Το πράσινο υδρογόνο επί του παρόντος κοστίζει 3,5–5 ευρώ ανά χιλιόγραμμο, όμως το συνεχώς μειούμενο κόστος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα μπορούσε να μειώσει το κόστος του πράσινου υδρογόνου περισσότερο και ταχύτερα από το αναμενόμενο.
Το υδρογόνο αν και είναι μια από τις πιο ακριβές επιλογές στην αγορά, η τιμή του θα μπορούσε να μειωθεί με την εξέλιξη της τεχνολογίας, καθιστώντας το έτσι την πιο προσιτή και ανταγωνιστική επιλογή.
