Ο αρθρογράφος των «The Times» ήταν σαφής. Στην ερώτηση του Έλληνα δημοσιογράφου Απόστολου Μαγγηριάδη αν μια κυβέρνηση από το Εργατικό κόμμα το 2025 να αλλάξει άποψη πάνω στο ζήτημα είπε: «Δε μπορεί αλλάξει ο νόμος του 1993 που δεν επιτρέπει την επιστροφή οποιουδήποτε εκθέματος ανήκει στο Βρετανικό Μουσείο. Ωστόσο, μπ«The Times» ορεί να βρεθεί ένας τρόπος και αν βρεθεί ένας τρόπος, σίγουρα, ένα κοινοβουλευτικό δάνειο, που είναι σαν να τα επιστρέφουμε, θα ήταν πιο εφικτό».
Όχι αγαπητέ κ. Μπίνιον. Δεν είναι το ίδιο να επιστραφούν τα Μάρμαρα στην Ελλάδα, με το να υπάρξει όπως το είπες «ένα κοινοβουλευτικό δάνειο, που είναι σαν να τα επιστρέφουμε».
Τα κλεμμένα δεν επιστρέφονται στους ιδιοκτήτες τους ως δανεικά και όποτε θέλουν οι κλεπταποδόχοι να παίρνουν πάλι πίσω στην δική τους ιδοκτησία.
Πέραν τούτου ο Βρετανός αρθρογράφος είπε ξεκάθαρα και την άποψη του ότι η όλη υπόθεση δεν πρόκειται να βλάψει πολιτικά τον Ρίσι Σούνακ, κυρίως, γιατί οι περισσότεροι στην Βρετανία είναι απασχολημένοι με άλλα ζητήματα, όπως η φορολογία, ο πληθωρισμός και το εθνικό σύστημα υγείας.
Στην Ελλάδα πάντως, πέραν το γεγονότος ότι σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος αλλά και ο λαός αποζητούν και απαιτούν την επιστροφή των κλεμμένων Μαρμάρων, που ορθώς προβλήθηκαν και προβάλλονται υπήρξαν και πολλές επικοινωνιακές υπερβολές όχι για την απόλυτα καταδικαστέα στάση του Σούνακ, αλλά για τα οφέλη που δήθεν αποκόμισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και στο σύνολο της η χώρα από το διπλωματικό λάθος του Ρίσι Σούνακ.
Η πολιτικά και διπλωματικά απρεπής στάση του Βρετανού πρωθυπουργού να ακυρώσει τη συνάντηση του με τον Κ. Μητσοτάκη, δεν έδωσε «πόντους» στον Έλληνα πρωθυπουργό. Πως θα μπορούσε άλλωστε να συμβεί αυτό. Δεν έκανε κάτι ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να λάβει τα εύσημα. Ο Ρίσι Σούνακ έκανε την απρέπεια η οποία και καταδικάστηκε σε γενικές γραμμές.
Οπότε ας μην υπερβάλουν τα φιλοκυβερνητικά μέσα. Ο Σούνακ αν ισχύουν τα γραφόμενα των μέσων ενημέρωσης της χώρας του, μεταξύ άλλων προσέφυγε στη συγκεκριμένη απρέπεια απέναντι στον Έλληνα ομόλογο του για να δείξει «πυγμή» που θα τον βοηθήσει να κρατήσει τους υπερσυντηρητικούς ψηφοφόρους του. Ίσως υπολόγιζε λάθος, ίσως και όχι. Αυτό θα φανεί στις εκλογές του 2025.
Στην Ελλάδα τώρα, η στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη «να μην ρίξει λάδι στη φωτιά» και πάλι κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πως θα του βγει. Ίσως κάποιοι την θεωρούν διπλωματική, ίσως κάποιοι άλλοι υποτονική.
ΥΓ. Αυτό που προβλήθηκε ελάχιστα από μα ελληνικά ΜΜΕ είναι η δήλωση στη Βουλή της Βρετανίας του ηγέτη των Εργατικών Κιρ Στάρμερ απαντώντας στο Ρίσι Σούνακ: «Συζήτησα με τον Έλληνα πρωθυπουργό την οικονομία, την ασφάλεια, τη μετανάστευση. Του είπα επίσης ότι δε θα αλλάξουμε τον νόμο για τα Μάρμαρα. Δεν είναι τόσο δύσκολο κ. πρωθυπουργέ. Η πραγματικότητα είναι απλή».
