Πήγε λοιπόν ο πρωθυπουργός στο υπουργείο Εργασίας και μεταξύ άλλων επανέλαβε τη δέσμευση του για την διαμόρφωση του κατώτατου μισθού των εργαζομένων στα 950 ευρώ στο τέλος της τετραετίας της διακυβέρνησης του.
Δεν χρειάζονται και ιδιαίτερες γνώσεις για να κατανοήσει ο κάθε εργαζόμενος ότι πρόκειται για αυξήσεις κοροϊδία.
Σήμερα εν έτη 2024 ο κατώτατος μισθός βρίσκεται στα 830 ευρώ. Η κυβέρνηση αν δεν υπάρξουν πρόωρες εκλογές έχει άλλα τρία χρόνια στο τιμόνι της χώρας. Από τα 830 στα 950 ευρώ η αύξηση σε βάθος τριετίας (δηλαδή το 2027) είναι 120 ευρώ. Δηλαδή κατ’ έτος, 40 ευρώ το μήνα. Και αυτά μικτά. Καθαρά, μετά την αφαίρεση ασφαλιστικών εισφορών και φόρων, η μηνιαία αύξηση είναι αισθητά χαμηλότερη και σε κάθε περίπτωση δεν ξεπερνά το 1 ευρώ την ημέρα.
Και αυτά την περίοδο που ο πληθωρισμός κατατρώει τα εισοδήματα των καταναλωτών, με την ακρίβεια στα τρόφιμα, στα είδη νοικοκυριού, στα καύσιμα, στα ενοίκια και στις υπηρεσίες να βρίσκεται εκτός ελέγχου.
Αν νομίζει ο πρωθυπουργός ότι με 1 ευρώ την ημέρα αύξηση οι εργαζόμενοι μπορούν να ανταπεξέλθουν στις αυξήσεις που αντιμετωπίζουν για την κάλυψη των καθημερινών αυξημένων λόγω της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας αναγκών του, προφανώς και αυταπατάται.
Όπως δείχνει και να βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου όταν υποστηρίζει πως «στο υπουργείο Εργασίας έχει γίνει σπουδαία δουλειά όλη την πενταετία, η οποία αποτυπώνεται στη μείωση της ανεργίας, στη δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας, αλλά και στη βελτίωση του εργασιακού περιβάλλοντος, έχοντας πάντα ως πρώτο στόχο την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων».
Δυστυχώς οι εργαζόμενοι δεν βλέπουν τίποτα απ’ όλα αυτά που υποστηρίζει ο πρωθυπουργός. Οι άνεργοι είναι σχεδόν ένα εκατομμύριο και η Ελλάδα αρνητική πρωταθλήτρια (μαζί με την Ισπανία) στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην ανεργία.
Όσο για τη δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας, που υποστηρίζει ο πρωθυπουργός, οι περισσότερες είναι εποχιακές και φυσικά κακοπληρωμένες.
Τέλος για τον ισχυρισμό του για βελτίωση του εργασιακού περιβάλλοντος και προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων, ούτε λόγος. Στην Ελλάδα επικρατεί εργασιακός μεσαίωνας με επαναφορά ακόμη και 6ημερης εργασίας, εξαίρεσης των διαλειμμάτων από το ωράριο και φυσικά άθλιων συνθηκών ιδιαίτερα στον τουριστικό τομέα, αλλά όχι μόνο.
