Αυτή η εξέλιξη προδιαγράφεται για τον Ντόναλντ Τραμπ, μετά τις ενδιάμεσες εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Όπως όλα δείχνουν οι Ρεπουμπλικάνοι του Τραμπ θα καταφέρουν να κερδίσουν την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων από τους Δημοκρατικούς, ενώ η μάχη για την Γερουσία είναι αμφίρροπη με τα δυο κόμματα να παλεύουν στήθος.

Συνιστά λοιπόν αποτυχία για τους Ρεπουμπλικάνους του Τραμπ μια νίκη στη Βουλή και μια μέχρις στιγμή «ισοπαλία» στη Γερουσία;

Η απάντηση είναι ναι. Και αυτό γιατί ο Τραμπ έσπευσε με την «βοήθεια» των δημοσκοπήσεων -που αποδείχτηκε ότι έπεσαν έξω- να καλλιεργήσει ένα κλίμα υπεραισιοδοξίας για το αποτέλεσμα των ενδιάμεσων εκλογών υπέρ του κόμματος του.

Όλο το προηγούμενο διάστημα οι δημοσκόποι δεν άφηναν κανένα περιθώριο υπέρ των Δημοκρατικών του Μπάιντεν και χαρακτήριζαν ως «κόκκινο κύμα» (το χρώμα των Ρεπουμπλικάνων) την εκλογική επέλαση του Τραμπ.

Το «κόκκινο κύμα» που θα σάρωνε απ΄ άκρου εις άκρον τις ΗΠΑ, κατά τους δημοσκόπους αλλά και τον ίδιο τον Τραμπ που υιοθέτησε τις λανθασμένες προβλέψεις τους, όμως, εξασθένησε στις κάλπες.

Και παρά το γεγονός ότι η Βουλή των Αντιπροσώπων φαίνεται να περνάει και πάλι τους Ρεπουμπλικάνους, ενώ δεν αποκλείεται το ίδιο να συμβεί και με την Γερουσία, αυτό δεν θεωρήθηκε νίκη.

Και έτσι στο εσωτερικό των Ρεπουμπλικάνων άρχισαν ήδη τα όργανα. Η αμφισβήτηση του Τραμπ θεωρείται δεδομένη και μάλιστα ήδη «χρίστηκε» από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως βασικός αντίπαλος του για το χρίσμα και την διεκδίκηση της προεδρίας ο επανεκλεγείς κυβερνήτης της Φλόριντα Ρον ΝτεΣάντις.

ΥΓ. Στην Ελλάδα φυσικά και το εκλογικό σύστημα και ο τρόπος διακυβέρνησης είναι διαφορετικά απ΄ ό,τι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Υπάρχουν, όμως, κάποιες άλλες πολιτικές ομοιότητες. Πρωτίστως, η πλήρης υιοθέτηση των δημοσκοπήσεων από τους πολιτικούς αρχηγούς και τα κόμματα που τους δείχνουν ως «καταλληλότερους» και πρώτους με διαφορά.

Μια δεύτερη ομοιότητα, είναι η καλλιέργεια από μέρους των «νικητών των δημοσκοπήσεων» του κλίματος υπεραισιοδοξίας που καλλιεργούν μέσα στο ίδιο τους το κόμμα. Αυτό έπραξε και ο Τραμπ και όπως όλα δείχνουν την «πάτησε», αφού ο ίδιος έκανε τη νίκη του να μοιάζει με ήττα.

Με απλά λόγια, για την δική μας περίπτωση: α) δεν εκλέγονται κυβερνήσεις στις δημοσκοπήσεις β) οι χωρίς μέτρο δηλώσεις νίκης και αυτοδυναμίας και οι εμμονικές αρνήσεις για συνεργασίες, ακόμη και αν αναδείξουν πρώτο στις επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις τον εκφραστή τους, μπορεί να τον ρίξουν έξω από το βάθρο του νικητή.