Αν και είναι ακόμη πολύ νωρίς για συμπεράσματα ή επί το ορθότερο για προφητείες, κάποιοι μαντεύουν διάσπαση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Θεωρούν αδιανόητο να συνυπάρξουν με αρχηγό τον Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον αυτοί που βρέθηκαν χθες αργά το βράδυ στην Κουμουνδούρου και ακούγοντας την Έφη Αχτσιόγλου φώναζαν ηχηρά το σύνθημα «Ανατροπή, η ιστορία γράφεται με ανυπακοή».

Η πραγματικότητα, όμως, σε πλείστες περιπτώσεις έχει δείξει ότι η ιστορία στα κόμματα δεν γράφεται μόνο με συνθήματα. Ο νικητής είναι αυτός που δίνει τον τόνο και αυτός που συσπειρώνει δίπλα του την πλειοψηφία των στελεχών, ιδιαίτερα όταν υπάρχει προοπτική εξουσίας.

Και ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι κόμμα εξουσίας. Κυβέρνησε τη χώρα από το 2015 έως το 2019 σε εξαιρετικά δύσκολα χρόνια και κανείς δεν μπορεί να του στερήσει τη φιλοδοξία να επανέλθει στην κυβέρνηση.

Άλλωστε είναι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και εν δυνάμει κόμμα εξουσίας.

Είναι πιθανό κάποιοι να αποχωρήσουν από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά την νίκη Κασσελάκη. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ακριβώς διάσπαση. Σημαίνει απλά αποχωρήσεις στελεχών, η πολιτική τύχη των οποίων είναι άγνωστη.

Για τους παλιούς που δεν θυμούνται και τους νέους που ίσως δεν ξέρουν, ήταν πριν 38 χρόνια και συγκεκριμένα στις 6 Σεπτεμβρίου του 1985 όταν ο Ευάγγελος Αβέρωφ έλεγε την φράση που έγινε πολιτικό απόφθεγμα «Όποιο πρόβατο βγαίνει από το μαντρί το τρώει ο λύκος». Και το είπε λόγω της διαφαινόμενης αποχώρησης του Κωστή Στεφανόπουλου με άλλους βουλευτές από τη Νέα Δημοκρατία για να κάνει το δικό του κόμμα τη Δημοκρατική Ανανέωση.

Η ιστορία λίγο πολύ δικαίωσε τον Ευάγγελο Αβέρωφ καθώς όποια διάσπαση και να έγινε από τα τότε δυο μεγάλα κόμματα τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ δεν «ευδοκίμησε». Τα κόμματα που προήλθαν από διάσπαση άντε να μπήκαν μια φορά στη Βουλή και μετά χάθηκαν.

Θα πει κανείς ότι η ΝΔ ήταν και είναι ένα δεξιό ή κεντροδεξιό κόμμα και το ΠΑΣΟΚ ένα σοσιαλιστικό ή σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ένα κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς, με ψηφοφόρους που έχουν μεγάλες διαφορές στο πολιτικό τους σκεπτικό.

Προφανώς αυτό θα είναι και το μεγάλο στοίχημα που πρέπει να κερδίσει ο Στέφανος Κασσελάκης. Να μπορέσει να διατηρήσει τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και να προσθέσει και πολλούς άλλους νέους που μπορεί να μην νοιώθουν ριζοσπάστες αριστεροί, αλλά να νοιώθουν ότι ανήκουν σε μια μεγάλη προοδευτική παράταξη.

Ο κίνδυνος δεν είναι η φυγή –αν υπάρξει- κάποιων στελεχών που νοιώθουν «καθαρόαιμοι» αριστεροί. Είπαμε το απόφθεγμα Αβέρωφ.

Ο κίνδυνος είναι να μην γίνουν και πάλι τα αναγκαία «ανοίγματα» στην κοινωνία που κατά πολλούς αποτέλεσε και τη βασική αιτία της μεγάλης εκλογικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες κάλπες.