Διαχρονικά αυτή η άποψη είναι ένα μεγάλο ψέμα που όσες φορές και αν ειπωθεί δεν πρόκειται να γίνει αλήθεια.

Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές είναι άκρως κομματικοποιημένες και μάλιστα όχι μόνο από τα ίδια τα πολιτικά κόμματα που υποδεικνύουν, επιλέγουν και επιβάλουν υποψηφίους, αλλά και τους ίδιους τους πολίτες που στο σύνολο τους σχεδόν ψηφίζουν με κομματικά κριτήρια.

Για την παρέμβαση των πολιτικών και στις εκλογές αυτές υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα. Όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα έδωσαν «χρίσμα» σε στελέχη τους για να διεκδικήσουν τις 13 Περιφέρειες, όπως συνέβη και σε πολλούς δήμους.

Και μάλιστα δεν περιορίστηκαν στο «χρίσμα» και στην στήριξη, αλλά προχώρησαν και σε πολιτικά απαράδεκτες παρεμβάσεις, όπως η χθεσινή του υπουργού Εργασίας Άδωνι Γεωργιάδη που επιτέθηκε στον Δήμαρχο Χαλανδρίου που διεκδικεί εκ νέου τη Δημαρχεία απειλώντας εμμέσως πλην σαφώς τους δημότες ότι αν τον ψηφίσουν θα πληρώσουν το τίμημα.

Να τι είπε ο υπουργός της ΝΔ: «Δεν είναι δυνατόν ο Δήμος Χαλανδρίου να κυβερνάται από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ δια του κ. Ρούσσου. Όχι για λόγους ιδεολογικούς μόνον αλλά καθαρά για το καλό του Δήμου». Μάλιστα ο κ. Γεωργιάδης εξειδίκευσε την «τιμωρία» των δημοτών του Χαλανδρίου αν δεν ψηφίσουν όποιον τους υποδεικνύει ο ίδιος και η ΝΔ απειλώντας με “κόψιμο” των ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης σε περίπτωση που επανεκλεγεί ο κ. Σίμος Ρούσος.

Αν αυτή δεν είναι καραμπινάτη παρέμβαση τότε ποια είναι;

Όχι ότι από τα άλλα κόμματα υπάρχει καλύτερη στάση. Το ΚΚΕ για παράδειγμα προτρέπει τους ψηφοφόρους του να ρίξουν «άκυρο» ή «λευκό» σε όσους Δήμους, στο δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, δεν υπάρχει κομματικός υποψήφιος του ΚΚΕ. Με απλά λόγια ή το ΚΚΕ ή κανείς άλλος. Δεν υπάρχουν ικανοί και άξιοι Δήμαρχοι αν δεν είναι μέλη του ΚΚΕ.

Στον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι καλύτερο πήγε να γίνει με την δήλωση του υποψήφιου Δημάρχου Αθηναίων Κώστα Ζαχαριάδη ότι στο δεύτερο γύρο θα στηρίξει τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ Χάρη Δούκα, αλλά μετά πάλι τα πράγματα έγιναν «μαντάρα» με δηλώσεις επί δηλώσεων αν θα πρέπει να ψηφιστούν από τους ψηφοφόρους του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης οι υποψήφιοι που πέρασαν στον β΄ γύρο και έχουν χαρακτηριστεί ως «αντάρτες» της ΝΔ.

Όσο για το ΠΑΣΟΚ, εξ αρχής ήταν κατηγορηματικά αντίθετο σε οποιαδήποτε συζήτηση για επιλογή «κοινών» υποψηφίων με τα άλλα προοδευτικά κόμματα, προφανώς γιατί ήθελε να δείξει όχι έχει μεγαλύτερες δυνάμεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση από τον ΣΥΡΙΖΑ, χάνοντας όμως τελικά το παιχνίδι.

Με απλά λόγια, η στάση των κομμάτων κάθε άλλο παρά αυτοδιοικητική είναι. Οι εκλογές για Περιφερειάρχες και Δημάρχους ήταν και παραμένουν άκρως κομματικοποιημένες. Και το δυσάρεστο είναι ότι σ’ αυτό συμβάλουν και οι ίδιοι οι ψηφοφόροι που σε μεγαλύτερο ποσοστό από ότι θα μπορούσε να δικαιολογηθεί δεν ψηφίζουν με γνώμονα το καλό της πόλης τους αλλά με βάση την κομματική τους ταυτότητα.

Για μια ακόμη φορά η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχασε.