Το κοίτασμα φυσικού αερίου Karish στην ανατολική Μεσόγειο, έτσι, έχει πλέον συνδεθεί με το εθνικό σύστημα παραγωγής του Ισραήλ.

Η επιτυχία των πρώτων δοκιμών δεν σημαίνει ότι έχει ξεκινήσει και η παραγωγή φυσικού αερίου. Άλλωστε το συγκεκριμένο κοίτασμα διεκδικείται και από τον Λίβανο και δεν έχει επέλθει ακόμα συμφωνία ανάμεσα στις δύο πλευρές. Τους τελευταίους μήνες ρόλο μεσολαβητή έχουν αναλάβει οι ΗΠΑ, μετά από αίτημα των δύο χωρών.

Ωστόσο η συμβιβαστική πρόταση από Ουάσιγκτον και οι τελευταίες διορθώσεις επάνω σε αυτή που έχουν γίνει από τη Βηρυτό, δεν έχουν βρει ακόμα τη συμβιβαστική λύση που θα απέτρεπε περεταίρω τριβές στην περιοχή.

Το συγκεκριμένο κοίτασμα αποτελεί αντικείμενο διαμάχης, καθώς οι δύο χώρες ισχυρίζονται ότι βρίσκεται στη δική της αποκλειστική οικονομική ζώνη. Προστέθηκε έτσι ένα ακόμα ζήτημα ανάμεσα στο Ισραήλ και στο Λίβανο. Μάλιστα οι δύο χώρες έχουν φτάσει σε σημείο ήπιας σύγκρουσης, αφού τον Ιούλιο το Ισραήλ κατέρριψε πάνω από τη θαλάσσια περιοχή του κοιτάσματος πολλά μη επανδρωμένα αεροσκάφη της Χεζμπολάχ.

Πριν από αυτά τα γεγονότα είχε προηγηθεί σειρά αλληλοκατηγοριών από τη μια πλευρά στην άλλη. Ο πρωθυπουργός του Λιβάνου τον Ιούνιο, Νατζίμπ Μικάτι, είχε κατηγορήσει το Ισραήλ για καταπάτηση του θαλασσίου πλούτου του και προσπάθεια επιβολής τετελεσμένων γεγονότων σε αμφισβητούμενη περιοχή. Μάλιστα είχε χαρακτηρίσει ως «εξαιρετικά επικίνδυνο» τον χειρισμό αυτόν του Ισραήλ.

Ακόμα ο Λιβανέζος Πρόεδρος Μισέλ Αούν, είχε κάνει λόγο για πράξη επιθετικότητας από την πλευρά του Ισραήλ η όποια δραστηριότητα στην περιοχή, την ώρα που βρίσκονταν σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις. Οι δύο χώρες έχουν προτιμήσει να αναζητήσουν λύση στην οριοθέτηση των νότιων θαλάσσιων ζωνών τους μέσω διαπραγματεύσεων και με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ, και όχι να προσφύγουν στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης μετά την υπογραφή συνυποσχετικού.

Παρά τα περιστατικά αυτά οι συζητήσεις των δύο πλευρών συνεχίζονται κανονικά, αν και την προηγούμενη εβδομάδα το Ισραήλ απέρριψε τις τροποποιήσεις του Λιβάνου επί της αμερικανικής πρότασης.

Οι εξελίξεις στην περιοχή αυτή έχουν στρέψει το ενδιαφέρον και της ΕΕ, όχι μόνο για λόγους σταθερότητας και ασφάλειας, αλλά και για λόγους αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης. Το κοίτασμα Karish θα μπορούσε να αποτελέσει μια ακόμη πηγή τροφοδότησης των ευρωπαϊκών κρατών στο μέλλον, καθώς η απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο αποτελεί βασικό μέλημα.