Το τρομακτικό ποσοστό του σχεδόν 48% που έφτασε η αποχή καταδεικνύει το προφανές. Ένας στους δυο Έλληνες πολίτες απεμπολούν το δικαίωμα του εκλέγειν.
Όσο και αν κάποιοι επιχειρούν να δικαιολογήσουν την αποχή από τις κάλπες, -μια πράξη που δυστυχώς τείνει να γίνει στάση ζωής- αποτελεί τη ρίζα του κακού για πολλά δεινά της κοινωνίας και της ίδιας της Δημοκρατίας.
«Κανένα από τα πολιτικά κόμματα δεν με εκφράζει», «εργάζομαι και δεν μπορούσα να πάω να ψηφίσω», «κατακαλόκαιρο δεν θα χαλάσω τις διακοπές μου για να πάω να ψηφίσω», «και να πήγαινα τίποτα δεν θα άλλαζε, το αποτέλεσμα είχε ήδη κριθεί», «όλοι οι πολιτικοί ίδιοι είναι, όποιος και να βγει δεν θα αλλάξει τίποτα», είναι μερικές από τις πολλές δικαιολογίες που ακούγονται για όσους αποφάσισαν να αφήσουν τους άλλους να αποφασίσουν για την δική τους ζωή.
Γιατί συμμετέχοντας στην εκλογική διαδικασία, ο κάθε πολίτης βάζει την «υπογραφή» του σε ένα «συμβόλαιο» όχι μόνο για το ποιόν θέλει να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, αλλά και για το ποιόν θέλει να θέσει εντός Βουλής απέναντι στην κυβέρνηση για να της ασκεί αντιπολίτευση.
Όσοι δεν συμμετέχουν στην κορυφαία αυτή έκφραση της Δημοκρατίας θέτουν τους εαυτούς τους με δική τους βούληση στο περιθώριο, αλλά ταυτόχρονα είναι και «ένοχοι» για πολλές αρνητικές εξελίξεις.
Τελευταίο παράδειγμα και ήδη πολυσυζητημένο η είσοδος στη Βουλή των Ελλήνων κομμάτων της ακροδεξιάς και μάλιστα κάποια με σκληροπυρηνικές εθνικιστικές, ρατσιστικές και θεοκρατικές καταβολές.
Η αλήθεια είναι ότι τα κόμματα αυτά που συνολικά έφθασαν σχεδόν το 14% των ψήφων, ενδεχομένως και δεν θα έμπαιναν στην Βουλή αν η αποχή ήταν μικρότερη. Τα ποσοστά τους διογκώθηκαν και εξ αιτίας της πρωτοφανούς αποχής των πολιτών που δεν πήγαν να ψηφίσουν, μεγεθύνοντας έτσι ψευδώς τον αριθμό των ψηφοφόρων που ασπάζονται τέτοιου είδους απόψεις.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, για την τεράστια αποχή δεν ευθύνονται αποκλειστικά οι πολίτες που την επιλέγουν. Η αλήθεια είναι ότι και οι πολιτικοί ή τουλάχιστον ορισμένοι απ’ αυτούς «βολεύονται» με την μεγάλη αποχή, καθώς ενίοτε εξυπηρετεί τους μικροκομματικούς σκοπούς τους και την εκτρέφουν .
Αυτούς τους πολιτικούς και τα κόμματα τους οι ψηφοφόροι πρέπει να «αναγνωρίζουν» ως εχθρούς και με τη συμμετοχή τους στις εκλογικές διαδικασίες να θέτουν εκτός πολιτικής σκηνής.
