Η Πανελληνία Ομοσπονδία Συλλόγων Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας από Φωτοβολταϊκά (ΠΟΣΠΗΕΦ) σε ανακοίνωσή της επισήμανε πως πλέον όλοι οι μικροί παραγωγοί που συνδέονταν στη Μέση Τάση συμπεριλαμβανομένων αιτήσεων Ενεργειακού Συμψηφισμού (Net-Metering) έχουν αποκλεισθεί από τον ηλεκτρικό χώρο. Είναι άξιο απορίας ο συνεχιζόμενος εμπαιγμός της κυβέρνησης, για ένα θέμα που είχα αναδείξει από την πρώτη στιγμή με την περιβόητη απόφαση της 12ηςΑυγούστου του 2022.
H κυβέρνηση της ΝΔ «αιφνιδίως» ανακάλυψε 8 μήνες μετά την τελευταία τροποποίηση της Υπουργικής Απόφασης περί χορήγησής προτεραιοτήτων, ότι ο ηλεκτρικός χώρος τελείωσε και πως κάτι δεν πήγε καλά στους υπολογισμούς και στο σχεδιασμό της υπουργικής απόφασης. Τελικά με τα βίας θα δοθούν όροι σύνδεσης στην Ομάδα Α’ και τώρα ψάχνει απεγνωσμένα να βρει λύσεις. Είναι σαφές ότι δεν φτάνουν για όλους οι όροι σύνδεσης.
Όπως αναφέρει ο ΠΟΣΠΗΕΦ έργα 250, 500 ή και 1000 ΜW χορηγούνται σε μεγάλες εταιρείες και ομίλους επιχειρήσεων, ενώ μικρές εταιρείες ή καταναλωτές που επιθυμούν να συνάψουν σύμβαση για ένα μικρό Φωτοβολταϊκό στο πλαίσιο του Εικονικού Ενεργειακού Συμψηφισμού (virtual net-metering) δεν δύνανται, λόγω έλλειψης διαθέσιμου ηλεκτρικού χώρου. Είναι αποκαλυπτικό το γεγονός ότι σύμφωνα με στοιχεία του ΑΔΜΗΕ (Απρίλιος 2023) 3.5 GW έχουν δοθεί μόνο σε 10 αυτοτελή έργα.
Ας απαντήσει επιτέλους η επιτελική κυβέρνηση της ΝΔ πώς γίνεται να συνέταξε ο κ. Σκρέκας μια υπουργική απόφαση κεκλεισμένων των θυρών, που τελικά αποδεικνύεται ατελέσφορη, δεδομένου ότι δεν μπόρεσε να επιτελέσει τον σκοπό που ήρθε να ρυθμίσει. Από τις πέντε προβλεπόμενες Ομάδες της Υπουργικής Απόφασης, οι όροι σύνδεσης φτάνουν μόνο για την Α΄ ομάδα. Εύλογα προκύπτει το ερώτημα, όταν σχεδιαζόταν αυτή η απόφαση δεν είχαν υπολογίσει τον ηλεκτρικό χώρο που απαιτείται;
Η κυβέρνηση αποφάσισε πως σχεδόν μοναδικό κριτήριο για την χορήγηση όρων σύνδεσης είναι το μέγεθος του κάθε έργου που φυσικά το κριτήριο μεταβάλλεται ανά γεωγραφική περιοχή για να βολέψει τους ημέτερους.
Δυστυχώς επιβεβαιώθηκε ότι τα τελευταία ελάχιστα GW που είχαν απομείνει στον ηλεκτρικό χώρο δόθηκαν μονομερώς σε λίγους και εκλεκτούς. Η φούσκα έσκασε και χιλιάδες εταιρείες και μικρομεσαίοι παραγωγοί «πήραν το επενδυτικό τους ρίσκο» όπως μας είπε πρόσφατα ο κ. Σκυλακάκης και έχασαν… Μόνο που στη δική τους διακυβέρνηση τα επενδυτικά ρίσκα διαφαίνονται πολύ μεγαλύτερα για τους μικρομεσαίους.
‘Έχω ζητήσει επανειλημμένως: α) άμεση ενίσχυση της αποθήκευσης όχι μόνο μέσω διαγωνισμών, τους οποίους κερδίζουν οι μεγάλες επιχειρήσεις. Πρέπει να απελευθερωθεί η αγορά περισσότερο και να δίνονται έργα αποθήκευσης μικρότερης κλίμακας σε μικρούς επενδυτές, που είναι προφανές ότι δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τις μεγάλες επιχειρήσεις β) γεωγραφική διασπορά έργων ανάλογα με την χωρητικότητα των δικτύων αλλά και τις διαφορετικές κατά τόπου ανάγκες του συστήματος (παραγωγή/κατανάλωση) γ) επιτάχυνση χορήγησης όρων σύνδεσης, που θα προστατεύουν όχι μόνο την ελληνική βιομηχανία αλλά ταυτόχρονα και την ελληνική βιοτεχνία και άλλες μικρές εμπορικές δραστηριότητες καθώς και τους καταναλωτές με αιτήσεις Ενεργειακού Συμψηφισμού. Δεν γίνεται η προστασία να γίνεται μόνο μέσω επιδομάτων δ) διασφάλιση χορήγησης όρων σύνδεσης σε Ενεργειακές κοινότητες, μικρούς παραγωγούς και μικρό-μεσαίες ελληνικές εταιρείες του κλάδου στ) διαφανής διαδικασία χορήγησης όρων σύνδεσης.
Είναι απαραίτητη η επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων που θα έπρεπε να είχαν διασφαλισθεί πριν την έκδοση οποιασδήποτε υπουργικής απόφασης που κατακερμάτισε τον ηλεκτρικό χώρο κατά το δοκούν. Τέλος, σε μια τόσο υπερθερμασμένη αγορά, η κυβέρνηση δεν θέλει να παραδεχθεί ότι απέτυχε πλήρως στην διαχείριση αυτού του πολύτιμου κοινωνικού αγαθού που λέγεται ηλεκτρικός χώρος.
