Οι τιμές των καυσίμων έχουν εκτιναχθεί στα ύψη προκαλώντας αλυσιδωτές ανατιμήσεις σε εκατοντάδες προϊόντα και υπηρεσίες, αλλά και μεγάλες ελλείψεις που απειλούν τις κοινωνίες με κρύο και σκοτάδι, εν όψη του χειμώνα.
Οι ηγέτες της Ευρώπης αδυνατούν να συμφωνήσουν για τα μέτρα αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης, κυρίως εξ αιτίας της άρνησης της Γερμανίας και των «υποτακτικών» της χωρών, όπως η Ολλανδία, για μια συνολική λύση, καθώς υπερισχύει της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης το εθνικό συμφέρον.
Έτσι, ως λύση προκρίνεται πρωτίστως η «οικονομία» από καταναλωτές και επιχειρήσεις στην κατανάλωση ενέργειας, πράγμα που σημαίνει λιγότερη θέρμανση, λιγότερες φωτισμός, λιγότερες μετακινήσεις, ακόμη και λιγότερο νερό για προσωπική καθαριότητα.
Όχι δεν πρόκειται για κακόγουστο αστείο. Το ολλανδικό ίδρυμα Milieu Centraal δημοσίευσε έρευνα του σύμφωνα με την οποία οι καταναλωτές πρέπει να μειώσουν τον χρόνο που κάνουν ντους για εξοικονόμηση ενέργεια.
Οι Βέλγοι το διάβασαν και άρχισαν να το … επικοινωνούν στους πολίτες τους.
Για να μειωθεί ο λογαριασμός των Βέλγων, γράφουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα πρέπει να μειώσουν τη διάρκεια του ντους από 9 σε 5 λεπτά και έτσι θα έχουν όφελος 128 ευρώ στον λογαριασμό τους, καθώς θα γίνει εξοικονόμηση 15.000 λίτρων ζεστού νερού και 618 kWh φυσικού αερίου σε ετήσια βάση.
Δεν κλείνουμε λοιπόν μόνο το καλοριφέρ, τα φώτα αλλά και το νερό για μπάνιο.
Και βέβαια σε λόγο, όπως πάμε με την έκβαση του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας, θα αναγκαστούμε να «κλείσουμε» και το στόμα μας.
Οι τιμές των σιτηρών αναμένεται να πάρουν ακόμη περισσότερο την ανιούσα, καθώς οι ελλείψεις σε σιτάρι εκτιμάται ότι θα γίνουν εκρηκτικές.
Το υπουργείο Υποδομών της Ουκρανίας ανακοίνωσε, χθες, πως λόγω του ρωσικού αποκλεισμού, είναι και πάλι «αδύνατον» να γίνουν εξαγωγές σιτηρών από τα ουκρανικά λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας.
Θα πούμε λοιπόν και το ψωμί-ψωμάκι και για να ακριβολογούμε, αν ο αποκλεισμός των λιμανιών της Μαύρης Θάλασσας συνεχιστεί οι ελλείψεις άκρως αναγκαίων τροφίμων με βάση το σιτάρι θα προκαλέσουν οξύτατη παγκόσμια επισιτιστική κρίση.
Και όλα αυτά που συμβαίνουν λόγω του πολέμου, σίγουρα ήταν προβλέψιμα από τους ηγέτες των Ευρωπαϊκών χωρών. Προφανώς, όμως, αν και προβλέψιμα τα προβλήματα του πολέμου, πήραν τεράστιες διαστάσεις και γίνονται ανεξέλεγκτα.
Αναζητούνται λοιπόν επειγόντως πολιτικοί και πολιτικές που να δίνουν λύσεις στα προβλήματα και όχι να «φορτώνουν» στους ευρωπαίους πολίτες τις αρνητικές συνέπειες ενός πολέμου που έπρεπε ήδη να έχει τελειώσει ή ακόμη καλύτερα να μην είχε καν αρχίσει.
