Και την μεγάλη ευθύνη για τον τερματισμό του πολέμου την έχουν τόσο οι ίδιες οι αντιμαχόμενες πλευρές το Ισραήλ και η Χαμάς, όσο και οι σύμμαχοι τους οι ΗΠΑ και η Δύση από την πλευρά του Ισραήλ και το Ιράν και οι πληρεξούσιοι του από την πλευρά των Παλαιστινίων.
Τη δεδομένη στιγμή αυτό που φοβίζει ολόκληρο τον πλανήτη είναι μια πολεμική απάντηση από μέρους του Ιράν εναντίον του Ισραήλ ως αντίποινα για τη δολοφονία του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια στην Τεχεράνη, καθώς και του δεύτερου στην ιεραρχία της Χεζμπολάχ Φουάτ Σουκρ, αλλά επιπροσθέτως και η φημολογούμενη επίθεση από την πλευρά του Ισραήλ εναντίον του Ιράν πριν η Τεχεράνη προλάβει να χτυπήσει πρώτη.
Ό,τι και από τα δυο και αν συμβεί θα είναι καταστροφικό και το μόνο που θα προκαλέσει είναι να δυναμιτίσει περεταίρω στην εύφλεκτη κατάσταση στη Μέση Ανατολή, με τις αντιμαχόμενες πλευρές να ηττώνται άπασες.
Και ίσως ο μεγαλύτερος χαμένος να είναι και πάλι ο Παλαιστινιακός λαός καθώς το ζήτημα της δημιουργίας επιτέλους ενός Παλαιστινιακού κράτους θα μετατεθεί στις καλένδες, οι οποίες μάλιστα θα είναι και ματωμένες.
Το άκρως ανησυχητικό είναι ότι ακόμη και οι Ηνωμένες Πολιτείες που θα μπορούσαν να μεσολαβήσουν - έστω και μεροληπτώντας υπέρ του Ισραήλ- για μια κατάπαυση του πυρός όχι μόνο εναντίον της Χαμάς, αλλά και κατευναστικά προς το Ιράν, δεν φαίνεται αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο να έχουν αυτή την δυνατότητα.
Και ο λόγος δεν είναι άλλος από το ότι στην ηγεσία της υπερδύναμης βρίσκεται ο Τζο Μπάιντεν, ένας ηγέτης απαξιωμένος ακόμη και από τους συμμάχους του.
Είναι ενδεικτική η είδη που μετέδωσαν ισραηλινά μέσα ενημέρωσης πως ο Μπάιντεν σε τηλεφωνική συνομιλία του με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου έφτασε μέχρι του σημείου να τον καλέσει να σταματήσει να τον κοροϊδεύει, όταν ο τελευταίος του είπε ότι σκοπεύει να προχωρήσει τις διαπραγματεύσεις για ειρηνευτικές συνομιλίες με το Χαμάς.
Και το ξέσπασμα του Μπάιντεν ήταν απολύτως φυσιολογικό, καθώς τα λόγια του Νετανιάχου είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με τις πράξεις του, ενώ και ο κόσμος «βοά» ότι από τη στιγμή που ο Αμερικανός πρόεδρος αποσύρθηκε από την εκ νέου διεκδίκηση της Προεδρίας των ΗΠΑ, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός ξεκίνησε μια νέα επιθετική δράση που φυσικά δεν οδηγεί σε ειρηνευτικές συνομιλίες.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που δεν πρέπει να συμβεί είναι η κλιμάκωση του πολέμου στη Μέση Ανατολή, γιατί εγκυμονεί κινδύνους από περιφερειακή σύγκρουση να εξελιχθεί σε παγκόσμιο πόλεμο, Ό,τι ακριβώς συμβαίνει και με τη σύγκρουση Ρωσίας και Ουκρανίας.
Ακόμη και τώρα θα πρέπει να βρεθούν λύσεις δια της διπλωματικής οδού, για να λήξει επιτέλους το Παλαιστινιακό ζήτημα που εκκρεμεί δεκαετίες ολόκληρες, χωρίς μεροληψίες για το ποιος θεωρητικά είναι «σύμμαχος» που εξυπηρετεί συμφέροντα και ποιος «βαφτίστηκε» εχθρός ή έστω μη «χρήσιμος» τοποτηρητής συμφερόντων . Και το ίδιο ισχύει και για τη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας.
