Ο παγκόσμιος ανταγωνισμός για την υπεράκτια αιολική ενέργεια είναι πλέον πολύ μεγάλος έτσι που οι διαγωνισμοί αδειών μοιάζουν τώρα με τους διαγωνισμούς πετρελαίου και φυσικού αερίου πριν από λίγα χρόνια, και μερικά από τα ονόματα είναι γνωστά καθώς οι παγκόσμιες εταιρείες πετρελαίου μετακινούνται προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Η ώθηση μεταξύ των κορυφαίων παραγωγών ορυκτών καυσίμων για γρήγορη είσοδο σε επιχειρήσεις χαμηλότερου άνθρακα έρχεται καθώς όλο και περισσότερες χώρες αναπτύσσουν σχέδια για την ενίσχυση της αιολικής ενέργειας σε μια προσπάθεια να μειώσουν το αποτύπωμα άνθρακα.
Όμως το κόστος της εξασφάλισης ιστότοπων για ανάπτυξη έχει αυξηθεί σε επίπεδα που ορισμένοι κορυφαίοι φορείς εκμετάλλευσης αιολικών πάρκων λένε ότι δεν είναι βιώσιμοι και κάτι που θα βλάψει τους καταναλωτές αυξάνοντας τις τιμές ρεύματος.
Κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο αναμένεται να προσφέρουν ένα αριθμό ρεκόρ προσφορών για υπεράκτιους αιολικούς ιστοτόπους και ισχύ φέτος, με περισσότερα από 30 GW. Αυτό είναι σχεδόν το ίδιο με τη συνολική ισχύουσα παγκόσμια αιολική ισχύ των 35 GW, και οι προσφορές διαμορφώνονται για να είναι η πιο ανταγωνιστική ποτέ.
Αρκετές ευρωπαϊκές πετρελαϊκές εταιρείες, όπως η Total, η BP και η Shell, σχεδιάζουν να αυξήσουν γρήγορα τα χαρτοφυλάκια ανανεώσιμης ενέργειας, μειώνοντας την εξάρτηση από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο για να ικανοποιήσουν τους επενδυτές που θέλουν να δουν βιώσιμα μακροπρόθεσμα επιχειρηματικά σχέδια χαμηλών εκπομπών άνθρακα και τις κυβερνήσεις που απαιτούν μείωση των εκπομπών.
Οι μεγάλες εταιρείες πετρελαίου είναι πρόθυμες και ικανές να πληρώσουν για ένα βήμα στην αναννεώσιμη αγορά, παρόλο που τα περιθώρια είναι πολύ μικρότερα από σε σύγκριση με τις παραδοσιακές τους δραστηριότητες.
Σε ένα γύρο χρηματοδοτικής μίσθωσης που πραγματοποιήθηκε από τγν Crown Estate στις αρχές του τρέχοντος έτους για επιλογές βυθού γύρω από τις ακτές της Αγγλίας, της Ουαλίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, η BP και η γερμανική εταιρεία κοινής ωφέλειας EnBW πλήρωσαν ένα ποσό ρεκόρ για να εξασφαλίσουν δύο τοποθεσίες, συνολικής ισχύος 3 GW.
Οι προγραμματιστές πληρώνουν ένα ετήσιο τέλος προαίρεσης πριν λάβουν μια τελική επενδυτική απόφαση (FID), η οποία στην περίπτωση της BP και της EnBW θα ανέλθει σε περίπου σε 1 δισεκατομμύριο λίρες που πραγματοποιούνται σε τέσσερις ετήσιες πληρωμές ύψους 231 εκατομμυρίων λιρών για κάθε μία από τα δύο μισθώσεις.
Σημειώνεται ότι οι παραδοσιακοί κατασκευαστές υπεράκτιας αιολικής ενέργειας, η Iberdrola, η Orsted και η SSE επιβεβαίωσαν στο Reuters ότι δεν πέτυχαν στον γύρο της μίσθωσης.
Ο προηγούμενος γύρος υπεράκτιων έργων του Crown Estate πραγματοποιήθηκε πριν από περισσότερο από μια δεκαετία, όταν η αγορά ήταν ένα κλάσμα του τρέχοντος μεγέθους της και δομημένη χωρίς προμήθειες προαιρετικών χρεώσεων, ένα πρόσθετο κόστος που οι προγραμματιστές θα πρέπει τώρα να ανακτήσουν.
«Κάποιος θα πρέπει να πληρώσει και πιθανότατα, τουλάχιστον εν μέρει, είναι ο καταναλωτής», δήλωσε ο Duncan Clark, επικεφαλής της Orsted στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ορισμένοι αναλυτές ανέφεραν επίσης ότι τα υψηλά τέλη απειλούν να διαβρώσουν τις τεράστιες μειώσεις κόστους που έχει επιτύχει η βιομηχανία την τελευταία δεκαετία.
Ο Mark Lewis, Επικεφαλής Στρατηγικός Αειφορίας στην BNP Paribas, δήλωσε ότι το τέλος επιλογής του Crown Estate θα προσθέσει περίπου 35% στο κόστος ανάπτυξης του έργου, αναλαμβάνοντας το σημερινό κόστος κατασκευής.
Η BP δήλωσε ότι η αμοιβή δικαιολογείται από την προνομιακή τοποθεσία των δύο τοποθεσιών στην Ιρλανδία, σε ρηχά νερά, κοντά στην ακτή επιτρέποντας μικρότερα, φθηνότερα καλώδια σύνδεσης και ότι η μία είναι δίπλα στην άλληεπιτρέποντας την αποδοτικότητα κόστους και στα δύο έργα.
«Δεν δημιουργήθηκε ίση κάθε βάση πόρων», δήλωσε ο επικεφαλής ενέργειας της BP χαμηλού άνθρακα, Dev Sanyal, στο Reuters, προσθέτοντας ότι αυτοί οι παράγοντες έκαναν την εταιρεία σίγουρη για την επίτευξη της απόδοσης 8-10% που έχει θέσει για ανανεώσιμα έργα.
Η EnBW ανέφερε ότι οι τιμές που επιτεύχθηκαν αντικατοπτρίζουν τη διαφορετική εγγενή αξία των αντίστοιχων έργων.
Πηγή: Reuters
