Πως μπορεί όχι μόνο να διατηρεί αλλά και να αυξάνει τα ποσοστά του ένα κόμμα που έχει κυβερνήσει επί τέσσερα έτη σε ταραγμένες εποχές, με δεκάδες χιλιάδες θανάτους από τον κορωνοϊό, με ενεργειακή κρίση και έξαρση της ακρίβειας, με υποκλοπές και περιορισμό των ατομικών ελευθεριών, με αυταρχικές αντιδράσεις απέναντι σε συγκεκριμένες ομάδες πολιτών, με το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη και πολλά ακόμη προβλήματα;
Η απάντηση δεν είναι εύκολη, αλλά ένα βασικό στοιχείο που μπορεί να διερευνηθεί είναι το γεγονός ότι Νέα Δημοκρατία τόσο όσο είχε την διακυβέρνηση της χώρας, όσο και κατά την προεκλογική περίοδο είχε καθαρή στόχευση.
Περιχαράκωσε το δικό της εκλογικό κοινό με πολιτικές που γνωρίζει πολύ καλά ότι έχουν απήχηση στους συντηρητικούς ψηφοφόρους της.
Οι σκληρές αντιδράσεις της για παράδειγμα απέναντι στους φοιτητές που διαμαρτύρονταν για το πανεπιστημιακό άσυλο και την πανεπιστημιακή αστυνομία άρεσαν σε μεγάλη μερίδα πληθυσμού της χώρας. Έτσι προτίμησε να συγκρουστεί με τους φοιτητές που ούτως ή άλλως δεν ανήκουν στην σφαίρα επιρροής της αλλά να ικανοποιήσεις τους υπέρμαχους του δόγματος «νόμος και τάξη» που παραδοσιακά ψηφίζουν το κυβερνών κόμμα.
Έκανε «σημαία» την αντιμεταναστευτική της πολιτική με τις επαναπροωθήσεις και τον φράχτη στον Έβρο κερδίζοντας έτσι πολύ περισσότερους συντηρητικούς ψηφοφόρους και «απαγορεύοντας» στους δικούς της παραδοσιακούς ψηφοφόρους να κοιτάξουν προς άλλες πολιτικές δυνάμεις στα δεξιά της.
Με την καλλιέργεια υπέρμετρου φόβου «θόλωσε» την πραγματική εικόνα για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού προβάλλοντας τα μέτρα για την προστασία των πολιτών και «θάβοντας» τον αριθμό των θυμάτων που ήταν αναλογικά με τον πληθυσμό της χώρας μας από τους μεγαλύτερους σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Φρόντισε δε να διαθέσει σημαντικότατα, είναι η αλήθεια, ποσά σε επαγγελματίες και επιχειρηματίες για τις απώλειες τους από την πανδημία, κατευνάζοντας έτσι τις αντιδράσεις του συγκεκριμένου κοινού που ανήκει στη σφαίρα της επιρροής της.
Χορήγησε τα διάφορα επιδόματα για την ακρίβεια σε χαμηλά εισοδηματικές τάξεις προφανώς γνωρίζοντας ότι στην ανάγκη για επιβίωση ακόμη και τα ψίχουλα μετράνε.
Προέβη σε συγκεκριμένες εξαγγελίες θετικές για το δικό της κοινό, όπως η μείωση των εργοδοτικών εισφορών, ενώ εκμεταλλεύτηκε άριστα τα λάθη του βασικού της αντιπάλου του ΣΥΡΙΖΑ σε καυτά ζητήματα, όπως το προαναφερόμενο των ασφαλιστικών εισφορών για τους ελεύθερους επαγγελματίες, αλλά και για τον «εισοδηματικό ορισμό» της μεσαίας τάξης.
Όσο για τις υποκλοπές, προφανώς «ευτύχησε» την σοβαρότητα του ζητήματος να την αντιλαμβάνονται –εκ του αποτελέσματος- πολύ λιγότεροι απ’ όσους θα έπρεπε να απασχολεί ένα τόσο σημαντικό θέμα Δημοκρατίας.
Εν κατακλείδι η ΝΔ κέρδισε δια περιπάτου τις εκλογές του Μαΐου του 2023 γιατί δεν ανάλωσε τις δυνάμεις της για να κερδίσει ψηφοφόρους από άλλα κόμματα, αλλά γιατί πρωτίστως ήθελε να διατηρήσει στο ακέραιο το δικό της εκλογικό κοινό. Και τα κατάφερε μια χαρά, πετυχαίνοντας ακόμη περισσότερα με την … ευγενική χορηγία των αντιπάλων της στην κεντροαριστερά που και αυτογκόλ έβαλαν και εμφύλιο πόλεμο έστησαν.
ΥΓ. Σε κάθε περίπτωση ένα εκλογικό ποσοστό άνω του 40% όπως αυτό πού πέτυχε η ΝΔ την καθιστά κυρίαρχο του πολιτικού παιχνιδιού στη χώρα, τουλάχιστον στη σημερινή συγκυρία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορεί να δρα ανεξέλεγκτα και αλαζονικά. Όσοι το έπραξαν το πλήρωσαν. Ο Σημίτης μετά την επικράτηση του το 2000, ο Καραμανλής μετά την επικράτηση του το 2007, ο Παπανδρέου μετά την επικράτηση του το 2009.
