Απίστευτο και όμως αληθινό! Η πολιτική της Ευρώπης (ως ουρά των Ηνωμένων Πολιτειών) στον Πόλεμο στην Ουκρανία και την ενεργειακή κρίση, αντί να πλήττει τους αντιπάλους της και να βοηθά την ίδια, βοηθά τους αντιπάλους της και πλήττει την ίδια!
-Οι κυρώσεις προς τη Ρωσία λειτουργούν αντίστροφα. Η Μόσχα ότι σταμάτησε να διοχετεύεται στα διυλιστήρια της γηραιάς ηπείρου το έστρεψαν σε άλλες κατευθύνσεις, πρωτίστως στις ασιατικές αγορές.
-Έως τώρα η Ευρώπη γεμίζει τα ταμεία της Ρωσίας και, έστω και εμμέσως, τη χρηματοδοτεί στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας!
-Χωρίς πρόβλημα στην οικονομία, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, η Ρωσία μπορεί να πιέζει την Ευρώπη μέσω της ενέργειας μέχρι …εξόντωσης!
-Οι Ηνωμένες Πολιτείες ως ηγέτιδα δύναμη στη Δύση αποτυγχάνουν να βοηθήσουν την Ευρώπη, τη στιγμή μάλιστα που οι ίδιες κερδίζουν ουκ ολίγα από την προώθηση του LNG!
-Με στόχο την απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο η Ευρώπη ξεκινά την εξάρτησή της από τις …Ηνωμένες Πολιτείες, καθιστώντας και για το μέλλον αβέβαιο (ίσως πιο δύσκολο) το όραμα της αυτονομίας της από την Ουάσιγκτον.
-Γίνεται γελοίο στα μάτια των πολιτών της, καθώς έχοντας ανάγκη αποενοχοποιεί «αυτοκρατορίες του κακού» όπως το Ιράν, η Βενεζουέλα που τις είχε στο στόχαστρο, καθώς έχει ανάγκη το πετρέλαιό τους! Το ίδιο, βεβαίως, αυτογελιοποιείται και η Ουάσιγκτον που καθιστά πλέον συνομιλητές της τους διάφορους …Μαδούρους και …Χομεϊνί!
-Αργά αλλά σταθερά δημιουργείται το αντίπαλο στρατόπεδο, με τη συμμετοχή Κίνας, Ρωσίας και αλλά και οι BRICS, με την ανθρωπότητα να εισέρχεται σε μια νέα περίοδο Ψυχρού Πολέμου, που κάποιοι ανόητοι πίστευαν ότι θα έχει τελειώσει με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης! Και αποτελεί ασφαλώς παιχνίδι της μοίρας το γεγονός ότι η ανθρωπότητα εισέρχεται σε νέο Ψυχρό Πόλεμο την εποχή του θανάτου του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, του ηγέτη της περεστρόικα.
Θα μπορούσαμε να σημειώσουμε και άλλα, αλλά η γεωπολιτική κρίση είναι μπροστά μας και οι επιπτώσεις της θα φέρουν πολλές δύσκολες προκλήσεις μπροστά μας.\Προς το παρόν το βέβαιον είναι πως η ηγεσία της Ευρώπης και οι ηγεσίες των κρατών μελών είναι πολύ κατώτερες των περιπτώσεων.
Και το μεγάλο ερώτημα είναι αν η ενεργειακή κρίση θα μετατραπεί και σε ενεργειακή κρίση –και σε ποιο βαθμό- στην ήπειρό μας. Τα πρώτα σημάδια από χώρες μέλη και από την πανθομολογούμενη ανεπάρκεια της ηγεσίας και της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών δεν είναι ευοίωνα!
