Τελευταίο παράδειγμα η δήθεν παρέμβαση του υπουργείου Ανάπτυξης για την συγκράτηση των τιμών των καυσόξυλων που πλέον πωλούνται σαν χρυσάφι.

Ποια ήταν η παρέμβαση αυτή;

Επιβλήθηκε ανώτατο όριο -πλαφόν- στο περιθώριο μικτού κέρδους των επιχειρήσεων που πωλούν ξύλα για θέρμανση, αλλά όχι στην τιμή πώλησης τους στους καταναλωτές.

Δηλαδή ο καταναλωτής που θα πηγαίνει να αγοράσει καυσόξυλα θα επαφίεται στην τιμιότητα του εμπόρου αν του πουλήσει με το περιθώριο κέρδος που ορίζει η διοικητικά πράξη του υπουργείου, πράγμα αδύνατον να το γνωρίζει ο απλός καταναλωτής.

Το πρόβλημα, αν υπήρχε πολιτική βούληση και έμπαιναν στην άκρη οι νεοφιλελεύθερες εμμονές της κυβέρνησης, θα λυνόταν με πολύ εύκολα τρόπο.

Αφού πραγματικά υπάρχει και μάλιστα αποδεδειγμένα αισχροκέρδεια στην συγκεκριμένη αγορά στερεών καυσίμων, και ιδίως καύσιμης ξυλείας, που προορίζονται για τη θέρμανση των καταναλωτών, θα έπρεπε να μπει ανώτατο επιτρεπόμενο όριο -πλαφόν- στην τιμή τους.

Έτσι ο καταναλωτής θα γνώριζε μέχρι ποια συγκεκριμένη τιμή θα έπρεπε να πληρώσει για τα καυσόξυλα ή τα πέλετ που αγοράζει.

Με τον τρόπο που δήθεν «παρεμβαίνει» στη συγκεκριμένη αγορά η κυβέρνηση απλά και μόνο δημιουργεί εντυπώσεις και τίποτα παραπάνω.

Ακόμη και αν κάποιος καταναλωτής θελήσει να «ψάξει» αν η τιμή που του ζητείται από τον έμπορο σε καμία των περιπτώσεων δεν πρόκειται να βγάλει άκρη.

Όσο για τα πρόστιμα που προβλέπονται για όσους εμπόρους δεν εφαρμόζουν την νέα νομοθεσία αυτά και αν είναι για εντυπωσιασμό αφού καθορίστηκαν μέχρι και τις 100.000 ευρώ ανάλογα την βαρύτητα της παράβασης.

Κλασσικές επικοινωνιακές κορώνες και τίποτα περισσότερο. Έτσι για να ακούγονται «βαρβάτα» πρόστιμα, αφού ούτως ή άλλως ποτές δεν πρόκειται να επιβληθούν.

Και βέβαια η επιβολή ανώτατης λιανικής τιμής πώλησης δεν επιβάλλεται να θεσπιστεί μόνο για στην καύσιμη ξυλεία, αλλά και γενικότερα στην αγορά καυσίμων, τουλάχιστον μέχρι να ομαλοποιηθεί η αγορά.

Δεν μπορεί η κυβέρνηση να προτείνει στην Ε.Ε. να μπει πανευρωπαϊκό πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου για να συγκρατηθούν οι τιμές και να μην το πράττει πρώτη μέσα στην χώρα που κυβερνά.

Μάλιστα, αν συνεχιστεί και το ράλι των τιμών στα είδη διατροφής, ενδεχομένως και εκεί θα πρέπει να υπάρξει παρέμβαση με την επιβολή πλαφόν τουλάχιστον στα είδη που με το «τρυκ» των τεχνητών ελλείψεων οι επιτήδειοι αυξάνουν τις τιμές και αισχροκερδούν σε βάρος των καταναλωτών.

Αντί λοιπόν να αρθρώνει η κυβέρνηση «ξύλινο» λόγο, ας ασχοληθεί σοβαρά με το τεράστιο πρόβλημα της αισχροκέρδειας που οδηγεί σε φτωχοποίηση τους πολίτες, δημιουργώντας ακόμη και θέμα επιβίωσης για εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικά αδύναμα νοικοκυριά.