Από τις πυρκαγιές του καλοκαιριού, μέχρι τις πλημμύρες του φθινοπώρου και ποιος ξέρει τί ακολουθεί, οι επιδράσεις επιδεινώνουν τις συνθήκες στο περιβάλλον και στην καθημερινή ζωή. Ακόμα πιο βαθιά επηρεάζουν τον πιο σημαντικό τομέα της ανθρώπινης ύπαρξης, το χρόνο-χώρο της καθημερινής εμπειρίας.

Μπορεί κανείς να καταλάβει ότι το Τώρα εκφράζει τον επείγοντα χαρακτήρα των αλλαγών που πρέπει να αναληφθούν, προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα φλέγοντα θέματα των ακραίων καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης, λόγω των συνθηκών διατάραξης της κλιματικής, θερμικής και ενεργειακής σταθερότητας.

Αυτές οι αλλαγές κινούνται πέρα από το πλαίσιο των συνηθισμένων μέτρων που λαμβάνονται στις περιπτώσεις αυτές, αλλά απαιτούν τώρα ένα ευρύτερο και ανώτερο επίπεδο οργάνωσης-επίλυσης προβλημάτων με την απρόβλεπτη μορφή που εμφανίζονται.

Ο χρόνος πλέον δεν είναι ο συνήθης χρόνος της δουλειάς (business as usual), όπως την ξέρουμε με τις αναμενόμενες αρρυθμίες του ράβε-ξήλωνε, λίγο από δω και λίγο από κει, πλατσουρίζοντας σε όλα και τελικά σε τίποτα. Όλα μένουν τα ίδια αφήνοντας πίσω εγκαταλελειμμένα οικοδομήματα, βιτρίνες πρόσοψης χωρίς θεμέλια υποστήριξης. Από τις οποίες γειτονιές θα έπρεπε να αρχίζει κάθε κατασκευή.

Με άλλα λόγια δε βρισκόμαστε πλέον στο χρόνο της ομοιόμορφης, αδιατάρακτης ρουτίνας προβλέψιμων εξελίξεων. Σε μια διαδοχή κληρονομικών, ολιγαρχικών εξουσιών κάθε μορφής πάνω στους πολίτες – σε μια πορεία πτώχευσης της ίδιας της δημοκρατίας. Αντίθετα πρόκειται για έναν άλλο χρόνο διαφορετικό, ώστε να απελευθερωθούν υπόγειες δυνάμεις που ασφυκτιούν στη στασιμότητα χωρίς ευκαιρίες ζωής.

Αυτός είναι ο χρόνος που δεν πρόκειται ποτέ να κατανοήσει ο κ. Μπακογιάννης, πόσο μάλλον να τον αξιοποιήσει. Δεν πρόκειται μόνο για κάποια άστοχη επιλογή – όπως ο ίδιος αναγνωρίζει – με ενέργειες σε ένα στιγμιαίο χρόνο υπό έλεγχο.

Αλλά είναι ενέργειες σε έναν πολιτικό χρόνο-χώρο, που έχει πλέον ξεπεραστεί από τις εξελίξεις.

Για τους λόγους αυτούς η χρήση του Τώρα ως προμετωπίδα της Αθήνας (Αθήνα Τώρα), θέλει να σημειώσει αυτή την μετάβαση από τον χρόνο-χώρο επιδερμικής αντιμετώπισης των πραγμάτων χωρίς αντίκρισμα, σε ένα χώρο-χρόνο με άλλα διακυβεύματα, όπως είναι η βιωσιμότητα, η ασφάλεια στις νέες συνθήκες με ελευθερία-δικαιώματα, ο συνδυασμός τεχνολογικών λύσεων με το κοινωνικό πρόσωπο σε θέματα καθημερινής ζωής, η καθαριότητα στην πόλη, οι συγκοινωνίες η αποκομιδή-ανακύκλωση, ο αγώνας για τη διαφύλαξη και διεύρυνση του δημόσιου χώρου και του πράσινου, η πολιτισμική-μαθησιακή διαδικασία κοντά σε κάθε πολίτη Δια Βίου. Θέματα-προτεραιότητες, επεξεργασμένες στο πρόγραμμα Αθήνα Τώρα.

Ο χρόνος του Τώρα είναι τελικά ο χρόνος που μπορούν οι ξεχασμένες γειτονιές, η υποτιμημένη καθημερινότητα, η πόλη ως σύνολο, να ξανακερδίσει, ανακτώντας τις προοπτικές που της έχουν αφαιρεθεί.

Ο χρόνος του Τώρα είναι χρόνος ανατροπής. Όπως προκύπτει από την ιστορική διαδρομή, συνδέεται πάντα με μια υπέρβαση από μια φάση σε μια άλλη διαφορετική.

Το Τώρα, είναι το Δικαίωμα διεκδίκησης στην πόλη, να προχωρήσουμε πέρα από τη φθορά των ανεκπλήρωτων διακηρύξεων, των χαμηλών προσδοκιών της αναποτελεσματικής διαχείρισης. Είναι το Δικαίωμά μας να διεκδικούμε μια διαφορετική πόλη, συμμετοχική, ασφαλή, πράσινη και δημιουργική για όλους χωρίς αποκλεισμούς.

(Ο Χάρης Δούκας είναι υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων)