Τουλάχιστον δέκα κτίρια υπέστησαν τεράστιες ζημιές, ενώ καήκαν αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες.
Για μια ακόμη φορά αναδείχθηκε σε όλο της το «μεγαλείο» η ανικανότητα του «επιτελικού κράτους» και αποδείχθηκε η πλήρης ανεπάρκεια του στην πρόληψη και κατάσβεση δασικών πυρκαγιών.
Αν στις αρχές του καλοκαιριού χωρίς ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες και ισχυρούς ανέμους μια φωτιά μπορεί να απειλεί κατοικημένες περιοχές μέσα στον αστικό ιστό, τότε τα πράγματα είναι εξαιρετικά δυσοίωνα και για την τρέχουσα θερινή περίοδο.
Το ότι δεν θρηνήσαμε θύματα, είναι μεγάλο ευτύχημα, αλλά αυτό δεν απομειώνει τη σοβαρότητα της κατάστασης στον τομέα της δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης στην χώρα μας.
Και το ατυχές είναι ότι τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα και οι εμμονές παραμερίζουν το ρεαλισμό.
Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχουμε θρηνήσει εκατόμβες θυμάτων από φωτιές, όπως η εθνική τραγωδία στο Μάτι, ενώ έχουμε δει να καταστρέφονται πάνω 100.000 στρέμματα πευκοδάσους και 130 κατοικίες στην Πάρνηθα, τον περσινό Αύγουστο. Όπως επίσης τον ίδιο διάστημα το ολοκαύτωμα της Βόρειας Εύβοιας και της Πελοποννήσου.
Και τι έκανε η κυβέρνηση μετά από όλες αυτές τις τραγωδίες. Τίποτε ουσιώδες παρά μόνο σχέδια επί χάρτου.
Στη φετινή σύσκεψη για την αντιπυρική προστασία, αποφασίστηκε να αναλάβει ο στρατός την επιτήρηση των δασών(μέγα λάθος) και να προσληφθούν 500 πυροσβέστες για να ενισχύσουν την ΠΥ και συγκεκριμένα τις Ειδικές Μονάδες Δασικών Επιχειρήσεων, που σήμερα έχουν όλους και όλους μόλις 90 άνδρες.
Αυτή δεν είναι ενίσχυση είναι κοροϊδία. Μια κοροϊδία, που πηγάζει από τις νεοφιλελεύθερες εμμονές της κυβέρνησης να μην γίνονται προσλήψεις στο Δημόσιο τομέα.
Και αντί προσλήψεων ικανού αριθμού πυροσβεστών η κυβέρνηση επέλεξε τη … φιλοξενία στη χώρα μας πυροσβεστών από ξένες χώρες για να συνδράμουν στην κατάσβεση των πυρκαγιών.
Καλοδεχούμενη και ευπρόσδεκτη η βοήθεια τους, αλλά δεν είναι αυτή λύση. Η Πυροσβεστική Υπηρεσία χρειάζεται ουσιαστική ενίσχυση σε προσωπικό και φυσικά σε μέσα πυρόσβεσης για την άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση των πυρκαγιών.
Και βεβαίως δεν είναι μόνο αυτά. Χρειάζονται πολλά περισσότερα όχι μόνο επίπεδο πυρόσβεσης, αλλά και σε επίπεδο πρόληψης των δασικών πυρκαγιών.
Και μάλιστα χιλιοειπωμένα από τους πλέον ειδικούς. Αλλά ποτέ δεν γίνονται.
Καθαρισμοί και διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών στα δάση δεν γίνονται, οι Περιφέρειες και Δήμοι αδρανούν, ο ΑΔΜΗΕ που έχει την ευθύνη για τους πυλώνες της ΔΕΗ δεν προβαίνει στους απαραίτητους καθαρισμούς των μονωτήρων, κρατικές υπηρεσίες και τοπική αυτοδιοίκηση δεν «επικοινωνούν» και δεν συντονίζονται.
Ποια είναι η αιτία: Η έλλειψη πολιτικής βούλησης και η ανικανότητα των υπευθύνων στις πλείστες των περιπτώσεων, χωρίς να απαξιώνεται βέβαια ως αιτία και η κλιματική αλλαγή. Αλλά και γιά αυτή η έλλειψη πολιτικής βούλησης ευθύνεται.
