Ήδη οι κυβερνήσεις της Ουγγαρίας και της Πολωνίας έχουν δώσει δείγματα γραφής για την καταπάτηση των δημοκρατικών ελευθεριών και του κράτους δικαίου και τώρα οι εξελίξεις δείχνουν ότι η επικράτηση φασιστικών και ακροδεξιών κομμάτων, τείνει πλέον να γίνει «κατεστημένο» στην γηραιά ήπειρο, ενθαρρύνοντας τα αντιδημοκρατικά κόμματα σε όλη την Ευρώπη.
Ήδη οι Γερμανοί ακροδεξιοί του εθνολαϊκιστικού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία, (ΑfD), πανηγυρίζουν σπεύδοντας να συγχαρούν εγκάρδια τη νοσταλγό του φασισμού Τζόρτζια Μελόνι, ενώ χωρίς καμία αμφιβολία το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών ενθαρρύνει το ακροδεξιό κίνημα στη Γαλλία, όπου η Λεπέν ούτως ή άλλως είναι ισχυρή.
Το γιατί ανδρώνεται τόσο επικίνδυνα η ακροδεξιά στην Ευρώπη, οι Βρυξέλλες θα πρέπει να το αντιμετωπίσουν με εξαιρετικά μεγάλη προσοχή, κάνοντας σκληρή αυτοκριτική, και όχι να επιχειρούν να αμβλύνουν το πρόβλημα.
Η ακροδεξιά επικρατεί απλά και μόνο γιατί τόσο τα Λαϊκά Κόμματα της παραδοσιακής δεξιάς όσο και τα Σοσιαλδημοκρατικά Κόμματα δεν μπορούν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα των ευρωπαίων πολιτών εγκλωβισμένα σε πολιτικές που ευνοούν τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα.
Δεν «παράγουν» πολιτική και αρκούνται μόνο σε μια απλή «διαχείριση» των ζητημάτων της κοινωνίας, που στις πλείστες των περιπτώσεων απλά μεταθέτει χρονικά τα προβλήματα που επανεμφανίζονται οξύτερα και πιεστικότερα.
Και το χειρότερο η ηγεσία της ΕΕ, όπως προαναφέρθηκε, επιχειρεί να υποτιμά τους κινδύνους γιατί απλά δεν έχει την πολιτική ικανότητα να τους αντιμετωπίσει.
Έτσι δυστυχώς πράττει μέχρι στιγμής τουλάχιστον και μετά την επικράτηση της Τζόρτζια Μελόνι στην Ιταλία, ευελπιστώντας ότι η δηλωμένη νοσταλγός του φασισμού, θα αφήσει κατά μέρος την ιδεολογία της και θα κυβερνήσει με «κοινοβουλευτικό» τρόπο.
Όλοι ευχόμαστε αυτό να συμβεί, αλλά δυστυχώς η ιστορία δείχνει ακριβώς το αντίθετο. Και ο Μουσολίνι όταν ανέλαβε την εξουσία στην Ιταλία πριν 100 χρόνια δεν τρόμαξε την τότε χειμαζόμενη Ευρώπη και ακολούθησε ο Χίτλερ στη Γερμανία και ο όλεθρος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Και επειδή η ιστορία πρέπει να μας διδάσκει για να μην κάνουμε τα ίδια λάθη, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει αντί χλιαρών δηλώσεων ανησυχίας, αλλά ουσιαστικά υποτίμησης του προβλήματος, να αναζητήσουν και να καταστρέψουν … το αυγό του φιδιού πριν εκκολαφθεί γιατί τότε το φίδι είναι δύσκολο να θανατωθεί.
ΥΓ. Καλό λοιπόν θα ήταν οι ηγέτες της ΕΕ να δουν ή αν έχουν δει να ξαναδούν την ταινία του μεγάλου Σουηδού σκηνοθέτη Ίνγκμαρ Μπέργκμαν με τίτλο «Το αυγό του φιδιού», που με τον πλέον γλαφυρό τρόπο διατυπώνει την προειδοποίηση ότι οι κακές συνθήκες που βιώνουν οι λαοί, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην γέννηση του φιδιού, στην επικράτηση δηλαδή του φασισμού.
