Γιάννης Τριήρης: «Αβάντα» ή παγίδα το αντιπολιτευτικό κενό;

Γιάννης Τριήρης: «Αβάντα» ή παγίδα το αντιπολιτευτικό κενό;
Τετάρτη, 28/08/2024 - 08:04

Ο νέος εσωκομματικός πόλεμος που ξέσπασε στον ΣΥΡΙΖΑ μετά τη χθεσινή πρωτοβουλία Κασσελάκη να αλλάξει τον πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη εσωστρέφεια και κατά συνέπεια σε βαθύτερη κρίση το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Επιπροσθέτως, με δεδομένη την αναταραχή που επικρατεί στο έτερο «μεγάλο» κόμμα της αντιπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ, λόγω των επικείμενων εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη νέου προέδρου, δίνουν στο κυβερνών κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη μια πραγματικά πρωτοφανή για τα πολιτικά χρονικά της χώρας «αβάντα» να κυβερνά χωρίς κανένα έλεγχο , καθώς δεν έχει ουσιαστική αντιπολίτευση.

Το ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη διάγει μια από τις ευκολότερες περιόδους της διακυβέρνησης της, ωστόσο, δεν πρέπει να την εφησυχάζει. Κάποια στιγμή η εύνοια της τύχης σταματά και τότε η κατάσταση μπορεί να αλλάξει άρδην και μάλιστα σε πολύ σύντομο χρόνο.

Γιατί η ίδια η ζωή και η κοινωνία φροντίζουν να καλύπτουν τα κενά που δημιουργούνται, παντού. Και στην πολιτική. Αντιπολίτευση στη Βουλή λοιπόν μπορεί να μην υφίσταται λόγω των προβλημάτων των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά η ουσιαστική αντιπολίτευση συνήθως γίνεται από τους ίδιους τους πολίτες.

Και η κοινωνία είναι απελπισμένη από την αλαζονική διακυβέρνηση Μητσοτάκη, με το πρόσχημα της εκλογικής νίκης του 41%. Και έτσι όπως του το έδωσε έτσι κάλλιστα μπορεί να του το πάρει πίσω.

Σύμφωνα με τους δημοκρατικούς μας κανόνες μπορεί να αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας ένα κόμμα ακόμη και όταν δεν έχει την απόλυτη πλειοψηφία, αλλά την ισχυρή μειοψηφία (αυτό ακριβώς είναι και το 41% που επικαλείται ο πρωθυπουργός).

Ο εκλογικός μας νόμος, όμως, προβλέπει ότι από κάποιο ποσοστό και κάτω (περί το 38%) αυτή η ισχυρή μειοψηφία δεν δίνει τη δυνατότητα σε όποιο κόμμα την κατακτήσει να κάνει αυτοδύναμη κυβέρνηση.

Και το εκλογικό αποτέλεσμα των πρόσφατων ευρωεκλογών με τη Νέα Δημοκρατία στο 28% έδειξε ότι το συντηρητικό νεοφιλελεύθερο και ελιτίστικο κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, απέχει πλέον πολύ (δέκα ολόκληρες μονάδες) από αυτό το ποσοστό που μπορεί να του δώσει εκ νέου αυτοδυναμία.

Δεν πρέπει λοιπόν να επιχαίρει η κυβέρνηση για την κακή κατάσταση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ούτε να εφησυχάζει. Το ότι δεν της ασκείται η πρέπουσα αντιπολίτευση θεσμικά στη Βουλή δεν σημαίνει ότι οι πολίτες της δίνουν συγχωροχάρτι για τα μεγάλα λάθη της και τις καταστροφικές πολιτικές της, στην κοινωνία, την οικονομία και την ίδια την Δημοκρατία.

Όσο υπάρχει αντιπολιτευτικό κενό στη Βουλή, αυτό θα συμπληρώνεται από την ίδια την κοινωνία, μέχρι να συμπληρωθεί θεσμικά. Η έλλειψη ουσιαστικής αντιπολίτευσης δεν αποτελεί παρά μια πρόσκαιρη «αβάντα» για την κυβέρνηση που τελικά μπορεί να αποδειχτεί παγίδα.