Στις εντελώς άσχετες με το περιεχόμενο του νομοσχεδίου για τα Πλαστικά μιας Χρήσης, αλλά πολύ κρίσιμες τροπολογίες της τελευταίας στιγμής, που ανακοίνωσε αλλά δεν κατέθεσε στη Βουλή ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ), κύριος Χατζηδάκης, στην τελευταία συνεδρίαση της Επιτροπής για το νομοσχέδιο ενσωμάτωσης Οδηγίας της Ε.Ε. για τα Πλαστικά μιας Χρήσης, επικεντρώθηκε ο Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος, σήμερα στη Βουλή.
Σε ένα νομοσχέδιο που η κυβέρνηση χρησιμοποιεί επικοινωνιακά για να επικυρώσει το πράσινο προφίλ της, επιδιώκοντας μάλιστα να κερδίσει και τη συναίνεση της αντιπολίτευσης, ο κύριος Χατζηδάκης επιλέγει να ανακοινώσει ότι θα καταθέσει τροπολογίες, που αποκαλύπτουν την πραγματική πολιτική του ΥΠΕΝ.
Φέρνει διατάξεις που:
- Σχετίζονται άμεσα με το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας αφού τρεις (3) τροπολογίες/διατάξεις σχετίζονται με τις ιδιωτικοποιήσεις των ΛΑΡΚΟ, ΔΕΠΑ, ΔΕΔΔΗΕ
- Φανερώνουν την προχειρότητα και το «ράβε ξήλωνε» της κυβέρνησης, αφού τροποποιεί πρόσφατα ψηφισμένες, δικές της διατάξεις σε πολλά προηγούμενα νομοσχέδια, ακόμα και στο πρόσφατο νομοσχέδιο για την ηλεκτροκίνηση, κάτι που επιβεβαιώνεται και από τη συζήτηση για τα πλαστικά μιας χρήσης.
«Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να στηρίξουμε ένα νομοσχέδιο που περιλαμβάνει διατάξεις που ξεπουλάνε δημόσια περιουσία, κάτι που επιχειρείτε μάλιστα να περάσει με διαδικασία fast track, ως τροπολογία, ειδικά στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ. Πάρτε πίσω τις τροπολογίες. Μη μάς ζητάτε αρχικά να συναινέσουμε και να ψηφίσουμε μία Οδηγία που είχαμε επεξεργαστεί εμείς στην ΕΕ κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και την ίδια στιγμή φέρνετε από την πίσω πόρτα το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας. Γνωρίζουμε ότι οι ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας είναι οι αγαπημένες πολιτικές του κυρίου Χατζηδάκη, αλλά αυτό παραπάει. Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ πουλάει κυριολεκτικά ό,τι μπορεί ακόμη και όσα καταφέραμε να σώσουμε μέσα στο μνημόνιο, όπως και υποδομές (ΔΕΔΔΗΕ) που δεν είχαν προτείνει να πουληθούν ούτε οι δανειστές.
Μοναδικά ακόμη αποτελέσματα, μέχρι τώρα, της πολιτικής του κυρίου Χατζηδάκη στην ενέργεια είναι πανάκριβο ρεύμα και βολέματα κολλητών με γαλάζια golden boys στις ενεργειακές εταιρίες ακόμη και στον προς πώληση ΔΕΔΔΗΕ.
Με την επιλογή σας να καταθέσετε τόσο σοβαρές και τόσο άσχετες με την Οδηγία για τα Πλαστικά μίας Χρήσης τροπολογίες απαξιώνετε και υποτιμάτε και την ίδια τη νομοθετική πρωτοβουλία. Σε μία προσπάθεια να δικαιολογηθείτε για την κατάθεση τόσο σημαντικών νομοθετημάτων ως τροπολογιών, κατά παράβαση κάθε κοινοβουλευτικής δεοντολογίας, μάς είπατε ότι η ιδιωτικοποίηση, στην ουσία των πάντων, συμπεριλαμβανόταν στις προγραμματικές σας δηλώσεις. Αυτό δηλαδή σας νομιμοποιεί να αποφεύγετε τη διαβούλευση για τόσο σημαντικά ζητήματα; Θα είναι απαράδεκτη η επιλογή σας να προχωρήσετε στη νομοθέτηση με τροπολογίες εκ των υστέρων και μετά τη λήξη όλων των συνεδριάσεων των επιτροπών.
Η τακτική σας με τις τροπολογίες μείζονος σημασίας, που γίνεται σε κάθε νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ, με την κλασσική σας συνταγή, Παρασκευή βράδυ, αποδεικνύει ότι είναι δική σας πολιτική βούληση και απόφαση να αναιρέσετε στην ουσία όλη τη συζήτηση που έχουμε κάνει αυτές τις μέρες στις Επιτροπές της Βουλής για τα Πλαστικά μιας Χρήσης, για την ανακύκλωση και την κυκλική οικονομία. Η κυβέρνηση είναι πιστή μόνο στην τακτική ράβε-ξήλωνε με μόνο στόχο να τα πουλήσετε όλα.
Μάς καλέσατε ακόμη να πάμε όλοι μαζί, να δείξουμε μία συναινετική στάση και να συμφωνήσουμε όλοι οι πολιτικοί χώροι σε μια μείζονα μεταρρύθμιση που αφορά τα πλαστικά μιας χρήσης. Και το ζητάτε εσείς που όταν ήσασταν αντιπολίτευση δεν στηρίξατε καμία μεταρρύθμιση. Δεν ψηφίσατε ούτε τους τους δασικούς χάρτες. Αλλά πως γίνεται να μάς ζητάτε να πάμε όλοι μαζί όταν εσείς οι ίδιοι δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε μεταξύ σας; Όταν το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δεν συμφωνεί με το Υπουργείο Εσωτερικών σχετικά με την ανακύκλωση; Όταν επίσημα στον Κοινοβουλευτικό Έλεγχο η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ παραδέχεται ότι δεν γνωρίζει το αρμόδιο Υπουργείο και ο αρμόδιος Οργανισμός Ανακύκλωσης τις πρωτοβουλίες και τα «πιλοτικά» έργα ανακύκλωσης που υλοποιεί το ΥΠΕΣ, χωρίς να έχει αρμοδιότητα. Ούτε μεταξύ σας δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε. Και θέλετε μετά εμείς να καταθέσουμε προτάσεις για τα πλαστικά και την ανακύκλωση. Εμείς το κάνουμε αλλά δεν λαμβάνουμε καμία απάντηση γιατί δεν έχετε καμία επεξεργασία.
Η Οδηγία για τα πλαστικά μίας χρήσης είναι μία κρίσιμη και ουσιαστική μεταρρύθμιση στην επεξεργασία της οποίας συμμετείχαμε και εμείς. Η κοινωνία όμως δεν μπορεί να πληρώνει τη λογική που έχετε «βλέπουμε και κάνουμε» και «ράβε-ξήλωνε». Μας ζητάτε να στηρίξουμε ένα νομοσχέδιο γιατί έχει ωραίο τίτλο; Τι ακριβώς όμως έχετε κάνει εσείς;
-Έχετε δημιουργήσει ένα αλαλούμ στην αγορά
Προεξαγγείλατε την κατάργηση των Πλαστικών μιας Χρήσης για τον Ιούνιο του 2020, αλλά μετά το πήρατε πίσω γιατί ανακαλύψατε ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί βάσει της ίδιας της Οδηγίας και των κατευθύνσεων της Ευρώπης. Στο μεταξύ, δημιουργήσατε αλαλούμ στην αγορά και στην παραγωγή και δώσατε ευκαιρίες για στρεβλώσεις. Εχθές μόλις, παραδεχτήκατε πως ό,τι συζητάμε σήμερα μπορεί να αλλάξει σε ενάμιση μήνα βάσει των κατευθυντήριων γραμμών (guidelines) της Ε.Ε., άρα προ-νομοθετείτε δημιουργώντας κινδύνους για την κοινωνία και πανικό στην αγορά και στην παραγωγή. Θεωρείτε ότι είναι πείραμα να παίζετε με τον κίνδυνο χρεωκοπίας των επιχειρήσεων;
-Δεν μας ζητάτε να ψηφίσουμε ένα νομοσχέδιο αλλά ένα ευχολόγιο
Μας λέτε να είμαστε θετικοί και να εμπιστευτούμε τις καλές σας προθέσεις και ότι θα ανακοινώσετε κάποια στιγμή στο μέλλον μέτρα για την κυκλική οικονομία, για τη στήριξη των κλάδων στη μετάβαση, για το ποια πλαστικά τελικά εντάσσονται. Αυτό το ευχολόγιο που ακούμε, που όλα είναι μόνο υποσχέσεις αλλά δεν έχετε κάνει ούτε μία κίνηση μέχρι τώρα, θα μπορούσε να είναι μόνο εκπομπή στην τηλεόραση «Κάνε μία ευχή» και όχι νομοσχέδιο.
Παίζετε παιχνίδια στην πλάτη των επιχειρήσεων, παίζετε ακόμη και με τη μελλοντική τους βιωσιμότητα, με τις θέσεις εργασίας. Της βιομηχανίας πλαστικού, της εστίασης, αναψυχής, του τουρισμού. Κυρίως όμως κάνετε ζημιά και στις πολιτικές πρόληψης και στις καταναλωτικές συμπεριφορές, γιατί οι ίδιοι οι καταναλωτές δεν ξέρουν που θα στραφούν. Και τελικά αυτό που θα πετύχετε είναι να μην έχει η κοινωνία εμπιστοσύνη στις αλλαγές που χρειάζονται, ούτε η κοινωνία της ανακύκλωσης.
