Η ισχύς της Γερμανίας για πολλοστή φορά αποδείχθηκε και στο άτυπο Συμβούλιο Κορυφής τις προηγούμενες ημέρες στην Πράγμα.
Κάποιοι από τους Ευρωπαίους ηγέτες επιχείρησαν να υψώσουν τη φωνή τους εγκαλώντας τον Γερμανό καγκελάριο για την απόφαση του να διαθέσει επιδοτήσεις ύψους τουλάχιστον 200 δισεκ. ευρώ για στηρίξει τις επιχειρήσεις και τους πολίτες της Γερμανίας απέναντι στα τεράστια προβλήματα που προκαλεί η ενεργειακή κρίση.
Μια κίνηση η οποία δεν συνάδει με τα κρατούντα στην Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς θεωρείται κρατική παρέμβαση που νοθεύει τον ανταγωνισμό.
Ο Σολτς όμως όχι μόνο έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του όσους του ζήτησαν εξηγήσεις για την αντιευρωπαϊκή αυτή απόφαση της κυβέρνησης του, αλλά εμφανίστηκε και κυνικός δηλώνοντας ότι αυτό που κάνει η Γερμανία είναι σωστό.
«Είμαστε οικονομικά ισχυροί και μπορούμε να το κάνουμε», είπε ορθά κοφτά και έβαλε τέλος σε κάθε αμφισβήτηση της γερμανικής κυριαρχίας.
Και δεν σταμάτησε εκεί. Δεν αποδέχτηκε ούτε την πρόταση των 15 ηγετών της ΕΕ μεταξύ των οποίων και ο Έλληνας πρωθυπουργός για την επιβολή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου που εισάγεται στην Ευρώπη, που έχει ως στόχο την συγκράτηση των τιμών του καυσίμου.
Και επειδή οι Γερμανοί έχουν φροντίσει να ελέγχουν όλα τα μεγάλα «πόστα» στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η Γερμανίδα Πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν κάνει πλάτες στον Σολτς και δεν προωθεί όποιες προτάσεις για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης δεν αρέσουν ή δεν εξυπηρετούν τα γερμανικά συμφέροντα.
Έτσι οι προτάσεις της Κομισιόν απέχουν πολύ από την προτεινόμενη από τους 15 ηγέτες χωρών-μελών της ΕΕ πρόταση για επιβολή πλαφόν στο φυσικό αέριο, όσο και αν προσπαθούν κυβερνήσεις και μέσα μαζικής ενημέρωσης να το παρουσιάσουν διαφορετικά, σε κάθε χώρα για τους δικούς τους λόγους.
Οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν τρώνε κουτόχορτο. Παρακολουθούν τα τεκταινόμενα και αντιλαμβάνονται ότι η όποια «συμφωνία» για την ενεργειακή κρίση προκύψει -αν προκύψει- στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής, σε περίπου δέκα ημέρες, στις Βρυξέλλες, δεν θα είναι αποτέλεσμα διαβουλεύσεων επί ίσοις όροις, αλλά το «θέλω» της Γερμανίας. Είπαμε νόμος είναι ο … λόγος του «ιδιοκτήτη» της ΕΕ, της Γερμανίας.
