Είναι γεγονός πως μια απανθρακοποιημένη οικονομία θα στηριχθεί εκτός από τη μεγάλη διείσδυση των ΑΠΕ και στην ανάγκη να εισάγει μεγάλες ποσότητες πράσινου υδρογόνου και σύμφωνα με τον Renewable energy directive θα πρέπει μέχρι το 2030 το 42% του υδρογόνου που θα χρησιμοποιείται από τη βιομηχανία να είναι πράσινο.
Ο κ. Σπύρος Κιαρτζής από την Helleniq Energy μιλώντας πριν λίγες ημέρες σε συνέδριο που οργάνωσε το energyyear τόνισε είναι ένας στόχος δύσκολος να πιαστεί και ο λόγος είναι ότι για να μπορέσουμε να έχουμε πράσινο υδρογόνο πρέπει να έχουμε πράσινη ενέργεια. «Πράσινη ενέργεια σημαίνει ότι οι ΑΠΕ είτε θα είναι αιολικά πάρκα στη στεριά ή στη θάλασσα να είναι πολλαπλάσια των GW των electolyzer που χρειάζονται. Σήμερα η βασική χρήση του υδρογόνου είναι στη βιομηχανία, πολύ μικρό ποσοστό είναι για τις μεταφορές. Η βιομηχανία είναι η λύση, για παράδειγμα μόνο στο διυλιστήριο στην Ελευσίνα οι καταναλώσεις μας φθάνουν τους 100.000 τόνους υδρογόνου το χρόνο. Για να πιάσουμε τους στόχους είτε θα πρέπει να φτιάξουμε ανανεώσιμη ενέργεια και να τη μεταφέρουμε στους electolyzer για να φτιάξουμε υδρογόνο εκεί που θα το καταναλώσουμε ή θα πρέπει να φτιάξουμε υδρογόνο για να το μεταφέρουμε που είναι ακόμα πιο δύσκολο γιατί δεν υπάρχει δίκτυο. Άρα χρειάζεσαι αναβάθμιση των δικτύων. Εάν χρειαστεί μόνο για το διυλιστήριο Ελευσίνας να υποκαταστήσουμε το γκρι υδρογόνο που παράγεται με αναμόρφωση φυσικού αερίου χρειαζόμαστε 1GW electolyzer και χρειάζεσαι ανάλογα με το ΑΠΕ που θα χρησιμοποιήσεις είτε επί 5 σε φωτοβολταϊκά, είτε 3,5 σε χερσαία αιολικά, είτε 2,5 σε offshore αιολικά», ανέφερε ο κ. Κιαρτζής.
Από την πλευρά του, ο Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος από την Helleniq Hydrogen σημείωσε πως έχει σημασία η διαθεσιμότητα της φθηνής πράσινης ενέργειας και πως θα συνδεθεί με μια μονάδα ηλεκτρόλυσης η οποία έχει ένα συγκεκριμένα προφίλ γιατί οι τιμές των PPA αν δεχτούμε ότι πάμε σε μια κατάσταση όπου ο παραγωγός του πράσινου υδρογόνου θα κάνει μια συμφωνία, είναι απαγορευτικές.
