Και όχι λόγω ιδεολογικής κυριαρχίας, αλλά κυρίως λόγω της λανθασμένης πολιτικής στάσης των προοδευτικών κομμάτων που αρνούνται να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να αντιπαρατεθούν στη Νέα Δημοκρατία, που βρίσκεται, αλήθεια είναι, σε θέση ισχύος, έχοντας την ολοκληρωτική και άνευ όρων στήριξη των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Ό,τι και αν λανθασμένα πράττει η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, όσο μεγάλες και αν είναι οι αποτυχίες της σε ζωτικούς τομείς, όπως η πυρασφάλεια, η ακρίβεια, η δημόσια υγεία, τα φιλικά προς αυτή μέσα μαζικής ενημέρωσης -δηλαδή σχεδόν όλα- τις αποσιωπούν και ανακαλύπτουν απίστευτες δικαιολογίες για να τις υποβαθμίσουν ή ακόμη και να τις αποκρύψουν .
Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση, τα δημοκρατικά κόμματα αντί να ενώνουν τις δυνάμεις τους έχουν κηρύξει σκληρό πόλεμο μεταξύ τους, επιδιώκοντας να κερδίσουν όσους ψηφοφόρους μπορούν το ένα από το άλλο, αλλά υποτιμώντας ότι έτσι απλά μάχονται για την δεύτερη θέση σε οποιαδήποτε εκλογική αναμέτρηση.
Για τους νοήμονες δημοκρατικούς πολίτες είναι απορίας άξιον το πως σκέφτονται ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Πως είναι δυνατόν να ερίζουν για τις ψήφους των πολιτών που δεν θέλουν την κυριαρχία της σκληρής δεξιάς και του νεοφιλελευθερισμού, χάνοντας έτσι το στόχο μιας εκλογικής νίκης που ενωμένοι θα μπορούσαν να πετύχουν.
Δεν είναι δυνατόν η κυβέρνηση Μητσοτάκη να λύνει αυτοστιγμεί τα όποια προβλήματα ανακύπτουν, όπως αυτό της αποπομπής Πατούλη και της επιβολής Χαρδαλιά και ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ να μην μπορούν να βρουν και να στηρίξουν υποψηφίους κοινής αποδοχής στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Γιατί είναι βέβαιο ότι αν τα δυο αυτά κόμματα της αντιπολίτευσης κατεβάσουν στις εκλογές για περιφερειάρχες και δημάρχους κοινούς υποψηφίους θα πετύχουν μεγάλες νίκες απέναντι στη δεξιά του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Είναι βέβαιο ότι ο χάρτης της Ελλάδας από «μπλε» θα γίνει «πρασινοκόκκινος».
Και έτσι θα σταλεί ένα ηχηρό μήνυμα και στο κυβερνών κόμμα, ότι η ψήφος που οι πολίτες του έδωσαν στις εθνικές εκλογές δεν είναι λευκή επιταγή.
Σε μια χώρα που ένα κόμμα καταφέρνει να έχει την παντοδυναμία, καταφέρνει να έχει την κεντρική κυβέρνηση, αλλά και τις περιφέρειες και τους δήμους, εύκολα μπορεί να «παραστρατήσει» σε αυταρχικές ατραπούς, πράγμα άλλωστε που ήδη συμβαίνει με κορυφαίο παράδειγμα το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Και την ευθύνη για αυτές τις αρνητικές εξελίξεις δεν την έχει μόνο το κυβερνών κόμμα, αλλά και τα δημοκρατικά κόμματα της αντιπολίτευσης που αναλώνονται στις μεταξύ τους έριδες αντί να συσπειρώνονται κατά του κοινού «εχθρού».
Πριν να είναι πολύ αργά, τώρα, και εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι η μεγάλη ευκαιρία να ενώσουν δυνάμεις και να πετύχουν σπουδαίες νίκες σε περιφέρειες και δήμους ξεκινώντας μια νέα πολιτική περίοδο για την χώρα.
