Στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα γραφόμενα και τα λεγόμενα, κατατείνουν στο συμπέρασμα ότι ο Πούτιν έχει αποδυναμωθεί, ότι σύντομα χάνει τον πόλεμο, ότι οσονούπω θα αποτελέσει παρελθόν.
Τίποτε από αυτά δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα, διαψεύδοντας τους πάντες. Ο Πούτιν κατάφερε ακόμη και να καταστείλει άμεσα την ανταρσία του ηγέτη των μισθοφόρων της Βάγκνερ και να αναγκάσει τον Πριγκόζιν να είναι εξόριστος στη Λευκορωσία, ενώ οι μισθοφόροι του υπέγραψαν «δηλώσεις» υποταγής στο ρωσικό υπουργείο Άμυνας.
Και το κυριότερο, ο στρατός του Πούτιν ακόμη και τις μέρες της ανταρσίας του Πριγκόζιν,παρόλη τη μεγάλη αναστάτωση που επικρατούσε, κατάφερε να συγκρατήσει την αντεπίθεση των Ουκρανών και επί της ουσίας να μην τους επιτρέψει να απελευθερώσουν κατεχόμενα από το ρωσικό στρατό περιοχές τους.
Γεγονός που παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι, αλλά με «δικαιολογίες» ότι σύντομα η κατάσταση θα αλλάξει και η αντεπίθεση να πετύχει.
Το ίδιο δηλώνουν και οι Αμερικανοί ακόμη και η CIA, όπως και οι Βρετανοί και τα «πολεμικά τους ινστιτούτα», καθοδηγώντας έτσι και τα ΜΜΕ να προβαίνουν σε αναλύσεις περί δήθεν επικείμενης συντριβής του Ρώσου Προέδρου.
Ακόμη και αυτή την αρνητική εξέλιξη για την Ουκρανία και τους συμμάχους της, που δεν μπόρεσε να ανακτήσει κατεχόμενα εδάφη της , όταν ο Πριγκόζιν και ο μισθοφορικός του στρατός κατευθυνόταν προς τη Μόσχα, δυτικές κυβερνήσεις, αναλυτές και δημοσιογράφοι, επιχειρούν να την διαστρεβλώσουν.
Ανακαλύπτουν διάφορες δικαιολογίες , όπως για παράδειγμα ναρκοθετήσεις εδαφών , που καθυστερούν τις ουκρανικές δυνάμεις να προελάσουν , συνεχίζοντας ταυτόχρονα να παρουσιάζουν τον Πούτιν λίγο πολύ ως αποδυναμωμένο και πλέον έτοιμο να ηττηθεί.
Περισσότεροι από 16 μήνες πολέμου, όμως, δεν έχουν δείξει ότι ο Πούτιν είναι έτοιμος να ηττηθεί, ούτε στο πεδίο της μάχης, αλλά ούτε και στον οικονομικό πόλεμο που δέχεται.
Η στάση αυτή των Δυτικών συμμάχων, απέναντι σε ένα αυταρχικό και επικίνδυνο ηγέτη μιας υπερδύναμης –έστω και αποδυναμωμένης- το μόνο βέβαιο είναι ότι θα παρατείνει έναν καταστροφικό πόλεμο για ολόκληρη την Ευρώπη και όχι μόνο για την Ουκρανία και τη Ρωσία.
Οι ψύχραιμες και σώφρονες φωνές θα πρέπει επιτέλους να ακουστούν και να βρεθούν διπλωματικοί τρόποι τερματισμού του πολέμου που δεν πρόκειται να σταματήσει σύντομα όσο αποκρύβονται οι αλήθειες για την εξέλιξη του .
Η Δύση πρέπει να δώσει «διεξόδους» στο Ρώσο Πρόεδρο ώστε και να σταματήσει τον πόλεμο που ξεκίνησε και η Ουκρανία να έχει τις μικρότερες δυνατόν απώλειες.
Όσο επικρατεί ο ρεβανσισμός από την πλευρά της Δύσης, άνθρωποι θα χάνουν τη ζωής τους και οι οικονομίες θα βρίσκονται σε κρίση, περιμένοντας … την ήττα του Πούτιν.
