Γιατί το αέριο δεν είναι η λύση για την κλιματική ουδετερότητα

Tα σχέδια και οι επιδιώξεις τόσο της χώρας, της Ευρώπης, των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου, της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων αλλά και της Κρήτης (όπου τα δυνητικά αποθέματα ορυκτού αερίου είναι πιθανώς μεγάλα) δεν συνάδουν με την κλιματική πραγματικότητα που διανύουμε.
Όσοι αναφέρονται στην κλιματική αλλαγή, ειδικά τα εκάστοτε κυβερνητικά στελέχη τις μέρες μιας μεγάλης καταστροφής όπως πυρκαγιές και πλημμύρες, το κάνουν για να δικαιολογήσουν την απραξία τους, των ίδιων και των προκατόχων τους. Το ίδιο έκανε και ο πρωθυπουργός στο διάγγελμά του στις 9 Αυγούστου. Αναφέρθηκε στην κλιματική κρίση αλλά δεν ανακοίνωσε ούτε ένα μέτρο ανάσχεσής της. Σημειωτέον, πριν το διάγγελμα είχε ανακοινωθεί η τελευταία έκθεση του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, η οποία επιβεβαιώνει πως η κατάσταση είναι δυσοίωνη και χρειάζονται επειγόντως μέτρα περιορισμού των εκπομπών άνθρακα.

Οι αναφορές στις πλέον κοινά παραδεκτές επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης που αντιμετωπίζει ο πλανήτης αλλά και η χώρα μας είναι σαφείς. Ωστόσο, η επιχειρηματολογία γύρω από την εκμετάλλευση δυνητικών αποθεμάτων υδρογονανθράκων της Ελλάδας με έμφαση στο δήθεν καθαρότερο ορυκτό αέριο καλά κρατεί. 
Το παρόν κείμενο στοχεύει να εστιάσει και να σχολιάσει τα όσα ακούγονται για την ενεργειακή μετάβαση προς μία κλιματικά ουδέτερη οικονομία με κινητήριο “μεταβατικό” καύσιμο το ορυκτό αέριο.