Ουσιαστικά ο Νετανιάχου ήταν αυτός που όρισε την ατζέντα της τριμερούς, καθώς οι προτάσεις που κόμισε στη σύνοδο ήταν ο ανατολικός αγωγό φυσικού αερίου ή μια μονάδα υγροποίησης στην Κύπρο, η οποία όπως είπε ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός «θα μας επιτρέψει να παράγουμε μια τεράστια ποσότητα φυσικού αερίου για την Ευρώπη, η οποία θα γεμίσει επίσης τα κρατικά ταμεία».
Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου ήταν ειλικρινής. Αυτό που τον ενδιαφέρει πρώτιστα είναι να πουλήσει και αν τον εξυπηρετεί η συμμετοχή της Ελλάδας και της Κύπρου σ’ αυτή την προσπάθεια, τότε θα συμμετάσχουν κι αυτές.
Γνωρίζει καλά ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός ότι μονοδιάστατα, χωρίς Αίγυπτο και Τουρκία δεν μπορεί να προχωρήσει με ασφάλεια οποιαδήποτε προσπάθεια εξαγωγής των φυσικών πόρων του Ισραήλ προς την Ευρώπη αλλά και σε χώρες της Μέσης Ανατολής. Κάτι που τόνισε λίγο πριν πετάξει για Λάρνακα την Κυριακή, λέγοντας ότι «έχουμε διάφορες διαδρομές» για τα παραγόμενα προϊόντα.
Την ίδια ώρα που ο Νετανιάχου προσγειωνόταν στην Κύπρο, ο Υπουργός Ενέργειας Ίσραελ Κατζ, είχε τηλεφωνικές επικοινωνίες με τους ομολόγους του σε Αίγυπτο και Τουρκία καθώς και με τον απεσταλμένο των ΗΠΑ για τις προσπάθειες περιφερειακής εξομάλυνσης Νταν Σαπίρο, σχετικά με τις επιλογές εξαγωγής φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο.
Ο Κατζ ήταν σαφής στην ανακοίνωση που εξέδωσε. «Η ισχύς της ενέργειάς μας είναι το κλειδί στις περιφερειακές διευθετήσεις που προωθούνται από τον πρωθυπουργό Νετανιάχου. Το φυσικό μας αέριο, οι τεχνολογίες μας και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας βρίσκονται στο επίκεντρο των περιφερειακών εξελίξεων και συμφερόντων».
Επίσης ο υπουργός Ενέργειας του Ισραήλ, προωθεί τους τελευταίους μήνες την κατασκευή ενός καλωδίου οπτικών πολλαπλών ινών που θα εκτεινόταν στην ξηρά μεταξύ της πόλης Ασκελόν, στις ακτές της Μεσογείου, μέχρι τη νότια πόλη Εΐλάτ, στις ακτές της Ερυθράς Θάλασσας, για να συνδεθεί τελικά με την Κύπρο και στη συνέχεια με την Ευρώπη και πέρα από αυτήν. Ο σταθμός Εϊλάτ θα μπορούσε επίσης να προσφέρει συνδέσεις με αραβικές χώρες.
Για το Ισραήλ δεν περισσεύει κανείς στον ενεργειακό του σχεδιασμό. Οι τηλεφωνικές συνομιλίες του Κατζ με τον Αιγύπτιο υπουργό Πετρελαίου και Ορυκτών Πόρων Τάρεκ ελ Μόλλα και με τον Τούρκο υπουργό Ενέργειας και Φυσικών Πόρων Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως μέρος των διπλωματικών προσπαθειών του Ισραήλ να πλοηγηθεί στις περίπλοκες σχέσεις μεταξύ Άγκυρας, Λευκωσίας και Αθήνας.
Το Ισραήλ που είναι πολύ προσηλωμένο στη στρατηγική του συμμαχία με την Ελλάδα και την Κύπρο, ελέω της ΕΕ, θα ήθελε επίσης να διατηρήσει και να αναπτύξει τις σχέσεις του με την Τουρκία και την Αίγυπτο, ιδίως όσον αφορά τα ενεργειακά θέματα.
Αυτό φάνηκε και από την ανάρτηση του Τούρκου Υπουργού Ενέργειας στο «Χ» γράφοντας μετά την τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Ισραηλινό ομόλογό του, ότι συζητήσαμε τις ευκαιρίες διμερούς και περιφερειακής συνεργασίας στον τομέα της ενέργειας, ιδίως στο φυσικό αέριο. Σκοπεύουμε να επισκεφθούμε το Ισραήλ το συντομότερο δυνατό μετά από πρόσκληση του Κατζ».
Είναι σαφές ότι προτεραιότητα για το Ισραήλ, δεν είναι μόνο η Αθήνα και η Λευκωσία, αλλά συμπεριλαμβάνει επίσης τόσο το Κάιρο όσο και την Άγκυρα, κάτι που χρήζει περεταίρω διερεύνηση από την πλευρά της Ελλάδας και της Κύπρου.
