Είναι και οι ίδιες οι διεθνείς εξελίξεις που καταδεικνύουν ότι ο Τούρκος πρόεδρος μπορεί να κερδίζει εντυπώσεις και να καταφέρνει να «περνάει» τις θέσεις του, δυναμώνοντας έτσι και την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας που χωρίς αμφιβολία είναι άκρως επιθετική προς τα εθνικά μας συμφέροντα.
Ακόμη και τις εξελίξεις στη Συρία κατάφερε να εκμεταλλευτεί ο Ερντογάν τόσο επί της ουσίας με την ανατροπή του εχθρού του Μπασάρ αλ Άσαντ , όσο και σε επικοινωνιακό επίπεδο, καθώς του δόθηκε η ευκαιρία να εκμαιεύσει από την ισχυρότερης χώρας της Ευρώπης , τη Γερμανία, επαίνους και αναγνώριση ως σημαντικός παίχτης σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.
Όπως έγινε γνωστό, ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς και ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέ Ταγίπ Ερντογάν είχαν τηλεφωνική επικοινωνία και συμφώνησαν ότι η πτώση του καθεστώτος Άσαντ αποτελεί «πολύ καλή εξέλιξη» και ότι επιθυμούν να συνεργαστούν για το μέλλον της Συρίας.
Μια άμεση αναγνώριση από τον Σολτς για το ρόλο της Τουρκίας και του Ερντογάν. Και αν πει κανείς ότι πρόκειται για απερχόμενο καγκελάριο, καθώς επίκεινται πρόωρες εκλογές στη Γερμανία, σφάλουν. Γιατί και ο εν δυνάμει νέος καγκελάριος, ο ηγέτης των χριστιανοδημοκρατών του Φρίντριχ Μερτς περιέγραψε τον τούρκο πρόεδρο ως «ακόμη πιο σημαντικό» διαπραγματευτικό εταίρο και ζήτησε στενότερη συνεργασία τόσο της Γερμανίας όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την τουρκική κυβέρνηση.
«Η Τουρκία είναι ισχυρότερη και τώρα θα παίξει ακόμη μεγαλύτερο ρόλο σε ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Γι’ αυτό η καλή συμβουλή προς εμάς και τους Ευρωπαίους θα ήταν ότι τώρα πρέπει να συνεργαστούμε πολύ πιο στενά με την Τουρκία και να φέρουμε πολιτική ειρήνη σε αυτή την περιοχή», δήλωσε ο κ. Μερτς σε τηλεοπτικές του συνεντεύξεις.
Είναι εμφανές λοιπόν πόσο οι εταίροι μας στην ΕΕ –και όχι μόνο- υπολογίζουν τον Ερντογάν , παρά τις αποδεδειγμένες καταπατήσεις του κράτους δικαίου και των ελευθεριών στην Τουρκία και βέβαια των προκλήσεων σε βάρος της Ελλάδας, μιας χώρας μέλους της ΕΕ, αλλά και της Κύπρου επίσης χώρας μέλους της ΕΕ.
Δυστυχώς ιδιαίτερα κατά τη δεύτερη θητεία Μητσοτάκη σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής η χώρα μας δεν μπορεί να διεκδικεί επιτυχίες. Οι πολιτικές κατευνασμού απέναντι στην Τουρκία, αλλά κυρίως το σήμα που δίνουμε ως «δεδομένοι σύμμαχοι» δεν έχει επιφέρει αποτελέσματα.
Αυτή δυστυχώς είναι η πραγματικότητα όσο άβολη και αν είναι για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση του.
