Βεβαίως τις «συγκυρίες», και συγκεκριμένα στην παρούσα περίοδο τον πόλεμο του Πούτιν στην Ουκρανία, τις εκμεταλλεύονται τα καρτέλ και οι ανεξέλεγκτες «αγορές» και επιδίδονται σε μπαράζ αισχροκέρδειας.
Αλλά τα καρτέλ οι κυβερνήσεις πρέπει να τα εξαρθρώνουν.
Οι νεοφιλελεύθερες θεωρίες περί αυτορρύθμισης των αγορών, για πολλοστή αποδείχθηκε ότι είναι ένα παραμύθι, δυστυχώς με κακό δράκο, που δεν μπορεί να συνεχίσει να απειλεί τους καταναλωτές.
Οι κυβερνήσεις πρέπει να ελέγξουν επιτέλους τις αγορές που δρουν ασύδοτα οδηγώντας τους πολίτες σε οικονομική εξαθλίωση και απειλούν να τους βυθίσουν εκτός από την φτώχεια και την ανέχεια και στο σκοτάδι, καθώς αν δεν υπάρξουν λύσεις το μπλακ άουτ ανά την γηραιά ήπειρο μοιάζει αναπόφευκτο.
Τα μηνύματα που έρχονται όχι μόνο από τον πολεμοχαρή Πούτιν, αλλά και από τις ηγεσίες των χωρών της Ευρώπης, δεν είναι διόλου ευοίωνα για το μέλλον.
Ο Πούτιν συνεχίζει να παίζει «παιχνίδια» μια με το φυσικό αέριο – έκλεισε και πάλι τις ροές προς την Ευρώπη- και μια με το πετρέλαιο -απειλεί να σταματήσει την τροφοδοσία όσων χωρών βάλουν πλαφόν στις τιμές του ρωσικού πετρελαίου- και οι Ευρωπαίοι ηγέτες ακόμη … συζητούν και συσκέπτονται για το τι πρέπει να πράξουν.
Και στο μεταξύ τα μεγάλα θύματα είναι τα εκατομμύρια πολίτες της Ευρώπης και κερδισμένες βέβαια από τα παιχνίδια ενεργειακού πολέμου του Πούτιν, οι περιβόητες «αγορές» που διαμορφώνουν τις τιμές όπως επιθυμούν αγνοώντας τις κοινωνικές συνέπειες.
Αν δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τον Πούτιν οι ηγέτες της Ευρώπης, ας αντιμετωπίσουν τουλάχιστον τις «αγορές».
Η παρούσα κατάσταση με την ενεργειακή ακρίβεια και τις αλυσιδωτές της επιπτώσεις σε πολλά προϊόντα και υπηρεσίες, δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Κάπου επιτέλους πρέπει να μπει στην άκρη η εμμονική νεοφιλελεύθερη κουταμάρα ότι το κράτος δεν μπορεί να παρεμβαίνει στην διαμόρφωση των τιμών.
Όταν οι υψηλές τιμές και είναι αδικαιολόγητες και απειλούν τις κοινωνίες, τότε το κράτος πρέπει να παρεμβαίνει και μάλιστα δυναμικά για να προστατέψει τους πολίτες του, καθορίζοντας αυτό τις τιμές και όχι οι αγορές.
Η αρνητικότατη αυτή «συγκυρία» της έκρηξης των τιμών της ενέργειας ας αποτελέσει την «ευκαιρία» για δώσουν οι πολιτικοί το «μάθημα» που πρέπει στις αγορές. Ότι ναι μεν πρέπει να λειτουργούν ελεύθερα αλλά όχι ασύδοτα.
Η διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής, σίγουρα είναι πάνω από τις αγορές και με το αξίωμα αυτό πρέπει να πολιτεύονται οι κυβερνήσεις.
