Μια ταξιαρχία Ουκρανών στρατιωτών υποστηριζόμενη από τεθωρακισμένα οχήματα που έχει προμηθεύσει η Δύση στο Κίεβο, καθώς και drones κατάφερε να μπει σε βάθος δέκα χιλιομέτρων σε ρωσικό έδαφος, δίνοντας έτσι, τουλάχιστον επικοινωνιακά, μια νέα διάσταση στο Ρωσο-ουκρανικό πόλεμο. Γιατί επί της ουσίας οι Ρώσοι είναι αυτοί που «κερδίζουν»« μέχρι στιγμής στον πόλεμο, αν μπορεί κανείς να μιλάει για κερδισμένους και χαμένους.
Το περίεργο στην υπόθεση είναι ότι οι ΗΠΑ δηλώνουν πως δεν είχαν ενημερωθεί από το Κίεβο για την πολεμική του αυτή πρωτοβουλία και μάλιστα διεμήνυσαν ότι θα ζητήσουν εξηγήσεις από τον Ζελένσκι.
Είναι αλήθεια πως αιφνιδιάστηκαν οι Αμερικάνοι από την πρωτοβουλία αυτή του Ζελένσκι να επιτεθεί στη Ρωσία; Προφανώς κα δεν πρόκειται να το μάθουμε, τουλάχιστον σύντομα.
Η επίθεση πραγματοποιήθηκε, πάντως, την ώρα που η προσοχή των ΗΠΑ είναι στραμμένη στη Μέση Ανατολή και οι προσπάθειες τους εστιάζονται στην αποτροπή ενός Ιρανικού χτυπήματος στο Ισραήλ. Γι’ αυτό άλλωστε όπως έγινε γνωστό την Πέμπτη ήδη προσγειώθηκαν στο Ισραήλ τα «αόρατα» υπερσύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη Raptor-22, με στόχο να σταλεί ένα ηχηρό μήνυμα στο Ιράν, πως οι ΗΠΑ είναι έμπρακτα στο πλευρό του Νετανιάχου.
Και τα δυο μέτωπα του πολέμου, λοιπόν είναι ακόμη ανοιχτά και όλα δείχνουν ότι δεν πρόκειται να κλείσουν.
Και πως άλλωστε να τερματιστούν οι πόλεμοι όταν εκτός από τις ΗΠΑ, πολεμοχαρείς διαθέσεις επιδεικνύει και η Ευρώπη;
«Πιστεύουμε ότι η Ουκρανία διεξάγει έναν νόμιμο αμυντικό πόλεμο εναντίον μιας παράνομης επίθεσης», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Πίτερ Στάνο, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
«Και στο πλαίσιο αυτού του νόμιμου δικαιώματος άμυνας, η Ουκρανία έχει το δικαίωμα να πλήξει τον εχθρό όπου κρίνει απαραίτητο: στο έδαφός της, αλλά και στο έδαφος του εχθρού», πρόσθεσε.
Την ίδια στιγμή η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η Ε.Ε., δήλωσε πως η ΕΕ έχει δώσει συνολικά μέχρι τώρα 108 δισεκατομμύρια ευρώ για να βοηθήσει την Ουκρανία στον πόλεμο με τη Ρωσία.
Με τέτοιες ενέργειες που αποσκοπούν στην ενίσχυση των πολεμικών συγκρούσεων και κυρίως με την πλήρη άρνηση της Δύσης να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τον Πούτιν, αλλά και τον Νετανιάχου, οι πόλεμοι σίγουρα δεν θα σταματήσουν.