Πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι λέει ο θυμόσοφος λαός και αυτό συνέβη και χθες.
Έτσι ο Ερντογάν στην ανάρτηση του στο Χ μετά την αποχώρηση του από την Ελλάδα μίλησε και πάλι για «τουρκική μειονότητα» στην Ελλάδα, ότι ακριβώς και δικαίως αρνούμαστε εμείς.
Αυτός το «χαβά» του, όμως. «Η τουρκική μειονότητα στην Ελλάδα και η ελληνική μειονότητα στη χώρα μας αποτελούν τα δομικά στοιχεία του ανθρώπινου και πολιτιστικού μας πλούτου», έγραψε στο Χ.
Αλλά και νωρίτερα, κατά πρόσωπο στον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη είπε τα ίδια. «Η τουρκική μειονότητα στην Ελλάδα και η ρωμέικη κοινότητα στην Τουρκία είναι δομικά στοιχεία του ανθρώπινου και πολιτιστικού μας πλούτου», σημειώνοντας μάλιστα ότι διατύπωσε τις προσδοκίες του για τη βελτίωση της κατάστασης της «τουρκικής μειονότητας» στη Δυτική Θράκη.
Ποια ήταν η απάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού στην εμμονή του Ερντογάν περί «τουρκικής μειονότητας» που «κακομεταχειριζόμαστε»;
«Για μένα η Θράκη αποτελεί ένα παράδειγμα αρμονικής συνύπαρξης Χριστιανών και Μουσουλμάνων και οι Μουσουλμάνοι συμπολίτες μας έχουν και αγωνιζόμαστε πάντα να διασφαλίζουν στην πράξη ίσες ευκαιρίες. Ο προσδιορισμός της μειονότητας ως Μουσουλμανικής καθορίζεται από την ίδια τη Συνθήκη της Λωζάνης. Χρέος δικό μας αυτό το κλίμα της αρμονικής συνύπαρξης, είναι χρέος της ελληνικής έννομης τάξης, να το διασφαλίσουμε και να το ενισχύσουμε. Και θέλω να σας διαβεβαιώσω και να διαβεβαιώσω βέβαια και όλους τους Μουσουλμάνους συμπολίτες μας ότι προς αυτή την κατεύθυνση η ελληνική κυβέρνηση θα εξακολουθεί να δουλεύει νυχθημερόν» απάντησε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Μας καλύπτει αυτή η απάντηση, απέναντι στα λεγόμενα και στη συνέχεια στα γραφόμενα του Ερντογάν που είναι ολοφάνερο ότι δεν πρόκειται ποτέ να απεμπολήσει την άποψη του αυτή περί «τουρκικής μειονότητας» στη Θράκη, με ότι αυτό συνεπάγεται; Είναι ένα ερώτημα.
Όπως ένα δεύτερο είναι, ποιος Έλληνας θεωρεί ότι ο Ερντογάν άλλαξε ξαφνικά και έγινε ένας φιλειρηνικός ηγέτης και εννοεί αυτά που λέει πως «δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα μεταξύ μας (Ελλάδας και Τουρκίας) που να είναι τόσο μεγάλο ώστε να μην μπορεί να λυθεί»;
Αν το εννοεί είναι πανεύκολο να το αποδείξει, κάνοντας την αρχή από την μαρτυρική Κύπρο.
Γιατί στη συνάντηση του με τον Έλληνα πρωθυπουργό ήταν ξεκάθαρο ότι ο Ερντογάν δεν έκανε ούτε ένα βήμα από τις πάγιες θέσεις της Τουρκίας που εδώ και σχεδόν μισό αιώνα έχει υπό κατοχή το βόρειο τμήμα της μεγαλονήσου.
