Γιατί μπορεί το αποτέλεσμα της κάλπης της 21ης Μαΐου να ανέδειξε μεγάλο νικητή την Νέα Δημοκρατία, αλλά αυτό είναι λάθος να διαβάζεται ως ήττα της απλής αναλογικής και ακόμη χειρότερο να οδηγεί το πλέον δίκαιο εκλογικό σύστημα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ηττήθηκε στις εκλογές επειδή ψήφισε και υπερασπίστηκε το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής που κατοχυρώνει στα πολιτικά κόμματα ακριβώς αυτές τις δυνάμεις που τους «πιστώνει» ο λαός.
Απλά, αυτό το ακριβοδίκαιο εκλογικό σύστημα έπεσε θύμα των μικροκομματικών και πρόσκαιρων βλέψεων των κομμάτων της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας σε έναν στην κυριολεξία καταστροφικό ανταγωνισμό μεταξύ τους και σε μια ψυχαναγκαστική ιδεοληψία περί μη κυβερνησιμότητας της αριστεράς.
Είναι μεγάλο λάθος να διαβάζει η κεντροαριστερά – αλλά και η κεντροδεξιά γιατί έχει ο καιρός γυρίσματα- την επιλογή της ΝΔ στις εκλογές της 21ης Μαΐου από το 41% του ελληνικού λαού ως καταδικαστική ψήφο στην απλή αναλογική και ως απαίτηση για μονοκομματικές παντοδύναμες κυβερνήσεις, ενίοτε ανεξέλεγκτες και αλαζονικές.
Κράτη υποδείγματα για τις κοινωνικές πολιτικές τους απέναντι στους πολίτες τους, κυβερνώνται συνήθως από κυβερνήσεις συνεργασίας, όπως για παράδειγμα συμβαίνει στην ηγέτιδα δύναμη της Ευρώπης, τη Γερμανία.
Ακόμη και αντίπαλα κόμματα, όπως οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν συγκυβερνήσει στο άμεσο παρελθόν και μάλιστα με θετικά για την ίδια τη χώρα αποτελέσματα, ενώ σήμερα η χώρα κυβερνάται από τρία κόμματα.
Και βέβαια η Γερμανία δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα στην Ευρώπη που τόσο οι πολιτικοί ταγοί, όσο και οι ίδιοι οι πολίτες έχουν την κουλτούρα των κυβερνήσεων συνεργασίας.
Όχι μόνο για λόγους δημοκρατίας και ισονομίας, αφού κάθε κόμμα εκλέγει ακριβώς τους βουλευτές που επιλέγουν οι πολίτες, αλλά και γιατί σ’ αυτές τις κυβερνήσεις ο εσωτερικός έλεγχος για την αποφυγή λαθών, παρατυπιών και παρανομιών, είναι ισχυρός, καθώς το ένα κόμμα ελέγχει το άλλο εκ των «έσω» και όχι ως αντιπολίτευση που ενδεχομένως έχει δυσκολίες στην πρόσβαση στα κέντρα εξουσίας.
Στις προηγμένες κοινωνίες οι πολιτικές δυνάμεις, ιδιαίτερα σε δύσκολες εποχές όπως η σημερινή, με πολέμους, ενεργειακή και επισιτιστική κρίση, με υψηλό πληθωρισμό και ύφεση, με εξωτερικές απειλές, θα πρέπει κατανοήσουν ότι απαιτείται σύνεση, συναίνεση και συνεργασία για την επίλυση όλων των μεγάλων ζητημάτων που απειλούν τους λαούς.
Στην Ελλάδα δυστυχώς αυτή η κουλτούρα εκλείπει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό είναι το πολιτικά ορθό.
Η δαιμονοποίηση της απλής αναλογικής δεν πρέπει να επικρατήσει και γι’ αυτό πρέπει να αγωνιστούν όλα τα δημοκρατικά προοδευτικά πολιτικά κόμματα.
Μια χαμένη μάχη –της 21ης Μαΐου 2023- δεν σημαίνει ότι χάθηκε και ο πόλεμος για ένα δίκαιο και δημοκρατικό εκλογικό σύστημα. Σίγουρα στο μέλλον θα υπάρξει εκ νέου ευκαιρία για μια ιστορική μεταρρύθμιση που θα έχει έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, όπως συνήθως συμβαίνει στη χώρα μας, επιτυχή έκβαση.
