Το ερώτημα φυσικά και είναι ρητορικό. Γιατί αβίαστα η απάντηση είναι «όχι».
Τα προβλήματα της ακρίβειας, της αισχροκέρδειας, των μισθών και των συντάξεων πείνας, της ανεργίας, της υπερσυγκέντρωσης πλούτου σε ελάχιστους, δεν λύνονται με προεκλογικές ελεημοσύνες.
Μπορεί κάποιοι λίγοι να θεωρούν πολιτικά αναμενόμενο όσο πλησιάζουν οι εκλογές, ο πρωθυπουργός να θέλει να δείξει ότι αφουγκράζεται τα προβλήματα των πολιτών και να δώσει σημάδια της «κοινωνικής ευαισθησίας» του, αλλά μάλλον η εξαγγελία του κατά τη διαδικασία ψήφισης του προϋπολογισμού για επίδομα σίτισης, θα του γυρίσει μπούμερανγκ.
Γιατί είναι φανερό ότι πρόκειται για μια επιχείρηση εξαγοράς ψήφων και μάλιστα πολύ «φθηνή».
Τα 22 ευρώ που έταξε στους συνταξιούχους το μήνα για να καλύψουν κάποιες ανάγκες τους για την αγορά τροφίμων και μάλιστα από τον Φεβρουάριο, δεν αρκούν ούτε για μια φρατζόλα ψωμί την ημέρα.
Το κακό είναι ότι ο πρωθυπουργός ενδεχομένως αγνοεί ότι μια φρατζόλα ψωμί πλέον στοιχίζει πάνω από 1 ευρώ.
Και βέβαια τη μεγάλη σημασία δεν έχει το εξευτελιστικό ποσό που έταξε ο πρωθυπουργός στους ψηφοφόρους -γιατί στη συγκεκριμένη συγκυρία ως ψηφοφόρους βλέπει τους πολίτες- αλλά η πολιτικάντικη νοοτροπία του.
Και αν κάποιοι υπέρμαχοι των πολιτικών αυτών, αναρωτιούνται δήθεν αγανακτισμένοι, αν είναι δυνατόν να αρνείται η αντιπολίτευση -ευτυχώς σύσσωμη- τέτοιες αποφάσεις στήριξης των πολιτών, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι και στην πλειοψηφία τους οι πολίτες δεν τις επικροτούν.
Το νέο εξαγγελθέν food pass, όπως παλαιότερα το power pass και το fuel pass, δεν είναι ικανά να δώσουν λύσεις στην κοινωνία απέναντι στην ακρίβεια και τη φτώχεια.
Αν πράγματι υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια για στήριξη των πολιτών, τότε τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν πρέπει να είναι θεσμικά.
Γενναίες αυξήσεις των συντάξεων και των μισθών πείνας, μείωση των φόρων στα τρόφιμα, στην ενέργεια και στα είδη πρώτης ανάγκης και πάνω απ’ όλα ουσιαστική εποπτεία της αγοράς, για να σταματήσουν οι αθέμιτες πρακτικές και η αισχροκέρδεια. Να μπει φραγμός στις δράσεις των καρτέλ, να φορολογηθούν τα υπερκέρδη των ισχυρών.
Απ’ αυτά, όμως, τίποτα δεν έπραξε η κυβέρνηση ούτε πρόκειται να πράξει.
Αρκείται σε μια επιδοματική πολιτική, τη μια για τα καύσιμα, την άλλη για το ηλεκτρικό ρεύμα, την τρίτη για τα τρόφιμα, και μάλιστα ανεπαρκέστατη, αφού ο πληθωρισμός και η ακρίβεια καλπάζουν.
Το διάστημα που απομένει μέχρι τις εκλογές, μπορεί να ακούσουμε εξαγγελίες για αρκετές ελεημοσύνες ακόμη.
Θα επηρεάσουν/εξαγοράσουν, αυτές τους ψηφοφόρους;
Κοντός ψαλμός…
