Για άλλη μια φορά, όμως , ξέχασε να αναφερθεί στην σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζει στην συντριπτική της πλειοψηφία η ελληνική κοινωνία.
Τι επικαλέστηκε για να πείσει ότι όλα βαίνουν καλώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης:
-Η ανεργία υποχώρησε κάτω από το 10% τον Οκτώβριο, για πρώτη φορά από τον Ιανουάριο του 2009.
- Ήρθε η τέταρτη κατά σειρά αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας στην επενδυτική βαθμίδα αυτή τη φόρα από τον οίκο Fitch.
- Επέμεινε ότι για την ακρίβεια δεν ευθύνεται η κυβέρνηση του, γιατί είναι «εισαγόμενη» και πως για τον περιορισμό της αισχροκέρδειας γίνονται έλεγχοι και επιβάλλονται πρόστιμα.
- Δόθηκε το «πράσινο φως» από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την εκταμίευση άλλων 3,64 δισ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης, τα οποία προστίθενται στα 11,1 δισ. ευρώ που έχουμε ήδη λάβει από το Ταμείο. Τα μισά είναι δάνεια που χορηγούνται με πολύ χαμηλό επιτόκιο 0,35% για πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις και 1% για μεσαίες και μεγάλες.
- Η έκθεση του ΟΟΣΑ για το 2024 προβλέπει ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας 2% το 2024 και 2,4% το 2025 και υψηλότερα πλεονάσματα από 1,1% του ΑΕΠ το 2023 στο 2,1% το 2024, κάτι που θα συμβάλει στην ταχεία μείωση του δημόσιου χρέους στο 152% το 2024, όπως προβλέπει και το τελικό σχέδιο του προϋπολογισμού του 2024.
-Και κλείνοντας το συγκεκριμένο κεφάλαιο των αναφορών του στην οικονομία έριξε και τη «βόμβα» πως τα προβλήματα στην οικονομία που δημιουργούνται παγκοσμίως από οικονομικούς κραδασμούς, πανδημίες, φυσικές καταστροφές, μεταναστευτικές μετακινήσεις και γεωπολιτικές συγκρούσεις δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με τρόπους και μέτρα που παραπέμπουν σε «μια παλιά κανονικότητα» αλλά με γενναίες αλλαγές.
Αυτά ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός, αλλά τα παρακάτω είναι η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι Έλληνες:
-Για την ανεργία. Ναι μεν μειώθηκε στο 9,6%, αλλά τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι δυστυχώς και ο αριθμός των απασχολουμένων συνεχώς μειώνεται. Μάλιστα σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ τον Οκτώβριο του 2003 ο αριθμός των απασχολουμένων ήταν 4.257.900 άτομα, μειωμένος κατά 306.400 εργαζόμενους σε σχέση με το μακρινό 2009 που οι απασχολούμενοι ήταν 4.564.300 άτομα. Δεν το λες και επιτυχία αυτό. Όπως δεν λες και επιτυχία το γεγονός ότι λείπουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι από τον κλάδο του τουρισμού, με προφανή αιτία τους μισθούς πείνας και την ξεχαρβαλωμένη αγορά εργασίας.
-Για την επενδυτική βαθμίδα. Αλήθεια είναι ότι λάβαμε την πολυδιαφημισμένη επενδυτική βαθμίδα από 3 από τους 4 μεγάλους διεθνείς επενδυτικούς οίκους. Αντίκρισμα, όμως, οι πολίτες δεν έχουν ακόμη δει και είναι αμφίβολο αν θα δουν και ποτέ. Ούτε βελτίωση των οικονομικών τους υπάρχει, ούτε οι τιμές των τροφίμων συγκρατούνται, ούτε το κόστος ενέργειας μειώνεται, ούτε τα ενοίκια πέφτουν.
-Για την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια τι να πει ο πρωθυπουργός. Απλά ότι φταίνε οι διεθνείς συνθήκες. Το αντίθετο με την ακρίβεια, «φτηνή» δικαιολογία είναι αυτή. Έχουμε τον τρίτο υψηλότερο πραγματικό πληθωρισμό στην ΕΕ, την ακριβότερη βενζίνη, από τιε υψηλότερες τιμές ρεύματος και βέβαια από τους χαμηλότερους μισθούς και συντάξεις. Όσο για τα πρόστιμα αισχροκέρδεια ανακοινώνονται με τυμπανοκρουσίες ότι επιβάλλονται, αλλά μετά επικρατεί σιγή ασυρμάτου και κανείς δεν γνωρίζει αν εισπράττονται.
-Για τα κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης, επίσης υπάρχουν εντονότατες διαμαρτυρίες για το που καταλήγουν, με μεγάλους παραπονούμενους τους μικρομεσαίους και προφανώς ευνοημένους τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
-Για τους ρυθμούς ανάπτυξης ισχύει περίπου ότι και για την επενδυτική βαθμίδα. Μάλλον ευνοούν κάποιους λίγους και όχι το σύνολο της κοινωνίας. Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα οφέλη της όποιας ανάπτυξης δεν διαχέονται στην κοινωνία.
-Τέλος οι αναφορές του πρωθυπουργού για «γενναίους τρόπους» αντιμετώπισης των οικονομικών προκλήσεων που δεν αναλύθηκαν, ποιοι είναι και ποιους αφορούν, δικαίως έκανε πολλούς να τρομάξουν.
