Δεν θα αποτελούσε λοιπόν εξαίρεση και η σημερινή κυβέρνηση που έσπευσε να ανακοινώσει, μετά την πολύνεκρη τραγωδία στα Τέμπη με τους 57 νεκρούς, την σύσταση ειδικής επιτροπής που θα διερευνήσει σε «βάθος» τις αιτίες το τραγικού γεγονότος που βύθισε στο πένθος τις οικογένειες των νεκρών αλλά και ολόκληρη τη χώρα.
Ο ελληνικός λαός, όμως, γνωρίζει πολύ καλά ότι συνήθως και με λίγες εξαιρέσεις όταν οι κυβερνώντες παραπέμπουν κάποιο πρόβλημα σε κάποια «ειδική επιτροπή» επί της ουσίας δεν θέλουν να το λύσουν.
Στοχεύουν περισσότερο στην επικοινωνιακή διαχείριση του προβλήματος και τη δημιουργία εντυπώσεων, ευελπιστώντας ότι η πρόθεση τους αυτή για «ειδική επιτροπή» μπορεί ξεγελάσει κάποιους πολίτες (σε προεκλογική περίοδο η σωστή λέξη είναι ψηφοφόρους) και να την ακούσουν με θετική διάθεση.
Στην περίπτωση, όμως, της δήθεν διακομματικής ειδικής επιτροπής εμπειρογνώμων για το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ο νέος υπουργός επί των συγκοινωνιακών ζητημάτων Γιώργος Γεραπετρίτης που την σκέφτηκαν και την «επάνδρωσαν» ξεκίνησαν πολύ στραβά, χάνοντας από την πρώτη κιόλας στιγμή και το επικοινωνιακό παιχνίδι.
Γιατί δεν τήρησαν πρώτα απ’ όλα τα «διακομματικό» χαρακτήρα της επιτροπής που «έστησαν», ορίζοντας τη σύνθεση της χωρίς να ρωτήσουν τα άλλα κόμματα.
Και μάλιστα η επιτροπή αυτή αποδείχτηκε φιάσκο, καθώς το ένα από τα μόλις τρια μέλη της ήταν ο καθηγητής μεταφορών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Θανάσης Ζηλιασκόπουλος, ο οποίος στο παρελθόν, ήταν διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, δηλαδή του οργανισμού θα υποτίθεται ότι θα ήταν ένας από τους βασικούς ελεγχόμενους.
Αν μετά την κατακραυγή και τη σκληρή κριτική που δέχτηκε η κυβέρνηση ο κ. Ζηλιασκόπουλος «αποσύρθηκε» από την επιτροπή, δεν λέει τίποτα ουσιώδες. Οι προθέσεις της κυβέρνησης είχαν ήδη διαφανεί.
Άλλωστε τι πόρισμα μπορεί να βγάλει μια τέτοια επιτροπή που ναι μεν την απαρτίζουν καθηγητές, αλλά ο πραγματικός επικεφαλής της είναι ο υπουργός Συγκοινωνιών και μάλιστα εκ των πλέον εμπίστων του πρωθυπουργού; Είναι δυνατόν μια τέτοια επιτροπής , να θεωρείται από τους πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης, αλλά και τους ίδιους τους πολίτες υπεράνω πάσης υποψίας;
Και το κορυφαίο είναι δεν υπάρχει ήδη σχετική νομοθεσία που ρυθμίζει ποιοι κάνουν τις έρευνες για τα τραγικά δυστυχήματα, όπως αυτό των Τεμπών; Τι χρειάζεται μια ακόμη επιτροπή και μάλιστα που μάλιστα από την πρώτη στιγμή της εξαγγελίας της αλλά ιδιαίτερα μετά τη στελέχωση της αμφισβητήθηκε τόσο έντονα;
Η απάντηση είναι μάλλον απλή. Η σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη, προφανέστατα περισσότερο από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, πάντα μετά από κάποιο μείζον ζήτημα που δημιουργεί προβλήματα στην κοινωνία σπεύδει και εξαγγέλλει πότε «δέσμες μέτρων» και πότε «επιτροπές εμπειρογνωμόνων». Το έκανε για την πανδημία του κορονοϊού, για τις υποκλοπές και τις παράνομες παρακολουθήσεις, για την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια, για την ενεργειακή κρίση και πλείστες άλλες «καυτές» υποθέσεις. Και τώρα για την τραγωδία των Τεμπών. Αλλά εδώ δεν χωρούν επικοινωνιακά παιχνίδια και προσπάθειες συμψηφισμού και διάχυσης των ευθυνών. Δεν υπάρχει τίποτε πιο ιερό από την ανθρώπινη ζωή.
