Η πρόταση του Γερμανού Καγκελαρίου για λήψη των αποφάσεων σε τομείς της εξωτερικής και της άμυνας με πλειοψηφία, προκαλεί έντονες συζητήσεις, αλλά δείχνει και τα αδιέξοδα που υπάρχουν στη γηραιά ήπειρο.

Η κατάργηση του βέτο στους κρίσιμους αυτούς τομείς αποτελεί στόχο των μεγάλων δυνάμεων της ΕΕ, κυρίως του Βερολίνου, εδώ και χρόνια, ωστόσο η ευκαιρία να τεθεί με τόση «επισημότητα» οφείλεται στην κατάσταση παράλυσης που βρίσκεται η Ευρώπη.

Η ενεργειακή κρίση που ήρθε να προστεθεί στα όσα άφησε πίσω της η πανδημία και ο πόλεμος Δύσης- Ανατολής στην Ουκρανία που γίνεται δι΄αντιπροσώπων και που δεν πρόκειται να τελειώσει σύντομα, εντείνει τις φυγόκεντρες δυνάμεις που έχει ήδη δημιουργήσει στην Ευρώπη η κακή δομή πάνω στην οποία ιδρύθηκε το ευρώ.

Η πρόταση Σολτς, ωστόσο, για κατάργηση της ομοφωνίας σε θέματα που αφορούν τον πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας του κράτους-μέλους, δείχνει μπροστά σε τι διλήμματα βρίσκεται η Ευρώπη:

- Για την κατάργηση της ομοφωνίας απαιτείται να υπάρξει ...ομοφωνία!

-Για την κατάργηση της ομοφωνίας απαιτείται η αναθεώρηση των ιδρυτικών συνθηκών της ΕΕ.

Μόνο και μόνο από αυτά, καταλαβαίνετε ότι θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου! Δύσκολα θα βρεθεί άκρη! Από την άλλη, κοινή είναι η πεποίθηση πως η ΕΕ δεν πάει όπως είναι, ιδίως σε μια εποχή που η εντονότερη κρίση απαιτεί γρήγορες αποφάσεις.

Για την Αθήνα το θέμα είναι μείζον. Πώς μια μικρή χώρα, που τα σύνορά της είναι εξωτερικά σύνορα της ΕΕ θα εκχωρήσει τη δυνατότητα του βέτο; Μπορεί να υπάρχουν ανταλλάγματα τέτοια που θα είναι ικανά να οδηγήσουν σε άλλη θέση;

Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν -για όλους!