Τα τελευταία πέντε χρόνια στην Ελλάδα, αυτό ακριβώς πράττει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και το «κόλπο» της πιάνει, με τους πολίτες της δίνουν την ψήφο τους.
Είναι ένα κοινωνικοπολιτικό φαινόμενο που σίγουρα απαιτεί μεγάλη διερεύνηση.
Πως είναι δυνατόν σκεπτόμενοι πολίτες να ακούνε από τον πρωθυπουργό της χώρας ότι τα μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση του για το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν αυτό της ακρίβειας δεν αποδίδουν και να πείθονται ότι αυτός είναι ο καταλληλότερος για τη διακυβέρνηση της χώρας μας;
Γιατί αυτό έγραψε ξεκάθαρα, χθες Κυριακή, στην καθιερωμένη του ανάρτηση στο Facebook ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αναφερόμενος στην ακρίβεια που μαστίζει τους καταναλωτές στην Ελλάδα έγραψε ότι «τα μέτρα αυτά (σ.σ. που πήρε η κυβέρνηση του) δεν εξάλειψαν την ακρίβεια αλλά μετρίασαν τις τιμές σε αρκετά βασικά προϊόντα».
Μια κυνική παραδοχή αποτυχίας στην αντιμετώπιση του υπ’ αριθμόν προβλήματος των Ελλήνων πολιτών, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης καταφέρνει(;) να την εμφανίσει ως ειλικρινή στάση προς τους πολίτες.
Όπως ακριβώς το ίδιο κάνει και με το άλλο μείζον πρόβλημα της ανεργίας, εμφανίζοντας ως επιτυχία το γεγονός ότι σε μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα το ότι έχει 900.000 ανέργους είναι θετικό αποτέλεσμα της πολιτικής του. Και επίσης το ό,τι 6 στις 10 νέες συμβάσεις εργασίας που γίνονται είναι πλήρους απασχόλησης είναι επίτευγμα, αγνοώντας κυνικά ότι 4 στις δέκα είναι με μορφές ευέλικτης εργασίας και εποχικές, πράγμα που σημαίνει εξαιρετικά μειωμένων αποδοχών και μικρής διάρκειας για τους «εργαζόμενους», που σύντομα επιστρέφουν στην ανεργία.
Και όταν αυτός υπόσχεται κάτι για το οποίο σίγουρα δεν μπορεί να εγγυηθεί, καθώς δεν μπορεί να παρέμβει, όπως για η αύξηση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα στα 950 ευρώ και του μέσου μισθού στα 1500 ευρώ ως το τέλος της τετραετίας, τότε είναι ένας πολιτικός που σκέφτεται την κοινωνία .
Όταν, όμως, οι πολιτικοί του αντίπαλοι υπόσχονται και αυτοί μέτρα ανακούφισης των πολιτών, όπως για παράδειγμα την επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού –τα οποία μάλιστα βρίσκονται στην άμεση δικαιοδοσία μιας κυβέρνησης γιατί αφορούν τον δημόσιο τομέα- που εξήγγειλε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης, τότε είναι λαϊκιστές και επικίνδυνοι.
Το ίδιο ισχυρίζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν αναφέρεται στη δημόσια υγεία και τη δημόσια παιδεία.
Τα επί πληρωμή απογευματινά ιατρεία στα δημόσια νοσοκομεία είναι μεταρρύθμιση, όπως μεταρρύθμιση είναι και η ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας παιδείας.
Όταν οι πολιτικοί του αντίπαλοι μιλούν για άμεση και επαρκή ενίσχυση του ΕΣΥ και των ΑΕΙ, τότε είναι κατακριτέοι γιατί απειλούν τη δημοσιονομική σταθερότητα.
Πλήρης διαστρέβλωση της πραγματικότητας, που πάντως ακόμη δεν έχει στοιχίσει στην κυβερνώσα παράταξη.
Για όσο θα συνεχιστεί αυτό, το πρώτο δείγμα θα το δούμε στις επικείμενες ευρωεκλογές.
