Για πολλούς, που γίνονται εύκολα αποδέκτες του «κοινωνικού αυτοματισμού», οι κινητοποιήσεις των αγροτών είναι και αδικαιολόγητες, αλλά και αναμενόμενες. Μιλούν για την συνήθη «επαναστατική γυμναστική» των αγροτών κάθε χειμώνα και ανασύρουν από το παρελθόν επιχειρήματα περί δήθεν «χαϊδεμένων» παιδιών που έχουν φάει με χρυσά κουτάλια πολλά δισ. ευρώ ευρωπαϊκών κονδυλίων.
Όλοι αυτοί βέβαια προφανώς και δεν γνωρίζουν τι σημαίνει να είσαι αγρότης και να παλεύεις όχι μόνο με τις αντιξοότητες του καιρού και τα στοιχεία της φύσης, τι σημαίνει να κλέβουν τους κόπους σου οι μεσάζοντες, αλλά και οι μεγάλες επιχειρήσεις σε βιομηχανία και λιανεμπόριο και να αισχροκερδούν από τον δικό σου ιδρώτα.
Η κυβέρνηση, όμως, δεν δικαιολογείται να αντιμετωπίζει με απαξιωτικό τρόπο τους αγρότες και επί της ουσίας να τους αποκαλεί και αχάριστους που ζητούν λύση στα πραγματικά και τεράστια προβλήματα τους, ιδιαίτερα φέτος που στο Θεσσαλικό κάμπο οι θεομηνίες επέφεραν ολοκληρωτική καταστροφή σε υποδομές και καλλιέργειες.
Γιατί αυτό είναι το συμπέρασμα από τη χθεσινή σύσκεψη στο Μαξίμου υπό τον πρωθυπουργό. Η κυβέρνηση κατά την πάγια τακτική της έκανε καταγραφή των προβλημάτων, αλλά από μέτρα στήριξης κανένα απολύτως. Γιατί, όπως διέρρεαν από το Μαξίμου ήδη έχουν κάνει πολλά για τους αγρότες!
Αυτή η στάση αν μη τι άλλο είναι προκλητική και μπορεί να ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου. Γιατί ειδικά φέτος οι αγρότες βρίσκονται σε εξαιρετικά δεινή θέση. Ούτε καν τις αποζημιώσεις που τους είχε τάξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη για τις καταστροφές από τις θεομηνίες δεν έχουν λάβει, ενώ τους χρωστούν και από παλιές καταστροφές με τον ΕΛΓΑ να δηλώνει ότι το ταμείο είναι μείον.
Και φέτος, επιπρόσθετα, τα αιτήματα των αγροτών που βρίσκονται στους δρόμους, είναι άκρως δίκαια αλλά και αναγκαία για να συνεχίσουν να καλλιεργούν τη γη τους.
Ζητάνε, τις αποζημιώσεις τους από τον ΕΛΓΑ, έργα υποδομής για την προστασία από τα καιρικά φαινόμενα, μείωση του κόστους παραγωγής και ιδιαίτερα αφορολόγητο πετρέλαιο, κίνητρα για την αύξηση μεγέθους των αγροτεμαχίων τους, μέσω ανταλλαγών, για να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί.
Αυτά είναι τα αιτήματα των αγροτών προς την κυβέρνηση και είναι απόλυτα δίκαια. Δεν ζητάνε ούτε ελεημοσύνη, ούτε χάρες.
Αλλά η κυβέρνηση Μητσοτάκη περί άλλων τυρβάζει. Και πρωτίστως, αυτό που δεν θέλει να δει είναι ότι αγροτικές κινητοποιήσεις, φέτος, δεν πραγματοποιούνται μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και εν πολλοίς τα αιτήματα των Ευρωπαίων αγροτών είναι κοινά.
Αλλά και εκεί οι αποτυχημένες και κάτω των προσδοκιών των πολιτών ηγεσίες κάνουν τα ίδια με την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αγνοούν τους αγρότες τους.
Αγνοούν όλους αυτούς τους σκληρά εργαζόμενους -και πέραν των προαναφερομένων- τους έχουν προδιαγράψει τον αργό τους θάνατο, με την σταδιακή μείωση των καλλιεργούμενων εκτάσεων και της παραγωγής τους, που αποφάσισε η ΕΕ το καλοκαίρι που μα πέρασε, με αιτιολογία την οικολογική μετάβαση και την «πράσινη συμφωνία».
Και μάλιστα αν δεν τηρήσουν αυτές τις καταστροφικές αποφάσεις, τους κόβουν και τις επιδοτήσεις άμεσα.
Εν κατακλείδι τους σπρώχνουν να βγουν με τα τρακτέρ τους στους δρόμους και να παλέψουν για την επιβίωση τους.
